A flota galega pide amparo a Pesca polas retencións na fronteira mauritana

En Mauritania hai flota galega que opera en fresco. Descargan en portos mauritanos e envían en camións o peixe, que será poxado en primeira venda ben en Cádiz, ben en Vigo. Son as capturas dos palangreiros de fondo de Ribeira e dos arrastreiros de Marín, que pediron a mediación dos ministerios de Asuntos Exteriores e de Agricultura e Pesca polos problemas que dun tempo para acó están a ter para enviar o peixe a poxar debido ás retencións e cortes que se producen na fronteira de Mauritania con Marrocos.

Atascos que son tanto de entrada como de saída, pois do mesmo xeito que quedan bloqueados os camións que levan a palometa e a pescada que pescan os barcos galegos, tamén teñen dificultades para pasar de Marrocos a Mauritania as caixas con pertrechos e outros aveños que as embarcacións necesitan para faenar.

Comentan os afectados que hai dúas semanas varios camións estiveron tres días parados no paso fronteirizo. Folga dicir o impacto que ese atraso ten sobre a cotización de especies que se comercializan en fresco, máxime cando se trata de produtos, como a palometa e a pescada, que xa de seu teñen uns «prezos moi populares», sinalan desde a Orpal (Organización de Palangreiros de Ribeira). Dese xeito, a perda de frescura e calidade que provocan os atrasos fai «que non se cubran sequera os custos mínimos de transporte», din.

Os armadores descoñecen a que se deben esas retencións que -e iso si que o saben- están a ocasionarlles graves prexuízos económicos. Precisamente, ademais de pedir «encarecidamente» ao Goberno español que se implique na resolución do problema, solicitan que, «como parte prexudicada» que son, infórmeselles de «que reivindica a este grupo de persoas». Tamén queren coñecer «que actuacións tomáronse desde que se puxo en coñecemento das autoridades españolas o problema». Porque, sen dúbida, xa se lle trasladou.

«Solicitamos que o Ministerio de Pesca póñase en contacto co de Exteriores para que se inicien labores diplomáticos cos países implicados». E o máis axiña posible, porque o problema se agrava cada semana que pasa, din, e o peor é que os mercados, ante a inestabilidade na subministración e os atrasos na entrega de peixe, comezaron a contactar con outros mercados. De aí a prema que esixe o sector, medorento de perder «o escaso mercado que hai para estas especies».

Avituallamiento

Non son menos lesivos para eles os atascos na outra dirección, de Marrocos a Mauritania, a única canle que se dispón para atender as necesidades loxísticas destes buques e achegarlles aparellos, envases, material de pesca... e os vehículos que logo levarán o seu peixe. Os barcos ven «abocados a agardar no porto por camións que non recollen o seu peixe porque están na caravana que agarda a apertura da fronteira e, por isto teñen que agardar en porto -cando hai sitio- ou permanecer fondeados agardando a ver se otean algún camión no horizonte».

Rutinas alteradas

Din que son capaces de enumerar decenas de casos que trastornaron as rutinas de traballo: porque non hai caixas para o peixe, porque non teñen anzois, porque... En resumo, que moitos están en Nuadibú agardando a que lles chegue material no canto de estar a pescar.

Os barcos agardan en porto ou fondeados a chegada de caixas para meter o peixe

Reclaman permiso para descargar en Dajla en tanto non se solucionan os atascos

Por se se prolongan moito máis os problemas na fronteira mauritano-marroquí, os armadores apuntan a posibilidade de tomar unha medida extraordinaria. Consistiría en autorizar aos pesqueiros a descargar no porto marroquí máis próximo, que é o de Dajla . Subliñan que sería unha alternativa temporal, mentres persisten as retencións na fronteira que tantos prexuízos económicos lles está traendo.

Claro que ese trámite implicaría que as autoridades mauritanas tivesen que modificar os trámites de saída de augas, un procedemento que é necesario axilizar. En canto ás garantías monetarias para Mauritania, «estarían garantidas se se satisfai un aval superior á cantidade que se debe liquidar».

Non é a primeira vez que expoñen esta saída, aínda que xa foi descartada porque «esa medida extraordinaria debe tratarse na negociación do próximo convenio con Mauritania», dixéronlles. Pero non poden agardar tanto. Os cortes, explican, son cada vez de maior duración e máis frecuentes, co que, de persistir moito máis, levará ao desastre ás empresas pesqueiras.

Desde o Ministerio de Pesca apuntaron que os atascos aos que se refire a Orpal foron un incidente asilado e que entendían que o problema, froito das tensións territoriais na zona xa estaba solucionado. No entanto, explicaron que non é un asunto directo do ministerio e remitiron a Exteriores. Este departamento sinalou que se están facendo xestións para tratar de resolver os problemas coas contrapartes correspondentes en coordinación coa Comisión Europea.

---

---

---