O pivote regresa a Lugo sendo un xogador consolidado na categoría tras o seu paso por Valladolid
06 ago 2020 . Actualizado ás 19:59 h.A pesar de ter nacido a máis de 5.000 kms da cidade amurallada, ninguén dubida xa do lucense que é Seydou Aboubacar (Níxer, 1994). Despois de asinar unha grandísima tempada militando nas filas do equipo que ía líder dela Leb Ouro ata o parón, o Carramimbre Valladolid , espertou o interese do CB Breogán.
Tras o seu paso por Estudantes de Lugo en 2017, campaña na que participou activamente nos adestramentos do conxunto celeste, co que chegou mesmo a disputar varios partidos de pretemporada, Seydou volve a casa disposto a dar moitas alegrías ao Pazo, ese lugar ao que tanta ama... e do que nunca se foi do todo.
-Cando soubo que ía volver a Lugo?
-A verdade que me colleu de sorpresa. O meu axente habíame comentado que o adestrador e, sobre todo, Tito, estiveron a falar con el para ver a miña situación. Pero, en principio, ata que non me mandaron o contrato e dixéronme «Mira, o Breo fíxoche esta oferta», non souben nada. Ata fai moi pouquiño non souben nada.
-Como llo comunicou á súa familia lucense? Recibiríana como unha noticia moi feliz
-Si, a verdade é que si. Eu a verdade non pensaba volver ao Breogán, aínda que me dixeron que bo, que estaban interesados pero non sabía que fóra a ser tan rápido. Despois ao confirmalo en casa coa familia, pois xa che podes imaxinar, unha alegría moi grande. Levo moitos anos xogando fose e agora é o momento de volver a casa a xogar diante da familia, os amigos e, sobre todo, diante do Pazo, que sempre é un plus.
-Está feito un verdadeiro afeccionado do Breogán.
-Si, si, xa che digo. Desde a miña época no Estudantes, na que botei unha man nos adestramentos do Breogán e xoguei os partidos da pretemporada con eles. Durante o ano adestraba case sempre co primeiro equipo e botaba unha man con todo o que necesitaban, entón iso deume moita máis confianza.
-Vén dun longo período de inactividade por culpa do parón que sufriu o campionato a raíz do coronavirus. Como fixo para manterse en forma estes meses?
-Teño a sorte de contar con xente próxima que me axuda. Algúns dos meus amigos son preparadores físicos, por exemplo Jaime Capellá, que me botou unha man para facer exercicios en casa. Ademais teño a sorte de que vivo nunha casa na que teño canastra, entón podo tamén facer tiros e exercicio pola miña propia conta.
-Puido falar xa co adestrador ou con algún dos que serán os seus futuros compañeiros?
-Si, si. Desde finais de maio ou principios de xuño, que se podía adestrar, estiven ao facer con Sergi, con Erik cando volveu, co propio Salva… somos un bo grupo que estamos a adestrar todos os días. A eles xa os coñecía desde hai moito tempo e, a verdade, parece que este ano temos un grupo moi simpático.
-Está quedando un equipo moi da casa
-Si, a verdade é que si. Sobre todo agora coa fichaxe de Erik, ademais é un plus ter aos Quintela no equipo. Despois tamén está xente como Salva, que é un alicerce dentro do club e do vestiario e a nivel persoal é alguén que pode axudar ao resto de xogadores en calquera momento.
-Cal debería ser o obxectivo do Breogán está tempada?
-Creo que o de sempre. O Breogán está chamado a estar arriba e loitar por todos os premios posibles durante a tempada, e creo que este ano vai ser igual. Un equipo como este sempre ten que aspirar a estar arriba.
-Por se houbese alguén en Lugo que aínda non lle coñece, que cre vostede que pode achegar ao xogo do equipo?
- Eu creo que polo que se me coñece é por ser un xogador moi intenso, defender, rebotear e dar moita enerxía ao equipo. Ao longo dos anos tamén hei ir mellorando as miñas opcións en ataque, pero o meu punto forte creo que é poder axudar ao equipo no que realmente sei facer: defender, rebotear e achegar máis dureza sobre a cancha.
-Como lembra o seu ano en Estudantes?
-Foi moi bonito, a verdade. É certo que estiven todo o ano co Breogán, a metade de tempada lesioneime e ata febreiro ou marzo non puiden volver xogar. Pero bo, a etapa de Estudantes foi moi bonita, sobre todo poder estar a diario con xogadores como Josep Franch, Salva Arco e toda esta xente que durante ese tempo estaba no Breo.
-En que se diferencia este Seydou do que se foi de Lugo en 2017?
-Creo que se ve un Seydou máis maduro e máis preparado á hora de afrontar novos retos. De aquí marcheime sendo un xogador que aínda estaba a aprender, agora volvo con moita máis experiencia e madurez. Intentarei axudar ao equipo e facelo o mellor posible, como fixen este ano co Carramimbre Valladolid .