Vacacións con premio no Lor: unha troita de cinco quilos nada máis chegar

Luis Díaz
LUIS DÍAZ MONFORTE / LA VOZ

LEMOS

CEDIDA

26 jun 2019 . Actualizado ás 08:03 h.

A pesca non é o que era no sur lucense. Isaac Blanco sófreo nas súas carnes cada vez que regresa da cidade francesa de Bayona e bota man de cana e vadeador para practicar a súa afección favorita. «Nacín en Francia e vivó alí, pero son fillo de galegos e síntome máis de Monforte», explica. Os pais da súa muller viven en Monforte e a parella aproveita as vacacións para pasar uns días con eles. Por mal que se presente a tempada, as troitas do Lor sempre acaban por tentalo. A pasada fin de semana obtivo a súa recompensa: unha peza de catro quilos e medio e 65 centrímetros.

O soberbio exemplar mordeu o señuelo cando o pescador apenas levaba quince minutos no río. Elixira un tramo entre Freixeiro e Margaride para probar con mosca seca. Pero eran as seis da tarde e pareceulle pronto para ese cebo. Puxo a culleriña e ao primeiro de vez notou un forte tirón. «Ao principio pensei que podería ser dun quilo ou quilo e medio, pero a medida que a achegaba á beira íame parecendo máis grande», relata.

Aos vinte minutos, cansara á troita o suficiente como para botala á sacadera. «A sedela era para un máximo de tres quilos, tiven sorte», comenta. Isaac Blanco ten casa no Grove e cando está alí practica a súa afección no mar. Na zona de Monforte, os ríos que máis lle gustan son o Lor e o Cabe. Deste último prefire o seu tramo alto, onde segundo a súa experiencia «está algo menos contaminado». Adoita practicar a pesca sen morte, pero para a peza de cinco quilos non houbo indulto.