Condenada unha lucense por desatender ao seu can, ao que tiveron que amputar unha orella e parte do fuciño

María Guntín
María Guntín LUGO / LA VOZ

LUGO

Foto de archivo de los juzgados lucenses
Foto de arquivo dos xulgados lucenses ALBERTO LÓPEZ

A muller, residente en Outeiro de Rei, terá que pagar pouco máis de 270 euros

15 mares 2021 . Actualizado ás 05:00 h.

Unha lucense residente en San Martín de Guillar (Outeiro de Rei) foi condenada polo Xulgado de Instrución número 1 de Lugo por ter a un can de pequeno tamaño en malas condicións hixiénicas, con laceraciones en ambas as orellas e na trufa. As feridas estaban infectadas e nun estado de putrefacción avanzado, polo que os servizos veterinarios tiveron que amputarlle a orella dereita e a metade do fuciño, ademais de reconstruír a orella esquerda do can. Os feitos, constitutivos dun delito leve de malos tratos animais, sucederon en maio do pasado 2020. Tal e como marca a lei, pode incorrerse en malos tratos animais cando hai, como neste caso, deixamento ou abandono no coidado do can.

A denunciada foi condenada a unha pena de tres meses de multa cunha cota diaria de tres euros. É dicir, terá que abonar algo máis de 270 euros. O Ministerio Fiscal pedía seis meses de sanción e algo máis de 700 euros.

Tal e como recolle a sentenza, a Xunta acudiu ao domicilio da muller tras ter constancia de que había animais en mal estado. Comprobou entón que un can estaba moi delgado, polo que foi trasladado á protectora. Os demais canes estaban en malas condicións, polo que os axentes alertaron á propietaria de que farían unha inspección ao cabo duns días. Regresaron dúas semanas despois e as condicións non estaban corrixidas. É máis, outro can estaba atado cunha cadea de menos dun metro e non tiña acceso a comida ou bebida. Como tiñan moitas carencias, foi a asociación Axuda Alimentaria Animalista a que se fixo cargo dos canes e a que deu a voz de alarma de novo ao comprobar que había un can co fuciño e as orellas en mal estado. Os animais foron comisados xa que vivían rodeados de lixo, tiñan pouco penso e nada de auga.