A traxedia dos 99 homes que ían a bordo do Scorpion conmoveu ao mundo en 1968
22 may 2018 . Actualizado ás 05:00 h.Como ocorreu fai seis meses coa tripulación do San Xoán arxentino e no 2000 coa do Kursk ruso, a traxedia dos 99 homes que ían a bordo do Scorpion conmoveu ao mundo en 1968. No momento no que se deu a coñecer a desaparición do sumergible estadounidense no medio do Atlántico, pasaran xa varios días desde a súa última comunicación, o 21 de maio.
O Scorpion era o segundo submarino nuclear que perdía EE.UU. tras o Thresher, cinco anos antes nuns exercicios nos que contaba con buques de apoio e estaba perfectamente localizado. As circunstancias eran distintas esta vez. O barco, que navegaba só desde a súa partida de Rota a mediados de mes, habíase esfumado.
A noticia mantivo ao mundo en albas, pendente da sorte que correran os mariños. Foi unha procura sen descanso a pesar de que pronto se deu por sentado que pouco se podía facer por salvalos. Apareceu un casco no fondo do océano preto de Virginia, pero tratábase dun vello Ou-boot alemán da Segunda Guerra Mundial.
Ata que nos rexistros dunha estación hidroacústica da illa da Palma descubríronse datos dunha explosión ocorrida o 22 de maio preto dos Azores. Alí dirixíronse os barcos de rescate. Localizaron os restos do Scorpion a 3.000 metros de profundidade e máis tarde un batiscafo fotografounos. O naufraxio deu orixe á especulación. «Foi un submarino ruso a causa da perda do Scorpion?», titulaba La Voz o 11 de xuño sobre unha das teorías que máis éxito tiñan.
Un ano máis tarde, o tribunal militar que investigou o caso fixo públicas as súas conclusións, que o xornal recolleu así: «Non existen probas que fagan supor erros ou unha sabotaxe», «O Scorpion non chocou contra o pico dunha montaña mergullada», «O tribunal rexeita a hipótese de que o reactor atómico fose a causa da perda da nave», «Tampouco existen probas de que puidese ter ocorrido unha colisión con outro submarino ou outro barco».
Nos anos oitenta, a Marina financiou unha investigación secreta dos pecios do Scorpion e do Thresher. Liderouna Robert Ballard, quen a cambio, e a modo de tapadeira, puido buscar outro barco tras o que levaba tempo. E así, aproveitando a operación dos submarinos, Ballard descubriu en 1985 os restos do Titanic.