O «brexit» espanta aos recolectores

Rita Álvarez Tudela LONDRES

INTERNACIONAL

Jan Woitas / DPA

A incerteza política complica a contratación de man de obra

11 jun 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

Nos próximos meses, o Reino Unido necesita contratar a 4.000 persoas para recoller fresas, frambuesas, mazás e peras. O país adoitaba atopar recolectores con facilidade en Romanía e Bulgaria, pero agora a incerteza xerada polo brexit fai a contratación moito máis difícil.

Conscientes da situación, as axencias de recrutamento advirten aos agricultores que non poden asegurarlles conseguir a cantidade de traballadores que necesitan para recoller as súas froitas e verduras. De feito, máis da metade das empresas de contratación non puideron atopar a traballadores suficientes mesmo para os primeiros meses do ano, con fama de ser os máis tranquilos.

Unha enquisa da Unión Nacional de Agricultores do Reino Unido mostra que o ano pasado houbo un déficit dun 12,5 % dos traballadores de tempada necesarios nos campos de cultivo, o cal levou no peor dos casos a que a colleita podrecese nos campos.

Agora, cando nos achegamos aos meses coas colleitas máis agardadas do ano, como as famosas fresas de Kent, hai medo a que a escaseza de recolectores europeos dispostos a traballar no Reino Unido poña en perigo a súa recolección e que as mesas dos fogares non rematen sendo o seu destino final.

As axencias de selección de persoal advirten dunha contratación «moi lenta» e de que non poderán cubrir a demanda de man de obra dos agricultores británicos para a recolección estacional, que na actualidade procede nun 99 % de Europa do Leste.

Caída de líbraa

Ese é o caso de axénciaa AG Recruitment and Management, con sede en Kent, que traballa en Romanía para fornecer man de obra a 80 produtores en todo o Reino Unido. O seu codirectora, Esteira Amesz, explica como o número de persoas que queren traballar no Reino Unido caeu abruptamente despois do referendo do brexit e a caída da cotización de líbraa. A iso únese a melloría da economía romanesa, que crece a un ritmo tres veces superior que a británica: ata un 6,9 % anual.

«Adoitabamos ter colas fóra da nosa oficina en Bucarest. Unha media de 30 a 40 persoas viñan cada día. Agora, nun bo día, só o fan catro ou cinco», expón. Agora as axencias teñen que viaxar a lugares remotos da campiña romanesa para vender a idea de ir traballar ao Reino Unido.

Na cidade de Barlad, preto da fronteira con Moldavia, hai 30 persoas dispoñibles para a unha posible contratación, pero só cinco inscríbense finalmente. Unha delas é Alina Stan, de 31 anos, quen ha traballo en Reino Unido no pasado para recoller flores e froitas. Co diñeiro, está construíndo unha casa para ela e a súa familia, pero ten claro que deixará de facelo axiña que como poida: «Agardamos que nos próximos dous anos poidamos REVISAR rematar a nosa casa, pero deixar aos meus fillos aquí é moi difícil».

Esa caída do persoal fixo que o nivel do persoal contratado tamén teña baixado, que moitos non falen inglés e que os empleadores non sexan tan estritos cos exames. Amesz puntualiza que no pasado adoitaban facer probas exhaustivas a cada candidato, aínda que agora se conforman con que non teñan minusvalías e un 50 % de probabilidades de que vaian facelo ben.

Para pór remedio a esta situación, algúns mozos romaneses teñen clara a solución: que os ingleses se poñan eles mesmos a traballar no campo e non deixen que a froita podreza sobre o terreo. «Os ingleses elixen o que queren facer e deixan os traballos máis difíciles para os estranxeiros», sentenza Puiu Jonut, de 23 anos, un estudante de Xeografía romanés nunha entrevista á BBC. Jonut segue sen entender a vitoria do brexit: «Para o meu foi realmente estraño, porque os estranxeiros van facer os traballos difíciles e os empregos mal pagos; polo que seguramente deberías querer permanecer na UE».