Ao lado do Veral atópase un carreiro de 3 quilómetros con varios puntos de interese
22 novs 2020 . Actualizado ás 19:21 h.Deixarse envolver pola maxia é sinxelo ao penetrarse na Ruta dás Chousas. A natureza, co seu xogo de cores e as súas zigzags constantes; o curso do río, que serpea caprichoso nuns lugares e baixa manso noutros; e o outono, que o baña toda dunha luz bucólica, abondan para que un se evada de todo durante un intre. E a tan só un cuarto de hora do centro da cidade.
A Ruta dás Chousas é apta para todos os camiñantes, incluídos os máis pequenos. Atópase preto do Veral e o seu punto de partida está xunto á piscifactoría e a aula da natureza, unha parada obrigatoria para profundar un pouco máis na contorna, reserva da biosfera. O río Mera conduce os primeiros pasos dun camiño cunha excelente sinalización e que apenas supera os 3 quilómetros. No percorrido a cobertura móbil escasea. Talvez unha bendición máis, pensará algún.
Os primeiros metros transcorren co río Mera á man esquerda. As escaleiras fluviais da piscifactoría da Xunta ofrecen unha imaxe curiosa, e a natureza fai o resto. Un antigo muíño, a canteira abandonada na que os afeccionados practican escalada e unha ponte que cruza a canle dan comezo á ruta. A medida que se avanza, a vexetación parece abrazar ao camiñante. Os penedos xogan co terreo e, de súpeto, acádanse as chousas, vellos camiños murados polos que outrora avanzaban os carros e que hoxe parecen xurdidos da escena dalgunha película, cos seus marróns, os seus ocres e a súa escala de verdes. Incluso o brión e os liques, unhas veces dun ton case radioactivo e outras opaco, colaboran na máxica estampa.
A ruta continúa polos vellos «pasais», pasos laterais que situaban nos camiños para evitar a auga no inverno, e chega ao tramo máis discreto do percorrido. Algo máis dun quilómetro de senda sobre asfalto, pero que invita a ver vellas cancillas de madeira ou exemplos de como a natureza acaba cobrándose o seu espazo. Recuperándoo.
O cemento queda atrás tras superar o pequeno lugar de Abelairas, coas súas construcións típicas e a súa tranquilidade. Logo pasarase pola parte de atrás do centro de recuperación de aves, e a ruta encarará o seu tramo final. Como colofón é recomendable unha visita á aula da natureza, a guinda perfecta a un percorrido para toda a familia.
