ANA ABELENDA
Redactora

Fai catro anos acendeuse a faísca. Mario, galego do Cebreiro, viu a Gabi, mexicana que estaba de Erasmus en Galicia, nun bar de Lugo. quedou coa súa cara e buscouna por Facebook. «Pero Mario non me falou ata que volvín a México», conta Gabi, que cruzou o Charco de volta a casa levándose un belisco de morriña. El, di ela, conquistouna coas palabras. «Empezamos a platicar moitísimo, el tivo unha noiva, eu un noivo, pero non deixabamos de falar», relata Gabi. Uniulles de partida unha amizade. «Hai dous anos, quixémolo intentar, pero era moi difícil. Vivimos a distancia de xeito complicado», admiten. «Deixámolo pola paz e seguimos como amigos», explica ela. Pero o amor impúxose sobre o mar de quilómetros. Deixaron tres meses de falar, ata que no verán volveron verse en Lugo. E foi a gran oportunidade.

Unidos polo Facetime

Pasado o verán, Gabi debeu volver a México. Mario quedou en Lugo, preparando a oposición a policía pola que pelexa. Empezaron de novo e tras seis meses de amor online e unha viaxe del a México ela veuse a Lugo. «Para non volver irme», asegura Gabi, que puxo fin á distancia con Mario fai só once días. Galicia, di, ponllo doado porque aquí se sente como en casa. A distancia fórona salvando con FaceTime. «Todos os días. E podiámonos/podiámosnos botar nove horas diarias conectados, comiamos e durmiamos xuntos. En cinco meses non houbo unha noite en que non durmísemos os dous co móbil debaixo da almofada. E con sete horas de diferenza...», comparte Mario. A diferenza horaria foi un obstáculo que tamén lograron superar.

«Gústame todo de aquí, en Lugo encántame ver amencer desde a ponte do tren. Encántame a palabra morriña, os pementos de Padrón, a Estrella Galicia e o churrasco», declárase ela, que de México se trouxo os seus sabores estrela, o tequila e a salsa botanera.

Aínda se pellizcan para crerllo. Si, están xuntos, a Muralla é testemuña. E xa non dormen co móbil baixo a almofada.