Suxire nun informe que a UE debería impor máis límites á pesca
27 novs 2020 . Actualizado ás 09:27 h.Importante o tirón de orellas que o Tribunal de Contas da UE deu aos Estados membros ao pór a lupa sobre o resultado das políticas ambiental e de pesca. A Unión fracasou practicamente en todo, a xuízo dos auditores. A súa acción nin conduciu á recuperación de ecosistemas e hábitats mariños significativos, nin profundou na conservación das especies e nin sequera nas zonas mariñas protexidas púidose evitar que persista a sobreexplotación pesqueira, como é o caso do Mediterráneo. Por se fosen poucos reproches, o Tribunal de Contas tamén deixa en evidencia a cicatería de España, Francia, Italia e Portugal -os catro Estados membros auditados- nos orzamentos dedicados a este fin: 6.000 millóns de euros do Fondo Europeo Marítimo e de Pesca (FEMP) entre o 2014 e o 2020. Así, recrimínanlles que só empregaron «o 6 % do financiamento en medidas directamente relacionadas coa conservación, e outro 8 % en accións máis indirectas». E, apenas 2.000 millóns euros utilizáronse para limitar o impacto da pesca sobre o medio mariño.
Todos eses reproches veñen recollidos nun informe especial do Tribunal cuxo título o resume todo: Medio mariño: a protección da UE é extensa pero pouco profunda. Porque, iso si, as zonas mariñas protexidas, «probablemente as medidas de conservación máis emblemáticas» superan as 3.000. Con todo, «a pesar de ser unha extensa rede de protección», é «pouco profunda», algo no que coinciden coa Axencia Europea de Medio Ambiente (AEMA) que conclúe que menos do 1 % desas áreas preservadas de Europa «gozan de plena protección». Para que esas reservas fosen eficaces, esas zonas deberían ser garantía de cobertura para as especies mariñas máis vulnerables da UE e para os seus hábitats, «así como introducir restricións á pesca cando fose necesario», ademais de «estar xestionadas adecuadamente», algo que «dista moito da realidade».
O Tribunal de Contas é da opinión de que «a pesca ten un impacto considerable na contorna mariña». E aínda que admite que a política pesqueira común conseguiu avances na recuperación das poboacións de peces do Atlántico, reprocha que no Mediterráneo non teña habido avances significativos, ata o punto de que, segundo a AEMA, apenas o 6 % dos stocks avaliados cumpren os criterios do rendemento máximo sostible (RMS).
«Un tesouro»
«Pola súa importancia económica, social e ambiental, os mares son un tesouro. Con todo, ata a data, a acción da UE non puido restituír os mares de Europa a un bo estado ambiental, nin conseguiu que a pesca volva a niveis sostibles», sinala Joãou Figueiredo, membro do Tribunal de Contas Europeo responsable do informe. «A nosa auditoría constitúe un sinal claro de alarma en canto á protección dos mares europeos», engadiu nunha nota de prensa da institución.
O documento ofrece varias recomendacións. Empezando pola de aumentar as partidas do FEMP dedicadas a conservación mariña, seguindo por elevar a protección do Mediterráneo actuando sobre a «sobrecapacidad da flota» e rematando por axustar máis as poboacións do Atlántico á sustentabilidade rebaixando as capturas de determinadas especies.
O tirón de orellas sorprende a Planas presentando a nova reserva de Dragonera
Caprichos do destino ou non, a reprimenda do tribunal de contas aos catro países auditados coincidiu coa visita do ministro de Agricultura e Pesca, Luis Planas a Andratx (Mallorca), para presentar a recentemente creada reserva mariña de interese pesqueiro de Dragonera, que fai a duodécima das que dependen do Estado e a segunda da comunidade autónoma de Baleares, con 457 hectáreas de extensión.
Planas sinalou que estas áreas «son todo un exemplo de xestión que permiten conciliar a actividade pesqueira tradicional e a conservación ambiental». O ministro subliñou que non quere que estes espazos sexan só figuras sobre o papel, como vén reprochar o Tribunal de Contas, e apuntou que deben servir para harmonizar a actividade pesqueira e conservacionista, «para informar e concienciar á sociedade sobre a necesidade de respectar o mar, coñecer os seus valores e recoñecer o acervo pesqueiro».
Pero desa compatibilidade non parecen estar tan seguros os auditores comunitarios, que se aferran ao informe da Plataforma Intergobernamental Científico-Normativa sobre Diversidade Biolóxica e Servizos dos Ecosistemas, que asegura que «a pesca foi a actividade con maior impacto sobre os ecosistemas mariños», e ao que aseguran que di a FAO sobre os arrastreiros, que «teñen efectos dramáticos no ecosistema» e nos descartes, e a que a pesar de que os stocks ibéricos mostran un «aumento considerable da biomasa», as cotas séguense fixando por amais das recomendacións científicas.