A quinoa, a chía ou o brócoli son a última moda na alimentación pola crenza popular das súas altas posibilidades dietéticas, pero non é ouro todo o que reloce
26 novs 2017 . Actualizado ás 16:54 h.Un grupo de científicos finlandeses revolucionaba o mundo da alimentación ao desvelar o proxecto no que levan meses traballando: a produción de alimentos con electricidade. O seu achado está baseado nunha proteína creada tras mesturar auga, dióxido de carbono e microbios nun biorreactor do tamaño dunha cunca de café. Esta composición foi exposta a electrólise, conseguindo así crear unha pequena cantidade de material sólido cuxo perfil de nutrición coincidía cos alimentos básicos. O revolucionario invento dos finlandeses é unha mostra máis de como os avances científicos, a incorporación de novos víveres á nosa despensa e o descubrimento de novas posibilidades en alimentos que xa tiñamos incorporados á nosa alimentación está cambiando a forma que temos de enfrontarnos ás comidas a diario.
A diminución da calidade de moitos dos produtos que consumimos e a dieta desequilibrada que predomina nalgunhas familias, impulsaron unha nova e potente tendencia dietética, a dos superalimentos.
Os que defenden a importancia dunha dieta rica nestes produtos aseguran que son altos en antioxidantes e fitonutrientes, defenden que eliminan tóxicos e contribúen a reducir o risco de enfermidades cardíacas ou cancerígenas e mesmo certifican que poden combater o envellecemento. Nos últimos tempos, estes produtos hanse convertido nun auténtico bum, e con todo aínda non temos moi claro que é o que eleva ata esta categoría a un determinado comestible. «Cientificamente non existe unha definición oficial do termo superalimento. Popularmente considérase a aquel que contén certos nutrientes ou compostos bioactivos como as vitaminas, algúns minerais, a fibra ou os fitonutrientes, que ademais de posuír unha función nutritiva, tamén poden conferir un beneficio para a saúde debido ao seu alto contido en antioxidantes», explican desde a Sociedade Española de Endocrinoloxía e Nutrición (SEEN).
Algunhas froitas e verduras como os arándanos, a granada ou o brócoli, ademais doutros produtos como a cúrcuma, o jengibre, as bayas de goji, a chía, o té, a quinoa ou mesmo o aceite de oliva entran dentro do selecto grupo dos considerados como superalimentos. Pero desde a SEEN advirten que non é ouro todo o que reloce: «Aínda que se realizaron investigacións con animais que demostraron que algúns destes superalimentos poden resultar beneficiosos, os resultados non se puideron confirmar completamente en humanos. Isto é debido a que nestas investigacións hanse empregado doses elevadas do nutriente concreto que habitualmente non son alcanzábeis dentro dunha dieta normal». Os expertos en nutrición alertan ademais de que chamar superalimentos a certos produtos podería dar pé a considerar que o resto de viandas que incluímos na nosa dieta non son igual de saudables, «cando tamén poden proporcionar nutrientes moi valiosos». «Na nosa cultura, a dieta mediterránea podería ser un exemplo de combinación de alimentos saudables cun importante potencial nutricional e beneficioso para a nosa saúde. Dentro destes alimentos incluír o aceite de oliva virxe extra, os froitos secos, as verduras, as froitas, os legumes, o peixe azul e o viño tinto. A diferenza dos superalimentos, os beneficios da dieta mediterránea si foron claramente demostrados en seres humanos», sentencian. Desde a SEEN explican que o interese por estes alimentos é un claro reflexo de que a actitude do consumidor está sufrindo algúns cambios. «Estes produtos chegaron a ser unha tendencia en alimentación, en ocasións habilmente utilizada pola industria talvez polo atractivo da idea de que un alimento poida ter un efecto beneficioso en por si e puidese contribuír dun xeito doado a previr ou tratar diversas enfermidades. E en realidade isto non é do todo certo; porque a relación entre a dieta e a saúde depende non tanto da inxesta dun alimento concreto, senón do conxunto da alimentación e do estilo de vida».