Alumnos dun obradoiro rescatan planos e fotos de grandes obras realizadas na cidade
15 ene 2019 . Actualizado ás 17:44 h.Alumnos dos obradoiros de emprego promovidos polo Concello de Lugo levaron a cabo unha recompilación de planos e fotografías dos edificios máis representativos da arquitectura lucense, a maior parte deles desaparecidos porque foron arrasados polas picarañas durante o vórtice construtivo. Unha parte do traballo foi plasmado nun calendario de mesa que a institución municipal presentou onte e que xa comezou a distribuír. Está dispoñible en formato dixital na páxina web do Concello e tamén foi editado en papel.
A publicación recolle os legados arquitectónicos que definiron distintas épocas do urbanismo lugués. Entre os inmobles e espazos nos que se detiveron os autores do vistoso traballo figuran numerosos inmobles desgraciadamente desaparecidos, sen que nada se fixese para evitar a súa caída. Ademais das correspondentes fotos, os alumnos de mergulláronos nos arquivos municipais para conseguir os correspondentes planos. Non foi posible obter o do Gran Teatro, pero, en cambio, foi recuperado o do Central Cinema, que funcionou durante moitos anos na rúa Juan Montes. Case ao lado había outra gran sala, o Cine España.
Entre os edificios que xa non están figura o da Eléctrica Lucense, que estaba na Praza do Ferrol e que acabou dando paso a un insulso edificio de vivendas. Tamén está o Gran Teatro, eliminado a pesar da gran oposición social. Desde entón, Lugo segue sen ter unha sala teatral, a diferenza doutras cidades ou vilas que souberon restaurar e potenciar este tipo de antigas instalacións.
Na Praza Maior desapareceu tamén a Fonte dúas Leóns. Consérvanse algúns no MIHL. A matrona, que estaba no pedestal acabou sendo trasladada ás proximidades dos xulgados xunto con elementos da base. Este destruíuse e a peza principal parece que estaría tirada nalgún recinto de propiedade municipal.
Os alumnos de danos a coñecer fotografías pouco coñecidas pola cidadanía, como é o caso dunha das torres da catedral en obras para a instalación dun reloxo que a duras penas foi chegando á actualidade, aínda que sen funcionar a maior parte dos días.
O calendario presenta 14 fotos e un total de sete planos que a cidadanía ten a ocasión de ver por vez primeira.
«Como sociedade, temos a obriga de recuperar e gardar a nosa memoria»
Unha das páxinas do traballo feito polo alumnado dos obradoiros municipais está reservada á opinión da alcaldesa, Lara Méndez e tamén á da concelleira Ana Prieto, que é a que ten a responsabilidade dos obradoiros que teñen como base o CEI Nodus, establecido no antigo cuartel de Garabolos. As dúas políticas coinciden na necesidade de salvar a memoria da cidade.
«Un municipio coñécese pola amplitude da súa visión e a altura dos seus soños, polas aspiracións de cada un dos seus habitantes e tamén polos anhelos colectivos. Por iso, o patrimonio lucense é unha herdanza tan prezada, porque inclúe as metas alcanzadas, persoais e comúns, pero tamén porque configura a forma de entender a vida e, sobre todo, a convivencia do pobo que o habita», destacan inicialmente.
«O traballo recolle legados arquitectónicos que definiron distintas épocas do noso urbanismo. Algúns destes espazos forman parte só da lembranza colectiva, outros foron transformados, pero naceron como desexos e como puntos de encontro nos que nos recoñecemos como lucenses», explican Lara Méndez e Ana Prieto. Logo destacan: «Como sociedade temos a responsabilidade de gardar e recuperar a nosa memoria, de homenaxear aos seus protagonistas, e non esquecer que o noso pasado tamén nos permite imaxinar patrimonios futuros. Os soños pasados dan lugar a soños presentes, por iso desexamos que a fermosa historia de ambicións cumpridas que recolle este calendario sirva de inspiración para cada un dos días do 2019. E tamén que o noso maior e máis grande patrimonio, os nosos veciños e veciñas, teña un feliz e próspero ano».