As causas xudiciais lastran a influencia do exlíder francés
28 feb 2021 . Actualizado ás 23:23 h.O expresidente francés Nicolas Sarkozy coñecerá este luns a sentenza do xuízo que lle levou ao banco dos acusados por corrupción e tráfico de influencias, polo que a Fiscalía pediu contra el dous anos de prisión firme e que pode determinar o seu futuro político. Sarkozy é, case unha década despois da súa saída do Elíseo, o compás da dereita francesa, aínda que é certo que a súa capacidade de influencia viuse visiblemente danada polas numerosas causas que ten abertas ante a Xustiza.
A falta doutro líder que sexa capaz de encarnar o proxecto conservador en Francia, a súa voz segue marcando o rumbo.
Por iso, a dereita e a clase política están moi pendentes das súas peripecias xudiciais, convertido no primeiro expresidente que se senta en persoa en banco dos acusados, último rescaldo do poder do que gozou e que agora parece quebrantar a súa capacidade de influxo.
Tras máis de catro decenios na política, Sarkzoy aspira a sacudirse as acusacións e recuperar o liderado moral do seu campo político, apoiado na súa capacidade para aproveitar no seu interese mesmo os golpes desfavorables.
Conquistou o Elíseo no 2007 fronte á socialista Ségolène Royal, tras confeccionarse un traxe de dereitista sen complexos, o da ruptura fronte á moderación «chiraquiana», que lle permitiu gañar boa parte dos votos da ultradereita.
Presidente hiperactivo
Unha vez no Elíseo, Sarkozy anestesió aos sindicatos impondo os servizos mínimos na Administración e en grandes empresas públicas, o que lle permitiu reformar as pensións e os salarios sen ter que afrontar duras protestas na rúa.
Pero a crise económica que estalou no mundo no 2008 restou lustre ás súas reformas. Nunha nova pirueta, Sarkozy prometeu «refundar o capitalismo», pero non foi máis aló de dar a imaxe dun líder hiperactivo que corría a apagar incendios.
E a súa imaxe empezou a desentonar do seu discurso de defensor do traballo, o esforzo e a responsabilidade, da Francia que madruga. Todo iso desembocou nunha dolorosa derrota fronte ao socialista François Hollande tras unha campaña na que Sarkozy se achegou aos postulados ultradereitistas.
A estigmatización da inmigración, o afianzamento da identidade francesa, cristiá e europea, o repregamento interior e o reforzo das fronteiras, marcan desde entón a carreira dun político que ha ir abandonando o seu tradicional pragmatismo.
Avogado e diplomado en ciencias políticas, nacido en París en 1955 nunha familia aristocrática de orixe húngara, Sarkozy foi unha alternativa aos 12 anos de Chirac, a pesar de ter sido o número dous do seu Goberno
Casado tres veces, a última coa exmodelo e cantante de orixe italiana Carla Bruni, pai de catro fillos, e avó, Sarkozy non dubidou en mediatizar a súa vida privada para reforzar a súa imaxe presidencial.