Oito subidas de impostos para pagar a axenda social do Goberno

MERCADOS

MABEL RODRIGUEZ

As medidas fiscais anunciadas permitirían elevar a recadación en 9.700 millóns ao ano, segundo os técnicos de Facenda. O gran obxectivo é conseguir máis fondos para pagar pensións

23 jul 2018 . Actualizado ás 08:24 h.

As malas noticias, primeiro. É o que debeu pensar o Goberno que, antes de debullar as medidas de gasto que incluirán os Orzamentos Xerais do Estado -que son as que acabarán definindo o seu proxecto político-, ha ir deslizando unha retahíla de novos impostos (ou de subidas fiscais) coas que quere financiar esa axenda social. De acordo ao discurso oficial, trátase de medidas cirúrxicas que se centran na fiscalidade das grandes empresas e que non afectarán o cidadán do montón. Por iso, renunciaron a tocar o IRPF e o IVE, aínda que a subida da tributación do diésel e a posibilidade de que as compañas afectadas trasladen o custo deses novos impostos aos seus clientes amplifica o impacto das medidas.

Estas son as principais modificacións tributarias anunciadas ata a data polo Executivo que, segundo as estimacións do sindicato de técnicos de Facenda Gestha poderían achegar 9.700 millóns anuais ás arcas públicas:

-Fixar un tipo efectivo mínimo do 15 % no imposto de sociedades. É a proposta que suporá un maior incremento da recadación, de ata 4.000 millóns de euros ao ano, segundo Gestha. A intención do Goberno é limitar a marxe do que actualmente dispoñen as grandes corporacións para aplicarse deducións e rebaixar a súa factura fiscal moi por baixo do tipo nominal do imposto. Leste está fixado no 25 %, pero as distintas bonificacións fan que o tipo efectivo rolde o 12 %, unha cifra que é mesmo inferior en moitos grandes grupos.

Un coladero que fixo que o de sociedades sexa o único dos grandes tributos cuxa recadación está aínda moi por baixo dos valores precrisis. En concreto, o imposto que grava os beneficios das empresas achegou o ano pasado 23.143 millóns de euros ás arcas públicas, un 48 % menos que os 44.823 que entraron en caixa no 2007. Por contra, no caso do IRPF, onde tributan os traballadores, a recadación xa é un 6 % superior á de fai dez anos.

Para tratar de minimizar o impacto da medida, a ministra de Facenda, María Jesús Montero, xa anunciou que ese tipo efectivo do 15 % non afectará as pemes.

-Un imposto á banca para financiar as pensións e outra sobre as transaccións financeiras. No caso das entidades financeiras, haberá un tres nun. Ademais do novo tipo efectivo en sociedades, o Goberno planea impor dous novos tributos á banca baixo a premisa de que se os cidadáns tiveron que asumir axustes para pagar o rescate do sector, agora tócalles a bancos e caixas arrimar o ombro para contribuír a soster o Estado do benestar. Mil millóns de euros estima o Executivo que poderá recadar coa nova taxa que se imporá á banca para financiar as pensións (poucos, se se comparan cos máis de 18.000 millóns de déficit que ten o sistema). Aínda que a ministra Montero xa asegurou publicamente que non agardaba que as entidades o recibisen con «agrado», non recibiu tampouco a «comprensión» que si agardaba do sector, do que asegura que «achega menos comparativamente» que outras ramas da economía española.

Pero os directivos dos bancos creen que esa apreciación é incorrecta e mostraron o seu rexeitamento frontal á medida, lanzando un claro aviso a navegantes: acabará repercutindo nos clientes. Díxoo sen moitos rodeos o conselleiro delegado do BBVA, Carlos Torres, que cualificou a medida de «errónea» e rexeitou que se ligue ao rescate, pois este, argumentou, foi só ás caixas de aforros «e, ademais, aos depositantes». Advertiu tamén que «un imposto á banca xera distorsión e encarece o crédito».

Ademais do imposto sobre os beneficios das entidades financeiras -que haberá que fiar moi ben tecnicamente para que non colisións co de sociedades, que xa grava as ganancias dos bancos, como as de calquera outra empresa-, tamén se baralla un imposto sobre as transaccións financeiras, unha idea que tamén perfilara o líder do PSOE antes de chegar á Moncloa e que, segundo os cálculos de Gestha, podería achegar outros 2.000 millóns.

-A «taxa google», unha herdanza de Montoro. Pero non todas as medidas fiscais que prepara o Goberno son de cuño propio. Outras, como o imposto sobre as tecnolóxicas, bautizado como taxa Google, saíron da chistera do anterior ministro de Facenda, Cristóbal Montoro, que tamén vinculou ese gravame ás grandes corporacións internacionais (Google, Amazon, Apple...) ao sostemento do sistema de pensións. De feito, aparece xa nos últimos documentos orzamentarios remitidos a Bruxelas, cunha previsión de ingresos de 600 millóns de euros durante o primeiro ano e de 1.500 millóns no 2019, unha cifra que parece esaxerada tendo en conta que a UE calculara que a recadación nos Vinte e oito por ese novo imposto tecnolóxico podería roldar os 5.000 millóns.

-Equiparar a tributación do diésel á da gasolina. «O diésel ten os días contados», dixo lapidaria a ministra de Transición Enerxética, Teresa Ribeira, hai uns días. E non só porque os condutores lle estean dando as costas e compren cada vez menos coches con motores a gasoil, aos que tamén está volvendo as costas a industria, senón porque o Goberno pretende equiparar a fiscalidade dese combustible co da gasolina, unha idea que xa barallaba o anterior Executivo e que podería elevar en ata dez céntimos o custo do litro do gasoil. Pero como a medida se aplicará de forma progresiva e non afectará aos profesionais (transportistas e agricultores), a recadación potencial, de ata 2.140 millóns ao ano, roldará inicialmente os 600.

-Destopar as cotizacións á Seguridade Social e que os autónomos paguen en función dos seus ingresos. Outra vella idea que volve estar amais da mesa. Dentro da cruzada para lograr máis fondos cos que financiar o sistema público de pensións, o presidente do Goberno anunciou a súa intención de destopar as cotizacións sociais. Que quere dicir? Que se ata agora empresa e empregado só tributan á Seguridade Social polos primeiros 3.751 euros brutos de salario (3.803 a partir de agosto), elimínese ese teito e grávese a nómina íntegra, o que afectaría ao máis dun millón de asalariados que cobran máis que esa cantidade. Con iso lograríanse, segundo as estimacións máis conservadoras do anterior Executivo, uns ingresos adicionais de 4.470 millóns de euros (máis de oito mil millóns segundo os sindicatos), aínda que cun alto custo para as empresas, que xa puxeron o berro no ceo. Outra modificación no aire afectaría as cotas dos autónomos, que o Goberno quere vincular aos seus ingresos reais, para que os que facturan pouco paguen cantidades máis asumibles (fálase dun mínimo de 50 euros) e os que teñen capacidade económica contribúan máis e non sigan ancorados na base mínima.

-Incrementar a loita contra a fraude fiscal. Nos plans do Goberno para mellorar os ingresos, non todo son subidas de impostos. Tamén se quere reforzar a loita contra a economía mergullada dotando de máis medios á Axencia Tributaria. Segundo os seus cálculos, poden chegar a recadar 1.500 millóns máis ao ano.