O día 16 ofrecerase unha demostración da técnica industrial tradicional
08 ago 2020 . Actualizado ás 05:00 h.Aínda que é un feito cada vez máis esquecido, a comarca de Lemos contou en tempos cun bo número de fábricas tradicionais de tezas e ladrillos a base de arxila, as últimas das cales abandonaron a súa actividade entre as décadas de 1970 e 1980. Só en Pantón chegaron a funcionar seis ao mesmo tempo. Neste municipio celebrarase o día 16 unha actividade que ten por fin recuperar a memoria desta tradición industrial. A iniciativa foi promovida pola asociación Segredos de Pantón dentro dun programa que desenvolve este verán baixo o lema Cultiva Cultura.
A actividade consistirá nunha demostración de elaboración de tezas e ladrillos a cargo de José Álvarez Alonso, residente no municipio pontevedrés do Rosal, unha das últimas persoas en Galicia que traballaron neste tipo de factorías. Empezará ás 10.00 horas nunha chaira situada fronte á antiga fábrica de tezas do Baliño, a última que funcionou no municipio. José Álvarez mostrará de forma práctica como se modelan estas pezas, pero sen cocelas. Por unha banda, porque antes de proceder á cocción -segundo esta técnica tradicional-, as pezas deben pórse a secar durante un par de semanas. Doutra banda, o forno da antiga tejera leva moitos anos sen funcionar e non está en condicións de ser utilizado.
Visita guiada
A actividade terá unha duración dunhas dúas horas e comprenderá tamén unha visita guiada ás ruínas da antiga fábrica, na que José Álvarez Alonso explicará o sistema de traballo que se empregaba nas factorías desta clase.
Seis antigas factorías repartidas por diversos puntos do municipio
Ademais da fábrica abandonada onde levará a cabo a xornada divulgativa -situada na capital municipal-, a asociación organizadora localizou outras cinco antigas factorías de tezas e ladrillos repartidas o territorio de Pantón. Dous delas atopábanse na parroquia de Pombeiro, respectivamente nos lugares de Vilamirón e Pena Pombeira. Outra estaba na aldea de Casanova, na parroquia de Eiré, e outra máis antiga -pertencente á casa grande da Bastida- funcionou na parroquia de Mañente. O colectivo sinala doutra banda que nas proximidades da capital municipal hai unha antiga canteira de arxila da que se extraeu materia prima para estas industrias.