Os veciños máis cosmopolitas da Ulloa reúnense cada mes na feira de Monterroso

Laura López LUGO / LA VOZ

MONTERROSO

ALBERTO LÓPEZ

Ingleses, holandeses, belgas ou canadenses instalados na comarca xúntanse desde hai unha década para compartir as súas experiencias

02 sep 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

Monterroso adquire un aire máis internacional cada primeiro de mes. Non só se celebra a cita mensual coa feira, senón que é o día que cada mes, desde hai unha década, os veciños máis cosmopolitas da Ulloa e os seus arredores escolleron para reunirse. O seu segundo fogar é a cafetería do Hotel Río Ulla, onde Augusta aténdelles con afecto e en inglés -non en balde estivo emigrada en Inglaterra-. Alí, ingleses, holandeses, belgas, canadenses, filipinos.... comparten as súas experiencias no rural galego e repasan a actualidade dos seus países de orixe. Aínda que, a xulgar polas súas declaracións, a nostalxia non ten cabida. Se algo deixan moi claro desde o principio, é que en Galicia están moi ben e que non entra nos seus plans marcharse.

Quen acoden a este encontro teñen idades e procedencias moi variadas, aínda que a maioría deles xa están xubilados. Son ao redor dunha vintena, que residen en aldeas de Monterroso, Palas de Rei, Taboada, Guntín, Antas de Ulla...

O seu plan para esta cita mensual comeza pola mañá indo á feira de Monterroso, onde realizan algunhas compras e, ás veces, ata comen o tradicional polbo á feira, aínda que «ultimamente está moi caro», explica Lisa, unha das participantes. Despois, quedan no Hotel Río Ulla, onde atoparon o seu particular refuxio.

Colaboración dos veciños

Tanto Lisa como Jayne, outra das inglesas participantes, explican que a súa vida en Galicia, onde levan instaladas varios anos, é a ideal: «Aquí temos unha vida mellor; hai sol, e é un lugar tranquilo». Ademais, destacan a implicación dos seus veciños: «Desde o primeiro momento que chegamos, ofrecéronse a axudarnos; son moi colaboradores e moi amables connosco», destacan. E iso a pesar de que a súa paixón polo rural non sempre é comprendida: «Os veciños non entenden por que compramos casas vellas, restaurámolas e instalámonos en aldeas; pensan que estariamos mellor en Londres, Madrid ou Barcelona», apunta sorrindo Lisa.

E é que os inconvenientes que implica o rural non son tales para eles: «É perfecto así. Que non hai boa cobertura? Non importa, agora estou aquí, en Monterroso, con wifi», continúa Jayne.