A baixura coruñesa apúntase en masa á costeira por se Madrid reparte a xarda

A Federación Provincial de Confrarías da Coruña segue o seu pulso coa Secretaría Xeral de Pesca a conta da costeira da xarda, unha tempada que os coruñeses quererían xa ter empezado o luns pasado, pero non puideron ao non ter obtido o visto e prace de Madrid.

Como xa adiantaran, os depósitos coruñeses insisten na súa proposta de xestión, que reserva a metade das súas 510.614 toneladas para a pesca accidental e a metade restante para a pesca dirixida, con estritas cotas por tripulante, semana e embarcación: 2.000 quilos por mariñeiro á semana e un tope de 10.000 por buque.

Nas súas alegacións, a federación coruñesa traslada a Madrid o malestar que provocou no sector ao remitir un borrador de resolución que para nada concorda co demandado polos profesionais, frustrando, ademais, o arranque da costeira a dous días (hábiles) da data elixida, cando boa parte da flota xa puxera rumbo ao Cantábrico. Tal foi o balbordo que se chegou «a propor presentar unha demanda a Pesca polos danos e prexuízos ocasionados», expoñen os afectados.

A indignación dos depósitos crece ao comprobar que Madrid -din- corrixiu a fórmula aprobada por maioría para atender as queixas dun sector, o do volante, que nese esbozo de asignación individual de xarda figuran co dobre de cota que as das demais artes.

Toda «unha burla», pois non entenden a que vén a inclusión dos volanteros na repartición de pesca dirixida. Se, como xustifica a resolución, é porque non poden predicir que cantidade de xarda capturarán cando se dirixen á pescada ou outra especie, tampouco poden facelo, lembran, barcos que empregan betas, miños, volantillas, trasmallos, volantíns, palangrillo, liña ou cordel... E a estes, apuntan desde a federación, non se lles outorgou cota individual. Claro que facelo sería imposible: «É evidente que, de fixarse unha cota individual por barco, todos aqueles susceptibles de capturar caballa pedirán cada un a súa e estamos a falar de 1.600».

Que non din nada desatinado ilústrao que o borrador de resolución que enviou Madrid recollía 76 embarcacións (60 de anzol e 16 volanteros), as alegacións que presentou A Coruña recollen xa 91 barcos con 300 tripulantes. E iso, despois de ter retirado tres. «Ao coñecer que se ían dar cotas individuais, houbo quen decidiu apuntarse á pesca dirixida polo si ou polo non», comentan fontes da federación ao explicar ese repentino interese.

Dificultades

A repartición por barco poida que sirva para Cantabria, o País Vasco ou Asturias. Incluso Lugo. «Que poden ser? Cen? Douscentos barcos?», expón Jesús Longueira, secretario dos depósitos coruñeses. A Coruña, como Pontevedra, os conta por miles e tocan a escasos 300 quilos ao ano. Por iso insisten en que a xestión global é a mellor fórmula, se non a única.

Admiten que a obrigación de desembarco complica a xestión e converte en imperativo que a cota de xarda, que para A Coruña é de 510.614 toneladas, dure todo o ano. Pero por iso en lugar de dedicar o 85 % da cota, como outros anos, á pesca dirixida repártese en 50-50 %, para que a metade «quede para cubrir as capturas accidentais que poidan producirse».

Desde a federación aseguran que os profesionais son conscientes de que a costeira vai durar dúas ou tres días, como moito catro, pero así o asumen. Por iso advirten de que, se non se emite unha resolución acorde coa proposta do 14 de febreiro resérvanse «o exercer cantas accións haxa lugar en dereito».

Chegan 2.300 toneladas máis de caballa

Negociando con outros países, España conseguiu aumentar a cota de caballa que disporá este ano. Así, onte informou que en breve procederá a distribuír 2.362.156 quilos de caballa ás flotas do caladoiro Cantábrico Noroeste «para paliar a escaseza de cota desta tempada». Esta cantidade adicional supón incrementar as posibilidades de pesca desta especie nun 11,64 %, compensando en parte a diminución de máis do 20 % imposta polos acordos internacionais no Atlántico nororiental. 

---

---

---