Le Pen mide a súa forza e Macron constatará os límites dun partido creado á súa medida
20 jun 2021 . Actualizado ás 10:07 h.As eleccións rexionais que se celebran este domingo en Francia son o último voto antes das presidenciais do 2022, e por iso o seu alcance é nacional. Van supor o pistoletazo de saída para a batalla que confortará a Emmanuel Macron como presidente da República, ou marcará os límites do fenómeno político que encarna.
Ao mesmo tempo, será un test para a extrema dereita, que podería obter unha nova marca histórica. No 2015, durante a primeira volta dos comicios, o chamado entón Fronte Nacional (hoxe Agrupación Nacional) foi a formación máis votada en seis rexións. Tampouco entón logrou romper o seu teito de cristal como adoita chamarse a esa incapacidade para atraer votantes doutras formacións a dereita ou esquerda que lle permitan o triunfo final. Con todo, esta vez as cousas poderían cambiar, polo menos na rexión Provenza-Alpes-Costa de Azul (PACA).
O representante da extrema dereita en PACA, Thierry Mariani, antigo ministro de Nicolas Sarkozy, figura como principal opositor ao presidente rexional saínte, o conservador Renaud Muselier.
A gran diferenza coas eleccións anteriores é que esta vez, aínda que a esquerda se retire na segunda volta para evitar unha elección triangular, as sondaxes mostran que os votantes de esquerdas prefiren absterse en lugar de frear unha candidatura da ultradereita, o que, sin duda, favorecería ao candidato da Agrupación Nacional (RN), o que podería levar a esta formación a conseguir por primeira vez algún goberno rexional.
O partido de Marine Le Pen sairía así dobremente reforzado de cara ás presidenciais do ano que vén: por unha banda veríase que é capaz unha vez máis de arrastrar votos que lle poñen en situación de clasificarse para unha segunda volta das presidenciais, e por outro, quedaría en evidencia que a chamada fronte republicana ráchase, pondo fin a esa alianza tradicional entre os partidos de dereitas e esquerdas que pedían o voto polo adversario para impedir que Le Pen puidese acceder ao poder.
Pola súa banda, os candidatos da República en Marcha (LREM) non poden aspirar a gañar ningunha rexión. Igual que nas eleccións municipais, estes comicios poñen de relevo que é un partido sen raíces, creado como unha máquina electoral para permitir a Emmanuel Macron converterse en presidente de Francia.
Evitar a humillación
Agora, como comenta o diario Le Monde, fan todo o posible para «polo menos evitar a humillación». Macron enviou a catro dos seus ministros a Altos de Francia (rexión norte do país, cuxa capital é Lille) para figurar nas listas como reclamo, mentres que na rexión de PACA lograron convencer o candidato conservador Renaud Muselier para crear unha alianza desde a primeira volta e así xerar unha dinámica do electorado que impedise a vitoria da Agrupación Nacional na segunda. Pero obtiveron o resultado contrario. Os electores conservadores que se consideran como oposición a Macron non apreciaron a estratexia do seu xefe de filas e prefiren votar polo candidato de Le Pen, antes de verse fagocitados pola República en Marcha.
Tampouco hai que esquecer o que se xoga o partido conservador Os Republicanos. En novembro elixirán ao seu candidato para as presidenciais, e estes comicios permitirán a tres deles mostrar o seu nivel de popularidade: Valérie Pécresse, Laurent Wauquiez e Xavier Bertrand, presidente das rexións Illa de Francia (departamento de París), Auvernia-Ródano-Alpes e Alto de Francia.