Estados Unidos baralla a prisión de máxima seguridade de Florence (Colorado ) como destino para o narco mexicano, que fuxiu dúas veces de centros penais do seu país
14 feb 2019 . Actualizado ás 17:41 h.«Inferno de alta tecnoloxía», «Alcatraz rochoso», «SuperMax»: son algúns dos sobrenomes do cárcere á que podería ser enviado o narcotraficante Joaquín Chapo Guzmán, que é considerada unha das máis seguras e crueis dos Estados Unidos.
O Chapo foi declarado culpable por un xurado de Nova York de delitos de narcotráfico , posesión de armas e lavado de diñeiro e en xuño debe ser sentenciado a unha cadea perpetua non negociable e enviado á prisión de máxima seguridade (ADX) en Florence, Colorado (oeste), que ten, entre outros inquilinos, a Ted Kaczynski, bautizado polo FBI como unabomber pola súa cadea de atentados con bomba durante case dúas décadas.
Construída en 1994 no corazón dun deserto montañoso, desta instalación rodeada de torres de vixilancia e homes fortemente armados é practicamente imposible escapar, mesmo para O Chapo, que fuxiu de prisións de máxima seguridade en México en dúas oportunidades. De Florence ninguén escapou.
Os prisioneiros máis perigosos están confinados 22 horas e media ao día nunha cela de formigón e aceiro de 2,1 por 3,6 metros, da que só poden saír con grillóns en pés e mans. Robert Hood, un exguardia en Florence, dixo que esta prisión non era máis que «unha versión do inferno máis limpo», «moito peor que a morte».
O Chapo unirase alí a outros narcotraficantes condenados, pero tamén a condenados por terrorismo como Ramzi Youssef, autor intelectual dos primeiros ataques ao World Trade Center en 1993; Zacarias Moussaoui, o francés condenado en relación cos ataques do 11 de setembro do 2011; ou Djokhar Tsarnaev, condenado á morte polos ataques de Boston en 2013.
Un informe do Centro de Información sobre Correcionales de Washington DC (DCICC), organización autorizada polo Congreso dos Estados Unidos, indicou que a inmensa maioría dos reclusos (92 % de 427 prisioneiros ao momento da visita en abril 2017) foron transferidos doutros cárceres federais por «problemas disciplinarios». Moitos sofren tamén desordes mentais.
«Estar aquí non corrixe o teu comportamento ou o que sexa que teñas vindo a buscar, como a xente fóra pode pensar. Na maioría dos casos faiche aínda máis amargado e agresivo debido á forma como che tratan», dixo un recluso citado pola organización.
«Recreación» nunha gaiola
A cotidianidad dos prisioneiros de máxima seguridade non é cor de rosa: están encerrados en solitario na cela de 8 metros cadrados, cunha cama, un escritorio e un banco de cemento. Unha ducha, inodoro e lavamanos de aceiro inoxidable e a luz do día pasa por un buraco profundo de 10 cm de ancho a 120 cm de altura, que impide ver cara ao exterior.
As celas teñen unha porta de aceiro selada, polo que os reclusos non poden falar entre eles. O único contacto humano vén coas poucas palabras que intercambian cos gardas, cando traen e levan a comida.
As visitas están permitidas, pero teñen que ser aprobadas polo cárcere. Segundo os avogados do Chapo, a nova esposa Emma Coronel non será autorizada a velo.
O único momento para ver a luz do sol é nos minutos de «recreación». Tres ou cinco gardas levan ao recluso en cadeas a unha especie de gaiola, non moito máis grande que a cela, onde finalmente pode ver o ceo e falar, se coinciden, con outros presos en gaiolas veciñas.
Esas «saídas», que serven para tamén requisar o calabozo, limítanse a 10 horas semanais, segundo un informe de Amnistía Internacional de 2014, que denunciou o centro de detención «non cumpre cos criterios internacionais para o trato humano de prisioneiros».
A distracción limítase a un pouco de deporte, alternado coa recreación na gaiola, debuxos, libros e ver Netflix, DVD ou outros programas nunha televisión dentro a cela.
Un dos avogados do Chapo dixo á AFP que as condicións este cárcere eran mellores ás que o seu cliente tivo na de Manhattan onde estivo recluído durante dous anos.
Indicou que en principio estaría, como os reclusos máis perigosos, no case total illamento de case 23 horas aodía , pero as súas condicións poden mellorar gradualmente con boa conduta.
De calquera forma, un recluso, citado no informe da DCICC, advertiu que a vida en Florence «é moi aburrida e difícil polo menos que sexas física e mentalmente moi forte».
