Patrocinado por Patrocinadopor

Empresas galegas temen que Costas expulse do litoral a máis de cen fábricas

B. R. Sotelino / E. A. VIGO, REDACCIÓN / LA VOZ

SOMOS MAR

Óscar Vázquez

O sector prevé unha catástrofe se tivesen que desprazar as súas instalacións ao interior

11 abr 2019 . Actualizado ás 05:00 h.

As empresas galegas instaladas en terreo público marítimo-terrestre víronlle as orellas ao lobo e non lles gusta nada. Ese lobo mariño ten aparencia dunha reforma da Lei de Costas que ameaza a localización dos seus negocios en emprazamentos en primeira liña de mar que ata agora estaban permitidos e poden supor ouna auténtico desastre no seu futuro se, finalmente, as modificacións arrastran ás empresas a moverse cara ao interior. As consecuencias son por agora incalculables, augurando unha catástrofe pola imposibilidade de trasladarse lonxe do litoral.

Preocupación é a palabra que define o ánimo dos afectados, que onte compareceron na Confederación de Empresarios de Vigo para dar fe da súa inquietude. Os representantes da asociación de acuicultores Apromar, da Asociación Galega de Empresarios Depuradores de Moluscos (Agade), e das industrias transformadoras de produtos do mar (Anfaco-Cecopesca) deixaron patente que a modificación de prazos e prórrogas das concesións de ocupación do dominio público marítimo terrestre déixaas, como mínimo, nun estado de inseguridade que non permite «o normal desenvolvemento dunha economía tan importante como a que o mar xera. O que queremos é seguir traballando cumprindo coa lexislación», sinalou o presidente de Anfaco, Juan Manuel Vieites.

Fernando Otero, asesor xurídico das empresas afectadas, sinalou que son un centenar (60 depuradoras, 26 de cría de moluscos e unha vintena dedicadas á acuicultura). O valor do que facturan supera os 2.000 millóns de euros e cóntanse por miles o número de traballadores aos que podería acabar prexudicando.

Inicio do problema

O problema parte da modificación parcial da Lei de Costas de 1988, feita no 2013 e que introduciu as prórrogas extraordinarias das concesións, que estaban a piques de caducar. «A lei non concretou ningún prazo e fixou nun máximo de 40 anos contando desde a data da solicitude», lembra Otero. Con todo, as alarmas saltaron cando se cambiou o criterio e as resolucións comezaron a chegar con ata 40 anos de ampliación da concesión, pero a ese período había que descontar os anos que xa se gozaron durante o período de vixencia ordinaria da concesión, o que lles rouba uns 30 anos.

O asesor xurídico subliñou que hai varias premisas equivocadas no texto modificado: «Dá por feito que toda ocupación do dominio público marítimo é lesiva para o medio ambiente, que afecta o impacto visual, xa que a maioría están agrupadas, e que o interese público coincide con que a costa estea libre de empresas, xa que existe o interese do tecido socioeconómico». Os empresarios solicitan a revisión de decisións que xeraron a situación, á vez que subliñan que «temos acreditada a sustentabilidade ambiental porque dependemos de ela».

Desde o Ministerio para a Transición Ecolóxica negaron que se pretenda botar do litoral ás empresas que, a diferenza de Ence, realmente necesitan estar na costa para funcionar. En canto ao cambio de criterio á hora de contabilizar o inicio da prórroga, sinalan que se fixo a instancias do informe da Avogacía do Estado que advertiu de contradicións entre a lei e o regulamento de Costas, ambos os redactados co PP no Goberno, e que era preciso unificar o criterio e optou por comezar a contar a prórroga desde o inicio da concesión, non desde a solicitude. Con ese informe na man, resolver algo distinto «sería prevaricación», aducen desde Costas.

A Xunta azuza aos concellos contra Madrid ao dicir que hai 80 con 5.000 edificios afectados 

A inquietude que xa calou nas empresas piscícolas e de transformación podería contaxiarse aos concellos se cala a mensaxe que onte trasladaron as conselleiras de Mar, Rosa Quintana, e de Medio Ambiente, Ángeles Vázquez, ao vicepresidente da Fegamp (Federación Galega de Municipios e Provincias), Alfonso Villares : que, segundo o Instituto de Estudos do Territorio, nos 80 municipios costeiros de Galicia hai 4.934 edificacións que están íntegra ou parcialmente en zona de dominio público terrestre. Inmobles dedicados a fins distintos e diversos: colexios, depuradoras, escolas infantís... e que se verían afectados pola modificación do regulamento de Costas.

O prazo de presentación de alegaciones xa está pechado, pero, aínda así, Mar e Medio Ambiente quixeron que a Fegamp «traslade esta información ás entidades municipais para advertilos da posible incidencia nos seus territorios», dixo Vázquez, á vez que chamou a frear unha modificación que, «para vestir a súa postura no allanamento de Ence», va a ocasionar «un prexuizo económico, sanitario, social e educativo».

Desde Costas poñen en dúbida a veracidade dos datos da Xunta, pois, insisten, na situación de Ence, con instalacións sobre dominio público marítimo-terrestre cando poden desenvolver a súa actividade noutro emprazamento, hai outras catro empresas en Galicia e 31 en toda España, polo que supoñen que contabilizaron, «non se sabe con que intención» todas as concesións que hai na comunidade.