Hollande compara a Macron cun «viaxeiro sen compás», impaciente e imprevisible

Beatriz Xuíz PARÍS / COLPISA

INTERNACIONAL

Hollande y Macron.
Hollande e Macron. ERIC FEFERBERG / POOL

O socialista non deixa monicreque con cabeza, arremete nun libro contra todos os líderes políticos e tacha ao do Podemos galo de «carga» para a esquerda

22 oct 2021 . Actualizado ás 04:14 h.

A menos de seis meses das eleccións presidenciais francesas, o expresidente François Hollande arremete contra os políticos galos, tanto de esquerdas como de dereitas, en Affronter (Confrontar), o seu libro que acaba de saír á venda en Francia. Quen estivo aos mandos do país entre o 2012 e o 2017 non deixa monicreque con cabeza. O presidente Emmanuel Macron é, ao seu xuízo, «un home sen ningunha doutrina». Considera que o seu sucesor nunca foi socialdemócrata e que o diálogo social non está entre as súas prioridades. E compárao con «un viaxeiro sen compás».

«Desde o 2017, [os franceses] observan a un presidente impaciente, intrépido, imprevisible, sen saber onde vai nin onde leva o país», escribe Hollande do que foi o seu ministro de Economía. «Cambia de opinión a mercé dos acontecementos, saltando dunha convicción a outra como unha ra sobre os nenúfares», engade Hollande do actual inquilino do Elíseo. Macron «preséntase como o presidente da start-up nation» (nación emerxente), pero o que sobre todo fomentou é a «uberización da economía, que a crise sanitaria, é verdade, acelerou», engade.

Segundo Hollande, o balance das reformas de Macron é magro. Considera que podería haber «reinventado o centro», pero que o único que logrou é «abrir un baleiro» que trata de encher «con discursos que se suceden sen ofrecer aos cidadáns unha lectura clara das súas intencións nin unha comprensión do sentido da súa acción». «Intentou destruír as formacións políticas do antigo mundo, pero non construíu nada sólido nin duradeiro no novo», engade Hollande, que compara ao partido de Macron, A República en Marcha, con «unha tenda efémera cuxa única esperanza é a reelección do seu creador».

Tamén critica aos candidatos da dereita e á ultradereitista Marine Le Pen. Con todo, o candidato conservador que sae mellor parado no libro é Michel Barnier, excomisario europeo e ex xefe nas negociacións da Unión Europea para o brexit. Hollande, que non se presentou á reelección no 2017, cualifica de «cousa pequena» ao polemista e ensaísta ultra Eric Zemmour. Considera que non se pode chegar a ser presidente «por resentimento, rancor ou vinganza». «Fai falta unir, non excluír», opina o socialista.

«Esquerdas liliputienses»

A esquerda francesa tampouco sae ben parada no libro de Hollande, o cuarto que publica desde que deixou o poder. «A esquerdas, todas as candidaturas son liliputienses», recoñeceu o exmandatario nunha entrevista recente con Lle Parisien. O socialista lamenta a división dos partidos de esquerda, o que lles impide unirse ao redor dun candidato e cualificarse para a segunda volta das presidenciais. De Jean-Luc Mélenchon, líder da Francia Insumisa (o Podemos francés), di que é «unha carga» para a esquerda. E opina que o ecoloxista Yannick Jadot «forma parte daqueles que, de boa fe, intentan xuntar á esquerda e os ecoloxistas, sen lograr a unidade no seu propio partido».

O expresidente galo tamén ofrece algúns consellos á alcaldesa de París, Anne Hidalgo, candidata socialista ás presidenciais. Recoméndalle que sexa «ela mesma», que estea «orgullosa da súa identidade socialista» e que presente un proxecto global dirixíndose «a todos os franceses» e non a certos colectivos.

A política francoespañola, con todo, non levanta cabeza nas sondaxes, que lle dan entre un 4 e un 5?% de intención de voto. «A campaña aínda non comezou», lembra o socialista, quen cre que as próximas semanas serán «decisivas» para ela.

Hollande, que di non ter intención de presentarse como candidato no 2022, advirte que os próximos comicios serán os máis cruciais da Quinta República Francesa. A pesar da crise da esquerda, móstrase convencido de que «a socialdemocracia é o único enfoque capaz de conxugar a redistribución e a ecoloxía, o progreso e a natureza».