Veciños de San Roque critican o enfoque dos traballos de xardinería, reclaman máis limpeza e iluminación da igrexa
22 oct 2018 . Actualizado ás 14:26 h.Que lle pasa ao parque de San Roque que, podendo ser unha das mellores zonas verdes urbanas, loce tan pouco? Pregúntana respóndena con rapidez algúns residentes nesta parte da capital lucense, que teñen un amplo catálogo de queixas, que é, á vez, unha lista de suxestións do que, ao seu xuízo, debe ser modificado neste parque.
O primeiro que sinalan é o tamaño acadado por algunhas das árbores. E é certo que son realmente grandes. Apréciase facilmente ao comparar a súa altura coa dos farois. Algúns teñen ademais unha ramaxe moi espesa. Así, indican os autores das queixas, sacan vista aos edificios máis próximos e deixan practicamente oculto o busto do compositor Juan Montes. Talvez por iso hai en Lugo cidadáns que queren que o citado busto volva ao seu emprazamento inicial no centro urbano.
Se hai algo que ten moi enfadados a algúns dos veciños de San Roque é o sebe/ponte ou sebe/túnel que hai ao comezo do parque polo lado da Muralla. O traballo de xardinería, en si mesmo, non é cuestionable, pero si o é o uso que algúns fan de tal túnel: urinario. Por iso, suxiren aos mestres da xardinería que busquen outro deseño para este grande e tupido sebe. E falando de ouriñes, indican que é preciso máis traballo do persoal de limpeza na contorna da igrexa e do museíllo municipal. Por unha banda, para combater as consecuencias cheirosas do uso como mingitorio das paredes do templo e do museo; por outro, para eliminar as pintadas.
O templo, a capela de San Roque, é outro dos motivos de queixa dalgúns veciños de San Roque e da súa contorna. Unha muller pregúntase que ten a igrexa de San Froilán para que esta teña iluminación ornamental desde hai xa moitos anos e a capela de San Roque, non. Cre que o templo ten méritos suficientes como para que o Concello, a Xunta ou a propia Igrexa doten á súa fachada e elementos máis destacados de iluminación ornamental.
Na lista de melloras urxentes nesta zona verde da capital lucense, hai dúas relacionadas coa rúa Ramón Montenegro. Por unha banda, a necesidade de reparar o muro de contención. Non é que perige nin moito menos a súa estabilidade, pero a imaxe que ofrece non se corresponde coa que debería desexarse para esta parte de Lugo.
Á citada rúa dan as escaleiras do parque de San Roque. É evidente que nin o servizo de limpeza nin o de xardíns tómanse o traballo de varrer coa frecuencia necesaria a area que cobre os pasos da escaleira, nin de mellorar aqueles que o necesitan. Nin uns nin outros se encargan de librar de maleza o pretil, pasamanos ou o que sexa, desta escaleira.
