Un vello camiño permite acceder a unha explotación recentemente localizada en Ribas de Sil
03 feb 2019 . Actualizado ás 05:00 h.No municipio de Ribas de Sil atópanse numerosas explotacións de ouro romanas. As máis coñecidas e accesibles son as situadas na conca do Sil -do tipo chamado secundario-, por acharse en terreos de orografía menos complicada. Pero outras explotacións -as de tipo primario- están en lugares máis abruptos e de difícil acceso, como as xa coñecidas do Covallón e a recentemente descuberta dos Cófaros, na parroquia de Peites. Con posterioridade localizouse a do Burato do Lobo, grazas ás imaxes de cartografía aérea con representación en sombreado publicadas pola Xunta mediante a aplicación Información Xeográfica de Galicia.
Grazas a esta aplicación foi posible detectar tres grandes fochas nunha zona agreste próxima á localidade de Figueiredo . Nunha primeira inspección sobre o terreo foi imposible chegar a esta paraxe pola dificultade do terreo, pero a visita serviu para comprobar que na zona había non unha, senón tres explotacións mineiras separadas entre elas por uns poucos metros.
Unha visita posterior -con información sobre dous posibles accesos ás minas proporcionada por veciños do lugar- foi realizada en colaboración co profesor xubilado Manuel Cao, veciño de San Clodio e experto en minería romana. Nesa ocasión si foi posible chegar ata a mina, aínda que con algunhas dificultades por mor da forte pendente, e examinar unha enorme focha que os veciños coñecen como Burato do Lobo. Abarca unha superficie de máis de 8.000 metros cadrados e ten unha lonxitude, monte abaixo, duns 150 metros. Na súa parte máis ancha -a superior, xa que ten forma de cuña-, a escavación mide ao redor de 110 metros.
Camiño de acceso
O camiño que permite visitar a mina do Burato do Lobo arrinca dun lugar chamado Cigadoña, á altura dun reducido núcleo formado por dúas vivendas, a uns oitocentos metros de de Figueiredo e a dous quilómetros de Peites . Fronte a unha das vivendas arrinca unha pista de terra que sobe en dirección ao Lago e Alto do Cerengo, pasando pola Coutada. Ao cabo duns catrocentos metros aparece unha bifurcación. Hai que tomar o camiño da dereita e percorrelo ao longo duns trescentos metros ata empatar cunha devasa. En leste mesmo punto tamén sae outro camiño á esquerda que finaliza a uns oitenta metros da parte inferior da mina, pero a maleza impide chegar ata ela.
Hai que seguir ascendendo pola devasa durante medio quilómetro ata chegar unha reducida meseta ou campa coñecida por Curral de Bois. Deste lugar tamén sae un antigo camiño -denominado da mesma forma- que chega ata as dúas primeiras explotacións e que en tempos era utilizado polos veciños para ir por leña e arbustos para os cortellos. Actualmente tamén se atopa pechado pola maleza en varios tramos.
Seguimos en ascenso pola devasa ao longo doutros catrocentos metros ata chegar á altura dun gran madroño doado de identificar, porque está rodeado de piñeiros. Logo desviámonos á esquerda e baixamos pola ladeira uns cincuenta metros para chegar á cabeceira da mina do Burato do Lobo.
Percorrer o interior da gran focha resulta complicada por mor dos fortes desniveis. Hai terrazas que superan os trinta metros de altura, ao que se suma a presenza dunha espesa masa arbórea e de grandes cantidades de cascallos esparexidos sobre o terreo. A poucos metros do Burato do Lobo e en cotas superiores hai outras dúas explotacións mineiras de dimensións inferiores. Chegar ata elas non foi posible, xa que un antigo camiño que daba acceso ás escavacións está pechado pola maleza.
Como chegar desde quiroga
Hai que saír pola estrada N-120 cara a Ponferrada. No quilómetro 10 hai un desvío á Peites, que está a uns dous quilómetros. Do centro da aldea hai que seguir polo asfalto cara a Figueiredo . O lugar de Cigadoña está a dous quilómetros