Os bancos marisqueiros das rías de Vigo, Pontevedra, Arousa e Muros-Noia están en perigo por un manto de sargazo que traballadoras e depósitos afánanse en intentar retirar
05 jul 2019 . Actualizado ás 19:01 h.«Están todas as praias cheas, non damos feito», clama Raquel Souto, patroa maior da confraría de Cabo de Cruz. Os bancos marisqueiros desta localidade de Boiro están alagados de algas que asfixian ás ameixas. E iso a pesar dos esforzos do depósito e das traballadoras da agrupación para retirar o sargazo. As mulleres, a man, con pinzas, afánanse case a diario, cando baixa a marea, en limpar as praias, o mesmo que dous tractores da confraría -que ás veces contrata un terceiro- e ata un barco, equipado cunha rede que arrastra as algas e quítaas da area. Pero «sacamos, e ao día seguinte xa está todo cheo outra vez, estamos desbordados», explica Raquel Souto. O depósito mesmo está a pensar en contratar un segundo barco para reforzar os traballos.
O sargazo aparece todos os veráns na maior parte dos bancos marisqueiros. Prolifera polo quecemento das augas, pero «este ano hai máis que nunca, porque antes retirabamos e aguantaba uns días, pero agora non», avanza a patroa maior de Cabo de Cruz.
A invasión de algas está a afectar á maior parte dos bancos marisqueiros das rías de Muros -Noia, Arousa, Vigo e Pontevedra. Nesta última, afecta os bancos das confrarías de Pontevedra, Lourizán e Raxó, que desde xullo están a retirar con tractores a acumulación de plantas mariñas.
Na Illa, as mariscadoras forman cadeas humanas para pasarse os cubos cheos de sargazo e baleiralos logo nun tractor. As tarefas de retirada máis intensas comezaron a fin de semana pasada, «pero a invasión é tal, que xa non se nota que limpamos», explica Carmen Divos, presidenta da organización de produtores pesqueiros (OPP) da Illa. A diferenza doutros veráns, o manto de algas «chegou de súpeto hai uns vinte días a todas as praias, son doce quilómetros de costa, é imposible limpala toda». As mariscadoras empezan a ver ameixa aflorada efecto da asfixia, paso previo á súa morte.
Santiago Cruz, patrón maior do depósito de Noia, di que levan todo o verán co problema, pero intensificouse durante o último mes. Aquí tamén están a retirar o sargazo a man, por parte das mariscadoras, e á boia, cun barco, «e así imos resolvendo», resume Cruz.
Desde o fondo da ría de Vigo, José González, secretario da confraría de Vilaboa , avanza un problema idéntico. Tamén o banco de Riomaior que xestionan as mariscadoras do depósito é peiteado periodicamente. Esta confraría ideou fai uns anos unha máquina especial para quitar as algas, que consiste nun tractor con remolque que as recolle e transpórtaas. Porque «asfixian ás ameixas, as deixan sen osíxeno e morren; non teríamos marisco ningún se as deixamos», aclara González.
Compost para abonar
Desde o ano pasado, o depósito de Vilaboa está desenvolvendo un proxecto de compostaxe. Así, o sargazo que recolle deposítase nun terreo para que fermente e convértase en abono.
En Cabo de Cruz, en cambio, reparten o que recadan entre os veciños que queiran abonar as súas terras e para iso colocan carteis. As algas que non logran colocar dese xeito son retiradas por unha empresa especializada que xestiona os residuos.
Os depósitos da ría de Pontevedra envía boa parte da colecta a unha planta de compost no Baixo Miño, entre cuxos clientes se atopan viñedos.