«Hai tempo que ninguén me abrazaba así»

i. domingo / i. ferreiro VALENCIA / COLPISA

INTERNACIONAL

A frase, dita por unha nena de 12 anos a un voluntario, resume a emoción dos inmigrantes da flotilla do Aquarius que chegaron onte exhaustos a Valencia

18 jun 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

Silencio, só roto polo graznido das gaivotas que sobrevoan o peirao de cruceiros do porto de Valencia. Son as 06.25 horas, comeza a amencer, e o Dattilo, o primeiro dos barcos da flotilla do Aquarius con 630 inmigrantes a bordo, enfila pola bocana portuaria. Escoltado por embarcacións de Salvamento Marítimo, Garda Civil, Cruz Vermella e o práctico do porto, o seu avance é observado por miles de ollos, os do amplo dispositivo preparado en terra para o seu desembarco. Os 20 minutos que transcorren entre a súa entrada á bocana e a atracada no peirao transcorren nun silencio respectuoso, expectante, que rompe co ir e vir do persoal portuario e co helicóptero que sobrevoa o perímetro de seguridade.

Atrás quedan 9 días de odisea desde que os inmigrantes foron rescatados por SOS Mediterranée e Médicos Sen Fronteiras fronte á costa italiana e 6 desde que iniciaron a viaxe cara a Valencia tras o ofrecemento do Goberno español pola negativa de Italia e Malta á súa acollida. Xornadas nas que tamén ha ir variando a situación xurídica dos náufragos, que pasaron da condición inicial de refuxiados para todos á análise de caso por caso.

Neste sentido, o Goberno decidiu ampliar o «permiso de entrada extraordinaria» a España ata os 45 días no canto dos 30 iniciais, que o sábado detallaba o ministro de Fomento, José Luis Abalos, á vez que lembraba que os inmigrantes serán tratados conforme á lei española.

En pleno proceso de desembarco, o inspector xefe da Comisaría Xeral de Estranxeiría e Fronteiras de Madrid, Bernardo Alonso, detallou que estas persoas quedaron tuteladas por diferentes oenegués e polo Ministerio de Traballo. «Ninguén sae da zona de seguridade perimetrada sen que estea identificado», sinalou o tamén responsable da identificación e documentación dos náufragos. Transcorridos os 45 días, analizarase se procede o seu asilo (en España ou Francia) ou se inicia expediente de expulsión. «Estudarase caso por caso a súa petición, non se pode facer de xeito xeral», indicou.

Dez horas

O desembarco, graduado, prolongouse durante dez horas, ata as 17.40 que se deu por concluído, con toda a pasaxe en terra.

En cada chegada, o mesmo operativo. Os primeiros en subir ás naves foron o persoal de Sanidade Exterior e da Consellería de Sanidade para un primeiro triaje, equipados con mono branco, luvas e máscara. Tras intercambiar información co coordinador sanitario de cada buque e realizar a revisión, iniciábase o desembarco, que no caso do Dattilo prolongouse por espazo de catro horas, o que provocou o atraso da entrada do Aquarius ao porto.

Nove persoas foron as primeiras en pisar terra valenciana. Vestidas de escuro e cunha mochila coas súas pertenzas, eran conducidas cara ao posto de atención sanitaria e, posteriormente, ao de filiación. Ás 20.50 horas, 583 estaban xa identificadas. A contención dos primeiros pasaxeiros converteuse nunha explosión de xúbilo no caso do Aquarius, cuxos pasaxeiros xa entraron entre cánticos a bordo (como o When the Saints are marching in) e cos aplausos de todo o dispositivo. Minutos antes das doce e media, comezaron a baixar en pequenos grupos, entre saúdos e aplausos, froito dunha emoción compartida polo persoal sanitario, impresionado pola enteireza dos migrantes e as mostras de resiliencia dos nenos. 123 había a bordo.

«Hai moito tempo que ninguén me daba un abrazo así», dixo a Fernando Xusta, voluntario de Cruz Vermella, unha nena de doce anos cando tratou cun peluche de acougar o seu medo. Contouno visiblemente emocionado aos medios, entre outras vivencias narradas polos 630 rescatados.

Como Xusta, decenas de voluntarios atenderon aos recentemente chegados. Pedro, Juan Ignacio, Gabriel ou Martín, que cancelou o seu plan de praia con María Ángeles e os seus tres fillos de 17, oito e cinco anos para achegar o seu granito de area. Todos renunciaron con gusto ao seu libranza, e á paella do domingo, «por humanidade».

Finalmente recorreuse a autobuses privados para os traslados dos inmigrantes, unha vez completado o proceso de atención sanitaria e filiación. Varios partiron do recinto portuario en dirección ao complexo educativo de Cheste, habilitado para acoller aos inmigrantes, mentres que os menores foron levados a Alacante. O balance sanitario final foi de 150 rescatados trasladados a centros de saúde e seis deles ingresados.

A garda costeira italiana fíxose cargo dos 41 rescatados polo Trenton

Poucas horas antes de que o Aquarius fixese a súa entrada no porto de Valencia, o Diciotti, un barco da Garda Costeira italiana, facíase cargo das 41 persoas rescatadas o martes pasado fronte ás costas de Libia polo USNS Trenton, pertencente á Sexta Flota estadounidense. O transvasamento realizouse sobre as oito da mañá ao sur da illa de Lampedusa , segundo informaron a Efe fontes dos gardacostas.

Os 41 sobreviventes do naufraxio recolleitos polo Trenton elevan a 523 os migrantes a bordo do buque italiano, que xa recollera a outros 482 en distintas operacións o venres. O Diciotti traslada tamén un cadáver recuperado por un mercante. O barco permanecerá aínda en augas internacionais dando servizos no Mediterráneo á espera de que se lle asigne o porto no que atracar.

Mentres, un bloqueo como o que Italia impuxo ao Aquarius estendeuse o sábado a outros dous barcos operados por organizacións non gobernamentais, aos que negou a entrada en calquera porto do país. O Goberno de Roma só acepta recibir inmigrantes que teñan sido salvados polos seus navíos, aínda que fixo unha excepción con EE. UU.