A depuración de augas pode ser barata e ecolóxica

Tamara Montero
Tamara Montero SANTIAGO / LA VOZ

MERCADOS

Sedaqua, unha «spin off» da Universidade da Coruña, crea humidades artificiais que imitan os procesos dos «riles da natureza»

13 ago 2017 . Actualizado ás 05:00 h.

Corría o ano 2011 cando o departamento de Enxeñería Química Ambiental da Universidade da Coruña deuse conta de que a súa investigación podía servir para crear unha empresa. Non para gañar diñeiro -que tamén- se non para gañar en saúde. A saúde do planeta. Estudaban un sistema de depuración do ben máis precioso que hai: a auga. E ese sistema é a creación de humidais artificiais que filtran as augas residuais ata depuralas por completo imitando os procesos naturais dos «riles da natureza».

Así que no 2012 púxose en marcha Sedaqua, unha spin off que se centra na posta en marcha de pequenos riles artificiais, unha solución perfecta para Galicia. Porque Sedaqua oriéntase na actualidade en sistemas de depuración para adegas e para poboacións de menos de 2.000 habitantes.

Como funciona? O sistema é sinxelo. Trátase de balsas recheas de grava nas que se plantan vexetais adaptados a contornas acuáticas. A auga, por un proceso de filtración e de degradación dos contaminantes pola acción das plantas, vaise depurando de forma natural.

Vantaxes? Todas. É respectuoso co medio ambiente e consome moita menos enerxía que os procesos tradicionais. Pódese aforrar entre un 90 e un 100 % dependendo do humidal. Pode mesmo chegar a funcionar sen enerxía. Tampouco se usan produtos químicos e o mantemento é moi sinxelo e barato, así que non se xera unha dependencia tecnolóxica. E ben utilizado, dura. Moito. Entre 20 e 30 anos, ou mesmo máis, tras o que só hai que substituír grávaa colmatada por unha nova. O investimento tampouco é moi alta: por uns 60.000 euros pódese crear un humidal para depurar as augas duns 140 veciños. O mantemento anual supón entre 800 e mil euros ao ano. E o humidal pode estar ao lado de casa. Porque non se xeran nin insectos nin cheiros, xa que a auga permanece sempre debaixo de grávaa. En seis meses, se todo vai ben, Sedaqua é capaz de deseñar e pór en marcha un humidal, no que usan plantas autóctonas.

O que si fai falta son terreos. Para unha poboación duns 2.000 habitantes precísanse un mínimo de 1.500 metros cadrados. Por iso Sedaqua céntrase en pequenas poboacións. Conseguir unha extensión de terreo tan ampla como para poder depurar as augas residuais dunha cidade como Santiago sería excesivamente caro. Pero tecnicamente sería posible.

Manuel Soto (esquerda) e David da Varga, visitando un dos seus proxectos en Dinamarca.

Traballan nun sistema que permita converter os lodos en fertilizantes

Sedaqua non só se dedica á construción destas depuradoras naturais. Tamén segue apostado pola investigación. Na actualidade, ten en marcha varios proxectos, como dous para depurar augas nunha adega e unha destilería e outro no que traballan nun digestor anaerobio de lodos que permita pechar completamente o círculo da reutilización das augas residuais. O sistema de depuración natural que utilizan permite que a auga se verta a unha canle, fíltrese ou se reutilice para a rega, por exemplo. Que pasa cos lodos que se xeran? Pois a través dese digestor acabarán converténdose en fertilizante para a terra.

Ademais, exportan a súa tecnoloxía. Fano, por exemplo, a través dun proxecto no que colaboran con Fundació Solidaritat UB (da Universitat de Barcelona), a Fundación Mon-3 e a Universidade Gaston Berguer de Saint Louis (Senegal) para levar o seu sistema de depuración ao país africano. Financiado pola Axencia Española de Cooperación Internacional e o Concello de Barcelona, en novembro comezarán as obras dunha depuradora demostrativa para o campus de Gaston Berguer, composto por unhas 150 persoas, e outra para unha vivenda típica de Senegal. Tamén levarán a cabo sesións de formación para que os participantes aprendan a crear e manexar este sistema de depuración ecolóxico.