Máis de 11.200 mortos en Turquía e Siria: «Non podemos enterralos. Hai cadáveres por todas partes»
INTERNACIONAL
Mentres o número de feridos xa supera os 55.000, a OMS alerta dunha gran crise humanitaria que afectará a 23 millóns de persoas. A axuda internacional chega a unha Turquía devastada e en estado de urxencia. O tremor rexistrou unha potencia similar a 130 bombas atómicas, segundo un experto
08 feb 2023 . Actualizado ás 16:43 h.A situación en a zona afectada polos devastadores terremotos do luns na fronteira entre Turquía e Siria empeora conforme pasan as horas. Mentres o número de falecidos non deixa de aumentar, os sobreviventes teñen problemas para cubrir as súas necesidades máis básicas nun clima xélido de ata seis graos baixo cero.
Ata o momento hanse contabilizado máis de 11.200 mortos e a cifra de feridos xa supera as 55.000 persoas. Os equipos de urxencia lograron rescatar a unhas 8.000 persoas con vida de os case 6.000 edificios destruídos. Outros están seriamente danados e ordenouse a evacuación de todos os veciños, ante o risco de derrubamentos. Unha das sobreviventes é Mesude Akar, unha profesora de 24 anos, sacada de entre os cascallos dun edificio derrubado 49 horas despois do terremoto de Hatay. Unha hora antes, outras dúas mulleres foron rescatadas con vida tamén dos cascallos na mesma zona.
A desesperación crece por momentos, xa que en algúns deles pódense escoitar as voces de sobreviventes, pero a falta de equipos especializados dificulta os traballos de evacuación. «Ninguén na cidade pode entrar en ningún edificio polo perigo de derrumbe. Ir ao aseo, algo ata agora sinxelo, é un problema moi grande. Non hai auga en casa nin nas gasolineiras», explica a canle turca HalkTV . «A xente intenta quentarse nos seus coches, pero non poden encher o depósito porque non hai combustible nas estacións de servizo», engaden.
Yildirim Kurt, un agricultor do distrito de Nurhak, en Kahramanmaras, unha das zonas máis afectadas, asegura que ata agora non chegou ningunha axuda ao seu pobo. Mustafa Kara, que perdeu á súa muller no derrumbe dun edificio de nove plantas nese mesmo lugar, tamén mostrou a súa indignación: «Tan pouca cousa é este Estado? Non hai nada. Non podemos enterrar aos nosos mortos. Hai cadáveres por todas partes». «Cantas persoas hai baixo os cascallos? Non hai electricidade, nin gasolina, a xente saquea os supermercados. Non hai comida, nin leite para os nenos», engade este veciño.
En Iskenderun, un incendio no porto e o aumento do nivel das augas do mar están complicando a evacuación dos feridos por barco cara a outras cidades. Un colector con produtos químicos ardeu xusto despois do terremoto e as chamas estendéronse por o porto en pouco tempo.
A axuda internacional chega a unha Turquía devastada e en estado de urxencia
Adana convértese na porta de entrada do apoio humanitario, que non chegará a Siria
mikel ayestaran
Ömer agarda á súa filla Emine. Os segundos son horas para os familiares, veciños e amigos que asisten con impotencia aos traballos dos equipos de rescate. As máquinas escavadoras retiran cascallo do edificio de 14 plantas derrubado no bulevar Baris Manço de Adana , cidade do sueste turco convertida na principal porta de entrada dos equipos internacionais que responderon á chamada de Turquía tras o devastador terremoto do luns. A axuda chega, pero a situación é moi complicada, polo que Recep Tayyip Erdogan anunciou o establecemento do estado de urxencia durante tres meses nas dez provincias afectadas.
O de Emine é un dos centos de edificios afectados na cidade. Máis de 360 edificios quedaron totalmente destruídos, mentres que outros están severamente danados e ordenouse a evacuación de todos os veciños ante o risco de que se caian con algunha das numerosas réplicas. Ela era enxeñeira e vivía na sexta planta. O seu pai marca unha e outra vez o seu número e o teléfono dá sinal, pero ninguén responde . «Neste edificio quedaron 80 persoas sepultas, entre elas, a miña filla. Nas últimas horas han sacado catro cadáveres. Sei que é un milagre sobrevivir, pero non perdo a esperanza», conta Ömer desde o perímetro de seguridade levantado pola Policía. Chegou aquí dúas horas despois do tremor e non se moverá ata que a súa filla apareza.
As escavadoras retiran máis e máis cascallo e algúns bombeiros usan martelos de percusión. O ruxir das máquinas cala en canto algún dos rescatadores percibe algún sinal de vida. Entón faise un silencio total. Un lixeiro fío de voz excede os cascallos, tan lixeiro como esperanzador para os familiares que asisten en directo a este labor titánico na que lles vai a vida.
Tras unha primeira noite á intemperie, a Autoridade de Xestión de Desastres e Urxencias (AFAD) comezou a levantar tendas para os desprazados no centro de Adana. Un dos principais bazares transformouse nun campamento improvisado para xente como Özlen Siperci e os cinco membros da súa familia cuxa casa non quedou destruída, pero agardan a revisión dos expertos para confirmar que non hai risco de derrumbe. «Preferimos pasar frío que volver sentir como o teu fogar se move como unha góndola, así que aquí nos quedamos», conta Özlen, que tivo que saír co posto de casa.
«Pódese facer máis»
Desde Ankara, Erdogan ofreceu un discurso no que detallou que enviaran á zona afectada «54.000 tendas de campaña e 102.000 camas, entre outros materiais», pero Özlen non está demasiado contenta coa resposta do Goberno e pensa que se pode facer moito máis» e, sobre todo «previr este tipo de situacións se se vixía máis de preto o tipo de construción».
Isil Sirkintili é profesora de educación primaria e a ela tamén lle parece que desde Ankara se podía facer máis, pero o que máis lle preocupa nestes momentos é que «pode haber un novo terremoto, un moi forte que arrase aínda máis a zona».
No aeroporto de Adana descansan avións chegados de todo o mundo. A comunidade internacional respondeu ao chamamento turco, pero non parece que esa axuda se vaia a estender á veciña Siria, onde a capacidade de resposta é moi precaria. «É unha oportunidade única para restablecer o enfoque humanitario e despolitizarlo. Ten que suceder moi rápido porque todos os días, cada hora que deixamos pasar isto, a xente está pagando o prezo», declarou Fabrizio Carboni, director de Oriente Medio do Comité Internacional de Cruz Vermella (CICR), quen chamou a mostrar o mesmo grao de solidariedade aos dous lados da fronteira. Urxe «separar o labor humanitaria das diverxencias políticas e militares», insistiu.
En Adana o aeroporto está colapsado pola chegada de voos de todo o mundo, unha gran parte deles militares. No caso da axuda española, ao equipo de bombeiros de Ericam asignáronlle a cidade de Iskenderun e aos militares da UME, Gaziantep.
Inditex achega tres millóns á Media Lúa Vermella turca
Inditex doou tres millóns de euros á Media Lúa Vermella como apoio na urxencia humanitaria provocada polos terremotos sufridos en Turquía e Siria.
«A nosa achega servirá para cubrir necesidades básicas das persoas afectadas polos sismos», subliñou a compaña nun comunicado. Entre os principais retos que enfronta este labor destaca a dificultade no acceso a algunhas das zonas afectadas, a interrupción das telecomunicacións e as baixas temperaturas que sofren as persoas cuxos fogares foron destruídos ou danados.
A OMS advirte dunha crise humanitaria que afectará a 23 millóns de persoas
j. gil
O terremoto deixou ao descuberto a extrema vulnerabilidade dos que viven no sur de Turquía e o norte de Siria. A Organización Mundial da Saúde (OMS) indicou que 23 millóns de persoas están expostas ás consecuencias do sismo. Ao mal tempo na rexión, no caso sirio engádense as consecuencias de máis de once anos de guerra, que deixou 2,8 millóns de refuxiados no norte. «Coñecemos a facultade de atención de Turquía. As principais necesidades sen satisfacer poderían situarse en Siria, no inmediato e a medio prazo», dixo unha responsable da OMS, Adelheid Marschang.
Un total de 21 países europeos, 19 deles membros da UE, enviaron xa máis de mil rescatistas. O Goberno español anunciou o envío do hospital de campaña do Start (Spanish Technical Aid Response Team) do equipo de urxencias da Axencia Española de Cooperación Internacional para o Desenvolvemento. A OMS dispuxo tres voos chárter con material médico, incluídos lotes cirúrxicos.
O tremor rexistrou unha potencia similar a 130 bombas atómicas, segundo un experto
O terremoto que sacudiu a rexión fronteiriza entre Turquía e Siria e xerou cietos de réplicas rexistrou unha potencia similar a 130 bombas atómicas de Hiroshima e durou 43 segundos, segundo precisou o profesor turco de Geofísica Ovgun Ahmet Ercan na súa conta de Twitter. A terra tremeu na zona como non o fixo en décadas, rompendo unha superficie de 200 quilómetros de longo por 30 de ancho. Tal e como recolle Efe, os xeólogos españois non consideran estraño o dobrete do sismo e que tivese unha réplica de intensidade 7,5, case tan alta como a do terremoto principal (7,8). Destacaron «a aceleración de dúas veces a gravidade» (2g) como factor clave para entender a magnitude do fenómeno.
O titánico labor dos cascos brancos en Alepo: «Está a esgotarse o tempo, cada segundo conta»
R. P.
Durante a guerra siria, os cascos brancos —tamén coñecidos como Defensa Civil de Siria— eran os primeiros en chegar alí onde caían as bombas durante a brutal ofensiva da aviación de Bachar ao Asade ou os cazas rusos contra bastións rebeldes como a cidade de Alepo. Recoñecibles polos seus distintivos cascos, estes voluntarios salvaron máis de 100.000 vidas nos cinco anos de conflito. Agora enfróntanse ao titánico labor de rescatar ás vítimas do sismo en Idlib e Alepo, áreas en mans da oposición nas que nin a axuda do Goberno de Damasco nin a internacional están a chegar.
«O tempo estase esgotando, centos de persoas continúan atrapadas baixo os cascallos. Cada segundo pode salvar unha vida, chamamos a todas as organizacións humanitarias e organismos internacionais a que proporcionen apoio material e axuda», escribiron na súa conta de Twitter. Noutro chío lembran que os seus equipos traballan sen descanso, a pesar dos seus limitados recursos e no medio do frío invernal.
Falta de hospitais
Nas áreas opositoras, o sistema sanitario xa estaba «por baixo da liña de referencia en servizos mínimos» antes dos sismos e era «apenas suficiente en condicións estables», dixo a Efe o ministro de Saúde no denominado Goberno interino da oposición, Maram ao Sheij. «Fáltanos de todo, as nosas clínicas e hospitais non están preparados para tal desastre. Necesitamos ter subministracións para as unidades cirúrxicas e os hospitais de traumatología, necesitamos moitas cousas», advertiu Ao Sheij.
O ministro do Goberno interino, un órgano creado pola Coalición Nacional Siria, a principal alianza opositora no exilio, destacou que Idlib e Alepo precisan axuda para «todos» os centros médicos e para os equipos de rescate, ademais de albergues e alimentos para os afectados.
Coa excepción de envíos puntuais desde as áreas de Damasco, estas rexións só poden recibir axuda humanitaria a través do paso fronteirizo de Bab ao Hawa, que une o último bastión opositor do país con Turquía e que ademais sufriu danos por mor dos terremotos. Si chegaron este martes ás áreas controladas polo réxime de Al Asad polo menos dous avións iraquís, un iraniano, un alxerino e un ruso cargados con alimentos, subministracións e persoal de urxencias para axudar aos afectados pola catástrofe. Axuda que non chegará ás áreas opositoras.
Aproveitando o caos, vinte presos yihadistas do Estado Islámico fuxiron dunha prisión da policía militar na cidade de Rajo, preto da fronteira turca, que resultou danada polos terremotos e as réplicas.
