Raquel ponse un reto: 110 quilómetros correndo sen parar pola esclerose múltiple

Raquel Carragal sabe que en 48 horas terá que abrigarse, enfundarse as súas zapatillas de deporte, colgarse litro e medio de auga ás costas, coller algo de froita e chocolate e comezar a correr. Sen parar. Por diante 110 quilómetros desde Sarria ata Santiago polo trazado do Camiño, un reto persoal para visibilizar a esclerose múltiple que arrincou cun pacto cun paciente do seu centro de rehabilitación. Foi unha especie de acordo. Un «se ti podes, eu tamén».

Así empezou fai un tempo esta conversación entre esta marinense e o seu paciente. «Se o conseguía saír á rúa, eu tamén faría o reto», explica Carragal sobre como chegou ao pacto con este amigo, que ten 48 anos e sofre esclerose múltiple. Detectáronlle a enfermidade no 2010 e o covid foi un golpe tras outra na súa recuperación, con todo, saíu adiante máis reforzado. «Cando empecei a traballar con el, non se levantaba da cadeira e agora saímos a camiñar. Teño o mellor traballo do mundo e se el aposta por min, iso xa me xera un compromiso», explica esta recuperadora deportiva, que pon cifras a esta enfermidade: «Só na península do Morrazo hai 200 persoas diagnosticadas, é moita xente para unha zona como esta».

Lánzase a este reto despois de ter feito outro en maio moi similar. Na primavera correu desde Pontevedra a Santiago polo Camiño Portugués. Tamén sen descanso. Tardou algo máis de oito horas e logrou reunir mil euros. Empezara máis ou menos como para leste. «Naquel momento, pensamos en reunir algo de diñeiro para achegar a unha investigación que se estaba facendo en Barcelona sobre a enfermidade. Fixemos unha campaña dun euro, un quilómetro e a xente colaborou moito», comenta Carragal. Ao ver que se reuniron mil euros para a causa, animouse a seguir loitando.

Agora toca un reto maior. Por unha banda, visibilizar a enfermidade e por outro, enfrontarse a máis de 15 horas de carreira en solitario con temperaturas baixas e choiva. Está previsto que saia ás nove da mañá do centro de Sarria e corra sen parar entre 15 e 18 horas. «Supoño que chegarei sobre as cinco ou seis da mañá, sei que vai facer frío e chover, pero a min así me gusta máis. Unha vez que estamos metidos, hai que ir ao 200%», explica Raquel Carragal, que asegura que «cando pasas dos 50 quilómetros o corpo vai continúo, pero tírache o corazón, empúrrache a seguir». «Nós non somos ningúns heroes», apunta, lanzando unha mensaxe de ánimo a todos as persoas que sofren esclerose múltiple e «que se levantan cada mañá con dor para facer a súa rehabilitación».

Un adestramento previo

A Raquel sempre lle gustou o deporte, leva toda a vida practicándoo, pero advirte que para entregarse a máis de 15 horas correndo fai falta unha preparación previa moi grande. Nunha semana hai dous días natación, outro corre no monte, dous máis o fai en asfalto e ten tres sesións de traballo de forza para poder saír a correr este sábado. «Ademais, en carreira necesitou unha boa alimentación e moita hidratación», sinala Carragal. Para cumprir esta última parte levará con ela litro e medio de auga con sales e con isotónico, plátanos, froitos secos e chocolate. «Cada dez quilómetros o corpo vaime pedindo algo diso, eu non tomou nada químico, aquí non hai nin sobres nin nada que non sexa natural», indica.

Raquel Carregal correrá sen descanso este sábado para visibilizar a esclerose múltiple e para «facer comunidade». «Cando os diagnostican, moitos se senten perdidos. Ter un local social, un grupo co que estar faiche ver as cousas doutro modo. A asociación EMMO (Esclerose Múltiple do Morrazo) nace para iso», explica a rehabilitadora deportiva, que asegura que cada ano se diagnostican en España 1.800 novos casos desta enfermidade, que afecta xa en todo o país a 47.000 persoas.

---

---

---