Patrocinado por Patrocinadopor

O ISM alega que denegou o adianto do retiro ás redeiras por defecto de forma

E. Abuín REDACCIÓN / LA VOZ

SOMOS MAR

ANA GARCIA

Anímaas a solicitalo de novo a través de sindicatos ou asociacións de autónomos

14 abr 2019 . Actualizado ás 05:00 h.

A arrepío de indignación que provocou entre as redeiras galegas a negativa do Instituto Social da Marina (ISM) a abrir o procedemento para estudar a aplicación de coeficientes reductores a estas traballadoras levou ao director xeral de Ordenación da Seguridade Social, Francisco Borja Suárez Corujo -o mesmo que asinou o rexeitamento- a enviar un escrito á federación O Peirao matizando que o carpetazo ao seu expediente debeuse «exclusivamente a cuestións de forma».

Certo que a carta de desestimación alude a que non se achegaron elementos suficientes, como «documentos que permitan observar indicios de elevados incrementos nas taxas de mortalidade ou morbilidad» por coser redes, pero subliña que se non se abriu o procedemento para poder adiantar o retiro é porque non se axustaron aos requisitos que marca o real decreto do 2011 que regula os pasos para establecer coeficientes reductores a «novos colectivos, sectores ou actividades» que non teñen. Por iso, o director xeral de Ordenación da Seguridade Social anima ás redeiras a que o intenten de novo. A que presenten outra vez a solicitude de apertura do procedemento, pero polas canles que marca o artigo 10 dese real decreto. Claro que esa suxestión choca coas propias peculiaridades do colectivo. Segundo a lexislación, é «imprescindible que a petición se presente de forma conxunta polas organizacións empresariais e sindicais». É dicir, que ten que ser un sindicato -no caso dos que traballan por conta allea- ou unha organización de autónomos -no daquelas por conta propia- os que inicien os trámites. Por iso é polo que no seu escrito de desestimación o ISM puxese en dúbida a representatividade do Peirao, a federación de redeiras galegas que formalizou a petición. Non se refería, puntualizan desde o organismo, á lexitimidade diante do colectivo de profesionais, senón a que a lei non recolle que sexa unha entidade desa natureza a solicitante.

Estudos

Así as cousas, Suárez Corujo aclara na súa misiva que «en absoluto pretende rexeitar a existencia de riscos nin cuestionar a penosidad, toxicidade e insalubridad da actividade». Ao contrario. Só que conviría que presentasen algún informe ou estudo que puidese acreditar a conexión entre as condicións insalubres e uns accidentes de traballo e enfermidades profesionais.

As profesionais cominan ao ISM a abrir de oficio a concesión do coeficiente reductor Tamén lles lembra que o feito de que se lles denegou a petición non significa que non poidan volver cursala. É máis, anima ao colectivo a facelo, pero polas canles adecuadas.

Na federación, a súa presidenta, Verónica Veres, cursou acuse de recibo da carta de Suárez Corujo. Unha misiva na que, di, admite a dureza da profesión e anímaas a insistir no seu empeño de ver finalizada antes a súa vida laboral. O que se pregunta Veres é por que, se tan claro o ve, «non inicia ou procedemento de oficio». E é que esa é outra das fórmulas que figura no artigo 10 no que se escuda Sánchez Corujo. Porque o certo é que, aínda que aínda o están consultando cos seus asesores legais, non parece que os sindicatos poidan abandeirar a súa reclamación. E teñen dúbidas coas asociacións de autónomos. Tampouco pode ser a través das confrarías, pois, ao non ser un sector extractivo, non teñen cabida nelas.

Obviamente, seguirán insistindo para non ser o único colectivo vinculado ao mar que non se beneficia de coeficientes reductores, se o ISM non se digna a facelo de oficio.

O recurso contra a decisión levará a firma de profesionais de todo o Cantábrico

Verónica Veres non leva escrito nas mans o calvario da súa profesión. A ela, que ata hai uns anos víallas con longos rascos e volantes repletos de inmundicias variadas tras a visita ás profundidades mariñas, o selo de redeira lévao nos pulmóns. «Os meus problemas sempre foron polos fríos, as correntes e as humidades». Pulmonías, pneumonías, infeccións de ril... son a factura que lle adoitan expedir as horas que pasa agulla en man. E iso que ela nunca se pon á intemperie. Nin no verán nin no inverno.

 Así que ninguén lle fale de ausencia de morbilidad do oficio. Pero se o ISM quere un estudo que demostre a dureza do traballo e as súas consecuencias para a saúde, terao. E máis pronto que tarde. Porque se algo pode ter por seguro o director xeral de Ordenación da Seguridade Social é que, dun xeito ou outra, volverá ter na man un novo expediente. Agora ben, a presidenta do Peirao non dá aínda por resolto o primeiro. Presentaron recurso contra a resolución asinada por Sánchez Corujo. E aínda que saben que non vai valer de nada, «porque xa de antemán nos dixeron que non ían atendelo», enviarano asinado por todas e cada un das solicitantes galegas, pero tamén polas integrantes da asociación de redeiras de Asturias, das de Cantabria e a agrupación de neskatillas do País Vasco.

 Todo o colectivo 656 profesionais (566 mulleres e 90 homes) apoia a reivindicación do Peirao, «unha reivindicación histórica» que comparten tamén as súas compañeiras.