A UE non dará máis tempo a May se non presenta propostas sobre o «brexit»
INTERNACIONAL
Pesimismo en Bruxelas sobre a posibilidade de chegar a un acordo dentro do prazo
17 oct 2018 . Actualizado ás 07:45 h.«Non haberá acordo de saída sen unha solución de urxencia (para Irlanda). É xuridicamente vinculante. Iso non vai cambiar de cara ao acordo». É a mensaxe tallante que o Consello Europeo fixo chegar á primeira ministra británica, Theresa May, nas horas previas ao arranque do cume europeo que se celebra hoxe en Bruxelas. A cita na capital comunitaria pretendía ser a última oportunidade dos británicos para desbloquear as negociacións do brexit. Unha oportunidade que xa se pode dar por desperdiciada polas batallas internas no Executivo de May. «Non hai terreo para o optimismo», aseguran fontes comunitarias.
A líder británica tivo que dar marcha atrás nos compromisos adquiridos coa UE pola presión da á dura do seu partido. Leste crebo deixou nun limbo o «gran floco» do brexit: a solución para evitar unha fronteira dura entre as dúas Irlandas. «En ausencia de solucións acordadas, Reino Unido manterá pleno aliñamento coas normas do mercado interior (da UE) e a Unión Aduaneira», pactaron o pasado decembro os Vinte e oito. Unha promesa que May rompeu para indignación do negociador europeo, Michel Barnier, quen onte insistiu na necesidade de presionar a Londres para «atopar un acordo global nas próximas semanas».
O prazo concedido pola UE expira hoxe. Os 27 líderes sentaranse esta noite ao redor da mesa de negociacións fronte a un documento en branco. E deles dependerá conceder tempo extra a May para poder desenredar o agravio. O presidente do Consello Europeo, Donald Tusk, foi moi claro onte. «Se May non dá mostras renovadas de querer resolver o problema, non haberá cume en novembro. «Necesitamos novos feitos. Pedirei á primeira ministra británica que presente unha proposta para saír do impasse», sinalou. O polaco quere un plan claro. Chegou o momento da verdade. Acabáronse os xogos de palabras, as «solucións creativas» e o estrujar os compromisos ata desvirtualos. As trampas británicas xa non teñen espazo en Bruxelas. «O problema está claro: Trátase da cuestión irlandesa e o problema fronteirizo. O reloxo segue correndo e necesitamos prepararnos para un escenario negro. Agardo que May presente algo o suficientemente creativo para solucionar o bloqueo», sostivo.
A UE demanda a Londres que cumpra coas normativas fitosanitarias, ambientais e laborais que rexen no bloque. A razón é simple: Se o Reino Unido impón as súas propias normas, os Vinte e sete veranse obrigados a levantar controis e barreiras físicas á entrada de bens e servizos procedentes de territorio británico. Esa situación podería desencadear disturbios e violencia na fronteira entre Irlanda e Irlanda do Norte, un escenario que Londres e Bruxelas queren evitar custe o que custe.
Pero o secretario de Estado británico para o brexit, Martin John Callanan, segue nos seus trece. Asegurou onte en Luxemburgo que o seu país só pode aceptar «acordos aduaneiros temporais». Os Vinte e sete lembráronlle ao unísono que, a falta dunha idea mellor, os británicos deberán seguir aliñados de forma ilimitada coas normas da UE para garantir a ausencia dunha fronteira dura en Irlanda. A alternativa é o caos, a saída desordenada, o que Bruxelas bautizou como «brexit duro».
«Estamos extremadamente preocupados pola falta de progresos na negociación», asegurou onte o presidente de Business Europe. O secretario xeral da Confederación Europea de Sindicatos, Luca Visentini, arremeteu contra a actitude irresponsable do Goberno británico ao que instou a «arranxar» a situación para salvagardar os empregos a ambos os dous lados da Canle.
«Necesitamos prepararnos para un escenario negro», alerta Donald Tusk
A «premier» evita de momento as desercións de ministros
Segundo os medios británicos ascenden a oito os ministros euroescépticos que se reuniron a noite do luns ao redor dunha pizza para pactar a forma de facer fronte á xefa do Goberno no consello que convocou de urxencia para preparar o cume de hoxe en Bruxelas. Pero os rumores de que algúns ou todos eles poderían dimitir facendo caso do chamamento á rebelión do influente ex ministro para o brexit, David Davis, non chegaron a concretarse ao longo da xornada.
Un portavoz oficial precisou que ningún ministro expresou a intención de abandonar o cargo durante o encontro. Engadiu que na reunión houbo, ademais, un forte apoio dos ministros ás intencións de May de que calquera acordo preserve a integridade territorial do Reino Unido e non deixe ao país «indefinidamente» nun convenio aduaneiro cos outros 27 países comunitarios. Pero aí acábase a claridade.
Non transcendeu se o apaciguamiento dos ministros díscolos debeuse a que, para gañar tempo, a premier mantivo a escurridiza ambigüidade que a caracteriza e evitou concretar con que proposta pensa chegar hoxe a Bruxelas para eliminar o atasco sobre a fronteira entre as dúas Irlandas. En calquera caso, parece evidente que May salvou o primeiro asalto do combate que libra con parte do seu partido. Evitar o que tería resultado un bochorno de Estado inédito na diplomacia británica, isto é, presentarse ante os 27 desautorizada pola marcha dunha parte do seu Goberno, é para ela todo un éxito.
Durante o consello May reiterou que o acordo cos 27 segue sendo posible se o Executivo é capaz de superar as súas disensións. «Estou convencida de que, se somos solidarios e firmes como Goberno, podemos logralo», afirmou sen chegar a dar pistas da fórmula que pensa empregar para conseguir devandito obxectivo sen ceder ás formulacións que defendeu o negociador europeo, Michel Barnier, na reunión do domingo co responsable británico para o brexit, Dominic Raab.
Calquera acordo ao que chegue May con Bruxelas, se é que chega a algún, deberá ser votado con posterioridade polo Parlamento, onde a actual correlación de forzas non lle é precisamente favorable. Pero antes diso, terá que sortear o acoso a que a someten os seus correlixionarios. Segundo publicou onte TheTelegraph , un grupo de deputados tories podería presionar ao partido para someter á mandataria a unha moción de confianza no caso de que o compromiso ao que chegue con Bruxelas non sexa do seu agrado. Este sector segue crendo que é preferible irse da UE polas bravas, sen acordo, a facelo cun acordo que non lles satisfaga.
O presidente dos Comúns dimitirá o verán que vén tras varios escándalos
O presidente da Cámara dos Comúns británica, John Bercow, salpicado por un informe que lle implica nunha serie de acosos en Westminster, anunciou que deixaría o seu posto o próximo verán e pediu aos parlamentarios que as queixas sobre mala conduta sexan investigadas por un grupo externo, negando as acusacións publicadas que lle sinalan por ter abusado das súas exsecretarias Angus Sinclair e Kate Emms.
Bercow respondeu así a unha pregunta urxente do deputado John Mann e comentou aos seus amigos que sempre tivo intención de renunciar o próximo verán, tras máis de nove anos de mandato. Aos seus 55 anos, quere agardar a que Londres saia da UE e a que achen unha substitución para el.
A presidenta do de Mulleres e Igualdade, Maria Miller, foi unha das dúas directoras de comisións que pediron a súa dimisión. Miller cre que non foi correcto que aqueles a quen se denunciaba puidesen decidir sobre a investigación de Dáme Laura Cox, que puxo ao descuberto a magnitude do acoso sexual, a intimidación e o bulín en Westminster, a gran maioría dirixida contra mulleres cuxas carreiras se viron afectadas por unha falta de acción sobre o tema.
Ofensas case diarias
En concreto, foron branco das bromas de cuadrillas de parlamentarios con comentarios lascivos e xestos sexuais e que lles fixeron responder preguntas «ofensivas e humillantes» sobre a súa vida sexual. O persoal describiu exemplos case diarios dalgúns parlamentarios que lles insultaban cara a cara ou por teléfono ou eran «rutinariamente desagradables, dominantes ou conflitivos» cara a elas.
A líder dos Comúns, Andrea Leadsom, explicou que faría todo o que estea ao seu alcance para «eliminar todas as formas de acoso e fustrigación», reprochando a actitude de todos os membros da Cámara que teñan feito a vista gorda ou permitido calquera tipo de acoso ou intimidación en Westminster.
Desde filas laboristas non apoiarán ningún tipo de proposta para destituír a Bercow. De feito, a responsable de Asuntos Exteriores do partido, Emily Thornberry, dixo que non era o momento para un cambio de presidente nos Comúns.