Quere Trump xogarse a reelección en Irán?

Luís Pousa Rodríguez
Luís Pousa REDACCIÓN / LA VOZ

INTERNACIONAL

LEAH MILLIS

Os fracasos en Iraq ou Afganistán sementan dúbidas sobre un ataque á república islámica, alimentadas por o choque entre os «falcóns» e os non intervencionistas da Casa Blanca

15 may 2019 . Actualizado ás 08:50 h.

O artigo máis lido na edición de onte de The Washington Post ten un título revelador: Trump has non idea what hei's doing (Trump non ten nin idea do que está a facer). A columna, asinada polo analista Eugene Robinson, lembra que o republicano Jeb Bush -pouco sospeitoso de tendencias rojeras- xa advertira de que sería «un presidente caótico». A tese central do texto de Robinson é que a Administración Trump non posúe un plan detallado para ningunha das decisións que adopta.

E con que exemplos defende o seu argumento? Coa estrambótica forma en que se cargou as negociacións comerciais con China -o que derivou nunha guerra de aranceis de imprevisibles consecuencias económicas e bolsistas-, o torpe manexo da crise de Venezuela e a súa retirada, hai un ano, do acordo de desnuclearización asinado con Teherán . Unha ruptura que ha degenerado agora nun conflito que ameaza con desestabilizar (aínda máis) unha rexión sempre na corda frouxa como Oriente Medio

Por que se retirou Trump do acordo con Teherán?

En maio do 2018, Donald Trump anunciaba unha das medidas máis significativas da política exterior do seu mandato. O presidente norteamericano, que xa ameazara coa decisión, retirábase do pacto nuclear asinado con Teherán polo seu antecesor, Barack Obama no 2015, despois de dous anos de negociacións a sete bandas entre Estados Unidos, Irán, China , Rusia, Francia, Alemaña e o Reino Unido. Para Trump, tratábase dun acordo débil, que permitiría á república islámica dispor de armas atómicas nun futuro, polo que decidiu asfixiar as contas do réxime con sancións económicas e o bloqueo das súas exportacións de petróleo. 

Estamos ante unha nova cortina de fume?

A estratexia é ben coñecida. E utilizárona con gran lixeireza os seus predecesores no Despacho Oval. Se tes problemas internos, desata un conflito fóra das fronteiras dos Estados Unidos e a patria pechará filas co seu comandante en xefe. A cortina de fume parece a táctica elixida tanto no caso das negociacións rotas con China como coas posibles intervencións militares en Venezuela ou Irán. Unha pura manobra de distracción para non ter que falar da situación do país.

Atreverase EE.UU. a declarar a guerra a Irán?

A pesar das mensaxes belicosos do presidente, é moi pouco probable que se produza un ataque a Irán. Os estrepitosos fracasos cultivados en Iraq e Afganistán frearon o ardor guerreiro de Trump e Bolton, un dos falcóns disposto sempre a pór as armas sobre a mesa. Nunha Casa Blanca fracturada, os non intervencionistas parecen estar gañando o pulso, xa que en leste caso EE.UU. non só estaría a se enfrontar ás outras dúas superpotencias globais -China e Rusia-, senón tamén aos seus aliados europeos. Nin sequera a presión do todopoderoso lobby armamentístico e a baza de vender ante os seus fieis unha exhibición de forza do poderío militar norteamericano a un ano das eleccións presidenciais aparentan ser argumentos de peso para dar o salto á fronte bélico. Aínda que se algo aprendemos nestes dous anos é que Donald Trump é imprevisible.