Investigan como un «acto terrorista» o asasinato fortuíto dunha xornalista en Irlanda do Norte

Iñigo Gurruchaga COLPISA

INTERNACIONAL

Miembros de la policía científica buscan pruebas en el lugar donde fue asesinada McKee
Membros da policía científica buscan probas no lugar onde foi asasinada McKee CLODAGH KILCOYNE reuters

A policía atribúe ao Novo IRA os disturbios nos que Lyra McKee, de 29 anos, recibiu unha bala que ía dirixida aos furgóns policiais

19 abr 2019 . Actualizado ás 23:49 h.

Lyra McKee, unha xornalista norirlandesa de 29 anos, morreu na noite do xoves vítima dunha bala disparada contra membros da Policía rexional (PSNI), que se despregaron no barrio de Creggan, na cidade de Londonderry ou Derry, nunha operación de rexistro en vivendas, onde agardaban atopar armas e municións.

Segundo o xefe do PSNI, Mark Hamilton, a operación baseábase no coñecemento de que o Novo IRA planeaba atacar con armas, a obxectivos que non especificou, nas conmemoracións do Levantamento de Pascua de 1916, en Dublín, que é o feito fundacional do republicanismo irlandés. O luns, dirixentes das faccións do IRA pronuncian discursos xunto ás tumbas dos seus caídos.

Creggan está na parte alta do distrito católico de Derry, na ribeira oeste do río Foyle, que divide a cidade tamén en termos relixiosos e políticos. Nesa zona e na parte baixa do distrito, coñecida como Bogside, o Sinn Féin-IRA Provisional, liderado por Martin McGuinness ata o seu falecemento, dominaba a política e o paramilitarismo. Hai agora múltiples pintadas e murais dos disidentes.

O 19 de xaneiro, os disidentes explotaron un coche cunha bomba de pouca potencia fronte ao edificio dos tribunais no centro de Derry. A reaparición do coche bomba como arma do terrorismo, a calculada levedad da carga explosiva e a coincidencia do acto co contexto enrevesado de brexit, tamén en Irlanda do Norte, preocupou ás forzas de seguridade.

Estar alí

Novo IRA é o nome que puxeron os medios de comunicación a un grupo que se chama a si mesmo simplemente IRA e antes era coñecido como IRA Auténtico. A escisión no IRA Provisional de Gerry Adams e McGuinness produciuse cando asinaron o compromiso con medios pacíficos do partido, Sinn Féin, para entrar, en 1997, na negociación que desembocaría no Acordo de Venres Santo.

O  Novo IRA ha absorbido a outras faccións disidentes. As divisións do brexit e a ausencia de Executivo autonómico desde fai tres anos, cando a dimisión do entón viceministro principal, Martin McGuinness, crean unha inestabilidade institucional que anima aos disidentes. E os disturbios ocorreron nunha noite tépeda de primavera na véspera festivas, con probable consumo alto de alcol.

A Oficina Nacional de Estatísticas, ONS, publicaba fai uns días datos que mostran que a poboación británica é máis feliz agora que durante a pasada década e que a de Irlanda do Norte é a máis feliz do Reino Unido. A mesma que se espertou este venres coa noticia da morte de Lyra McKee, que escribía para medios dos Estados Unidos. Tiña contratados dous libros. Era unha xornalista fonda e con ambición de estilo.

Estaba observando os disturbios preto das furgonetas da Policía, que eran atacadas con bombas incendiarias ou fogos artificiais, por mozas que non queren a súa presenza nos seus barrios. Pola esquina da rúa apareceu un home cunha pistola e disparou en dirección ás furgonetas. Nunha delas levaron a McKee ferida o hospital, pero chegou morta. Unha colega, Leoa Ou'Neill, que estaba alí, di que familias saíran das súas casas para ver o que ocorría.

A policía norirlandesa cre que «houbo máis dunha persoa» involucrada no asasinato. Así o indicou nunha rolda de prensa no concello o subinspector da Policía Stephen Martin, do corpo de Irlanda do Norte.

«Sin duda, creemos que houbo máis dunha persoa implicada nisto onte á noite. Obviamente, só unha persoa apertou o gatillo, pero houbo máis de unha», afirmou o axente, ao admitir que aínda é «demasiado pronto» para poder confirmar as idades dos sospeitosos.

Martin dixo que o ataque, que formou parte de «un complot orquestrado», deixou a moitos «co corazón roto» en Derry e que con ese acto non se logrou máis nada que sumir a unha familia no loito» e condenar á cidade de Derry «aos peores titulares» en Venres Santo, «21 anos despois da firma do Acordo de Paz»