Enfermos de cancro infantil peregrinan a Compostela como símbolo de superación

Margarita Mosteiro Miguel
marga mosteiro SANTIAGO / LA VOZ

SARRIA

Xoán A. Soler

No percorrido que 208 malagueños iniciaron en Sarria participaron 45 nenos que aínda están en tratamento

01 jul 2019 . Actualizado ás 23:05 h.

A praza do Obradoiro encheuse onte dos cánticos dos máis de douscentos malagueños que peregrinaron desde Sarria para cumprir un reto persoal, e ser exemplo de superación con cada paso dado. Algúns pais levaron en brazos aos seus fillos durante quilómetros, e outros empurraron cadeiras de rodas e bombas de osíxeno para cumprir o reto. Ao berro de «O camiño da vida» entraron no Obradoiro e estalaron de alegría e emoción. Dos 208 que camiñaron desde o domingo, destacan sesenta dos 80 nenos do pelotón, que son ou foron enfermos de cancro. Dos sesenta, 45 nenos seguen en tratamento.

A idea da peregrinación partiu da suxestión do pai dun neno enfermo que comentou o seu desexo de peregrinar. O presidente da Asociación de Voluntarios de Oncoloxía Infantil, Juan Carmona, colleu a luva da proposta. Uns meses despois, e tras tocar moitas portas, fixeron realidade o soño. As familias e os nenos enfermos foron acompañados por persoal médico do Hospital Materno Infantil de Málaga. Con eles camiñaron tamén voluntarios e o cociñeiro Sergio Garrido, que cociñou para todos.

A ilusión por cumprir o reto foi a gasolina para camiñar de modo incansable. «Sabiamos que era complicado, pero os nenos teñen unha vitalidade a proba de todo, e moitas veces tiñamos que frealos», comenta Marta, nai dunha nena de 10 anos enferma. Anxos, nai de Ana e Marina , recoñeceu que «o peor foi o primeiro día, porque chovía, pero os nenos dannos unha lección cada día». Lucas, un neno de 9 anos e que venceu ao cancro, cortouse a súa longa melena ao chegar ao centro do Obradoiro. O seu corte de pelo «é un símbolo para todos. Aquí queda o seu trenza, e tamén os seus medos para sempre», explicou sen poder conter as bágoas a súa nai, Miriam, que non deixaba de mirar ao seu fillo con admiración. Xunto a Lucas, Nicolás escenificou «o milagre do Camiño. Empezouno na cadeira de rodas, pero púxose en pé durante a ruta», contou entre bágoas o seu pai. No Obradoiro foron recibidos polo alcalde, que agradeceu que escollesen a Santiago para o seu reto. Os peregrinos pecharon o día coa promesa de volver cada ano.