O seu nome é Lucas, cadete de segundo ano e mochila ás costas co escudo dun equipo de fútbol, podería ser o emblema do Viveiro, do Ribadeo, do Calasancio, do Lugo ou da Resi. O club carece de importancia. Eu, que non podo permanecer impasible ante unha escena así, pregunteille pola súa demarcación no terreo de xogo. Lateral dereito foi a súa resposta. Inmediatamente pensei nun carrilero, con vocación ofensiva e con querenza a
xogar en campo contrario. Predisposto a centros e incluso a finalizar xogada. Imaxineimo con ambición atacante, como o lóxico aspirante a futbolista que se atopa máis cómodo coa posesión do balón. Pois non, o que máis lle gustaba era defender, foi a súa rotunda resposta. El non reparou na miña cara de asombro, nin o meu xesto de sorpresa nin sequera no desconcerto que experimentei nese momento. Non todo está perdido, pensei inmediatamente,
hai mozos e mozas que gozan tamén en fase defensiva. Esta anécdota real permíteme pór en valor todo o relacionado co aspecto defensivo, na miña opinión algo deostado e que representa un aspecto vital cando de xogar ao fútbol ou outro deporte trátase. Nunha entrevista Guardiola falaba do talento defensivo que descubrira nun xogador emblemático como Puyol e dos ensinos que a partir de aí obtivo para mellorar ese aspecto nos seus equipos. Sen restar nin un chisco ao talento técnico e táctico con balón. Verdadeiros equilibristas proporciónannos xestos, accións e movementos que son capaces de xerar xogadas que desarbolan complexas estruturas defensivas.
En todo caso o talento defensivo existe, procurar a súa mellora é inescusable. Valoralo e aprecialo como calquera acción ofensiva e incluílo na tarefa diaria de adestramento de forma específica, antóllaseme imprescindible. Coas mesmas variantes con que se preparan as accións con balón, apartado individual, grupal e colectivo. Non incluílo de forma ordenada, planificada e metódica, resultaría unha carencia básica non só para a formación integral dos nosos mozos, tamén para a competición semanal dos nosos equipos. Ademais do que deportivamente proporciona, ao facelo tanto individual e especialmente grupal e colectivo afianza valores como a solidariedade, o orgullo, o esforzo, a resiliencia, o compañeirismo, a unión, que serán ferramentas imprescindibles nas súas vidas. Animo a adestradores a seguir proxectando esta faceta deportiva e tamén me atrevería a dicir de vida e a aqueles que non o inclúen de xeito natural a probalo para verificar a moi curto prazo a satisfacción que tamén constitúe defender de xeito áxil e efectivo. Porque canto máis e mellor tempo empregues en adestrar o aspecto defensivo, menor tempo estarás en fase defensiva cando compitas e isto, os teus xogadores agradecerancho.