Ao Goberno alemán preocúpalle a incapacidade do primeiro banco do país para ser rendible e recuperar a confianza dos mercados. Os casos de corrupción lastran á entidade
03 feb 2019 . Actualizado ás 05:14 h.Caída libre en Bolsa, números vermellos, recortes de persoal, multas millonarias e escándalos de corrupción con redadas incluídas. Así é como o Deutsche Bank empezou o 2019, que se presenta incerto tanto para o primeiro banco privado de Alemaña como para o seu novo presidente, Christian Sewing, quen loita por lavar a imaxe da entidade e reconducila pola senda das ganancias.
O Deutsche Bank, que foi fundado en 1870 en Berlín e ata hai dúas décadas era considerado o maior banco do mundo, pagou un alto prezo pola súa sede de crecemento. Todo comezou co último cambio de século, cando baixo a batuta de Josef Ackermann lanzouse ao sector do investimento e a especulación, tratando de imitar aos seus homólogos estadounidenses. Desde entón, a entidade e os seus empregados hanse visto implicados nunha infinidade de negocios ilegais. A lista de litixios é longa, máis de 8.000, e abarca desde a espionaxe ata a manipulación de tipos interbancarios, como o Líbor, pasando polo lavado de diñeiro e a violación de sancións económicas sobre varios países. O último episodio saíu á luz en novembro, cando a policía e a Fiscalía alemás rexistraron en Frankfurt a sede da entidade, á que acusan de axudar aos seus clientes a blanquear en paraísos fiscais.
Aínda que sin duda o maior erro do Deutsche Bank foi a venda de produtos tóxicos asociados ás hipotecas subprime, que desataron a crise financeira mundial no 2008 e valéronlle unha multa marca de 7.200 millóns de dólares en EE. UU.
O Deutsche Bank rexistrou perdas ese mesmo ano, a pesar de superar a crise da débeda sen recibir inxeccións estatais. Con todo, os 3,9 millóns de euros do 2008 foron unha minucia comparados co buraco de 6.700 millóns co que o banco pechou o exercicio do 2015. Hoxe, tras catro anos consecutivos en números vermellos, Sewing asegura que o do 2018 será un balance positivo.
Namentres, o xefe do buque insignia da posguerra alemá segue adiante co plan de reestruturación que deseñou o seu predecesor, John Cyran. Ademais de reducir as viaxes e eliminar a froita das salas de conferencias, o Deutsche Bank desfíxose de 200 filiais e deixado de operar nunha decena de países. Así mesmo, recortou o seu persoal, que pasou de ter 103.000 empregados a 93.000, e calcúlase que a final de ano terá minguado ata os 87.000. A entidade trata en balde de obter ingresos, agora que regresou ao sector da banca tradicional e ante o lastre que supón a política do BCE. «Se non houbese intereses negativos, o noso beneficio aumentaría nuns mil millóns de euros», opina o presidente do consello de administración.
Aínda por riba, hai uns días a acción do banco marcou un mínimo histórico de 6,68 euros, agravando a súa caída en picado na bolsa. Ao longo do 2018 deixouse o 57 % do seu valor e converteuse na máis barata do DAX. Por iso o Deutsche Bank quedou fóra do Eurostoxx 50, e por moito que a plana política alemá empéñese en intentar tranquilizar aos 593.000 accionistas da entidade, cuxo valor en Bolsa caeu ata os 14.000 millóns, aos investidores e ao Goberno preocúpalles a súa incapacidade para ser rendible e recuperar a confianza dos mercados.
Mostra diso é é o feito de que reine o escepticismo ao redor dunha posible fusión do DB co Commerzbank, o segundo banco do país con dificultades similares. Polo momento, Sewing descartou calquera alianza para os próximos 12 meses. Pero, e despois? Só o tempo dirá se o Deutsche Bank, que cumprirá 150 anos en marzo do 2020, celebrará o seu aniversario con parte do seu antigo brillo ou en ruínas.