A pesca española, a «máis vixiada», pide igualdade na UE ao sancionar e aplicar o veto aos descartes

Tras o primeiro ano do veto total aos descartes, pescadores, dirixentes públicos e a Axencia de Control da Pesca coinciden nas dificultades de aplicar unha normativa imposta pola UE sen ter en conta a complexa realidade do sector. «A norma máis estrita do mundo», en palabras de Rafael Centenera, subdirector español de Caladoiro Nacional e Augas Comunitarias, representa «unha seria ameaza para a viabilidade da flota», opina Pablo Fernández, xefe da Consellería do Mar na Mariña. O seu «impacto moi grande» recoñéceo María Cristina Morgado, vicejefa na Axencia de Control da Pesca, quen comparte co sector español, o «máis vixiado», a demanda de «corrixir as diferenzas» ao aplicala e sancionar nos países comunitarios.

A reclamación dunha «aplicación uniforme» reiterouna Sergio López, xerente da Organización de Produtores Pesqueiros de Lugo, nunha xornada sobre descartes celebrada onte en Burela. Compete aos Estados a inspección, explicou Morgado, quen considera «fundamental» que o futuro regulamento de control poña fin a algo «que non pode ocorrer». Refírese ao que Centenera ve como «diferenzas entre países» ao velar polo respecto a unha «normativa brutal que está para quedar» e, na súa opinión, acabará «tendo un efecto positivo sobre o recurso».

Segundo Morgado, no Báltico, no mar do Norte e en augas occidentais da UE comprobaron «niveis baixos de cumprimento» do veto aos descartes, «en particular para as artes de arrastre demersales». Por iso na «flota de máis risco» a opción para facelo respectar será ese Gran Hermano que rexeita a flota: cámaras a bordo e sensores. Centenera reprocha á flota «non estar a anotar» nos seus rexistros de capturas todas as excepcións nin todas as flexibilidades da obrigación de desembarque. Sen eses datos, advirte, será máis complicado negociar coa UE medidas pensadas para facilitar a pesca e, ao mesmo tempo, a reclamación de máis cotas. «Non se anota porque non se pesca ou por medo a facelo mal» e ser penalizados, defendéronse armadores. Porque «produce sarpullidos» ver o consumo español dalgunhas cotas, Centenera avisa: «Non consentiremos que sobre unha cantidade indecente».

A raia santiaguesa non sobrevive no Cantábrico noroeste, pero o ollomol si 

O veto aos descartes obriga a rexistrar e traer a porto, descontándoos das súas cotas, todos os peixes con topes de capturas. Entre as moitas excepcións á súa controvertida norma, a UE permite devolver ao mar aquelas cuxa supervivencia acreditan informes científicos. Este ano é posible co lagostino no arrastre, «que non se está anotando no Cantábrico», censurou Centenera, e coa raia en todas as artes, aínda que «non se está anotando moita». Desde xaneiro a raia santiaguesa «será un problemón», porque no Cantábrico noroeste non sobrevive, aínda que en Gran Sol si. Segundo Centenera, poderase devolver o ollomol. No foro de Burela, Genma Laso, de Inxenia, expuxo «infinitas posibilidades de valorización» dos descartes.

---

---

---