O ERE de Isidro 1952 afectará á planta de sushi e a outros catro centros

Ultimamente, o ritmo de traballo baixara na planta de sushi que Isidro 1952 -que retomou a testemuña da antiga almacenista de peixes Isidro do Cal- ten no polígono do Espírito Santo, no municipio coruñés de Cambre. Se iso non facía presaxiar nada bo, o atraso no pagamento dos salarios -este mes quedarán ao día e só faltarán por abonar os atrasos xerados desde a firma do convenio colectivo- tamén podía entenderse como un indicio de que as dificultades financeiras coas que o proxecto nacera de serie agraváronse. E que fai non moito, a empresa xa intentase descolgarse do convenio daba a entender que estaba a tratar de agarrarse por todos os medios a un salvavidas, por máis que a auga non lle chegase tanto ao pescozo como para xustificar tal procedemento.

Aínda así, a pesar de todos eses sinais, o anuncio dun expediente de regulación de emprego (ERE) foi unha sorpresa para os traballadores da compaña. «Non o esperabamos para nada», sinala Olga Rodríguez, presidenta do comité de empresa de Isidro 1952. Sorpresivo e, polas formas, «sorprendente», a dicir dos sindicatos. Ao entender dos representantes dos traballadores, a empresa «contou máis do proceso aos medios de comunicación que ao propio comité», apunta Carlos Villar, representante de Industria de CC. OO. Segundo leste, a dirección da firma simplemente entregoulles unha carta na que comunica a intención de proceder ao despedimento colectivo por causas económicas dunha parte do persoal e de modificar as condicións salariais, así como reestruturar a xornada e o sistema de quendas, ao resto dos empregados. E todo sen ofrecer máis datos: nin os económicos que poderían xustificar o recurso a esta medida, nin os que dan idea da dimensión dese despedimento colectivo.

Isidro do Cal intenta cun ERE salvar á empresa da desaparición

e. abuín / f. fernández

Pola denominación adoptada, está claro que a intención é rescindir o contrato de polo menos unha vintena de traballadores -o 10 % que corresponde a firmas de entre 100 e 300 empregados-, pero o persoal teme que alcance á metade das nóminas.

Saben, iso si, que afectará os operarios da planta de sushi e de pratos precocinados e aos doutros catro centros máis: en Lorbé, onde a empresa ten bateas, e en Valdoviño, Baio e Louro, con plantas de acuicultura.

Falta de datos

O comité de empresa trasladou onte a todo o persoal o anuncio do ERE e anunciou os pasos que agora seguen. «Non puidemos dicir moito máis por falta de datos», comenta Olga Rodríguez (CIG). Tras recibir a comunicación hase aberto un prazo de sete días para constituír a mesa de negociación, que os sindicatos queren que sexa representativa de todos os centros. A iso seguirá outro período dun mes para negociar o ERE. Será o momento de analizar os datos económicos, administrativos e produtivos que o comité reclamou á empresa para comprobar se a medida ten xustificación.

As forzas sindicais representadas no comité de Isidro 1952 (CIG, UGT e CC. OO.) teñen claras a súa prioridades: «O mantemento dos postos de traballo», apunta Carlos Villar, que meteu o dedo no ollo do Goberno galego, ao que ve impasible ante un desmantelamento industrial que suma Isidro do Cal a unha longa lista: Endesa, Emesa, Alcoa, Isowat, R...

A facturación da compaña caeu un terzo nos últimos 11 meses

Ante repróchelos do comité pola falta de datos económicos que axuden a comprender a decisión de abordar un ERE, desde Isidro 1952 aclaran que aos traballadores, os primeiros en ser informados da medida, xa se lles anunciou que a carga de traballo baixara moito, e por iso recortáronse quendas. Tamén sosteñen que o comité é consciente da situación financeira da empresa, cuxa facturación caeu un terzo nestes 11 meses.

A compaña segue tendo os mesmos clientes que hai dous anos: Lidl, Carrefour, Eroski e Dia. Pero, por motivos variados, «as compras caeron de golpe». Esa redución do negocio deixou menos circulante para adquirir materia prima, co que Isidro 1952 viuse na tesitura de ter que optar entre comprar insumos ou pagar as nóminas. «Priorizouse isto último», din. Iso si, agora é preciso redimensionar a empresa ao volume de mercado actual.

Aínda que hai quen mira cara á Xunta por se chega un salvavidas, non parece que esta vaia a atender a alerta. Onte, Mar lamentou «a ». situación económica na que se atopa a empresa e agarda que as medidas adoptadas polo xestores permitan o mantemento da actividade e do emprego da compañía, que conta cunha importante traxectoria no complexo mar-industria de GaliciaDevandito isto, lembra que a empresa xa pasou antes por dificultades e que os problemas de agora non se deben «a problemas derivados do comercio exterior nin falta de materia prima, senón da competencia no sector e as dificultades económicas dalgúns dos seus clientes».

---

---

---