Algo máis de catro millóns de paraguaios tiveron unha cita coas urnas -a sétima en democracia- para elixir Presidente, Vicepresidente, 45 senadores, 80 deputados, 17 gobernadores 17 xuntas departamentais e 18 parlamentarios do Mercosur
29 abr 2018 . Actualizado ás 00:14 h.Non hai marxe para a sorpresa. Marito Abdo Benítez, o candidato do Partido Colorado , que leva gobernando o país de forma case ininterrompida preto de 60 anos, primeiro con a ditadura de Alfredo Stroessner e despois lexitimado nas urnas, parte como claro favorito. Séguelle, a máis de 20 puntos de distancia, segundo as últimas enquisas, Pedro Efraín Alegre Sasaín, un liberal apoiado por o expresidente prochavista, exobispo e pai de familia Fernando Lugo, que se presenta coas siglas da Gran Alianza Nacional Renovada (Gañar).
Aqueles electores aos que non lles gusten ningún dos dous finalistas sempre poderán dar o seu voto a algunha das outras oito ofertas que recolle a carta electoral. Van desde Pedro Almada (Partido Fronte Ampla) a Juan Bautista Ybañez (Partido Verde Paraguaio), pasando por Ramón Ernesto Benítez (Movemento Nacional Reserva Patriótica).
Marito, o virtual gañador, é fillo do que fose secretario privado e man dereita do ditador e representa ao á máis conservadora do seu partido. Impúxose ao candidato proposto polo actual presidente, Horacio Cortés, un multimillonario, terrateniente, que vén da industria tabacalera, dono dun conglomerado de 25 empresas que van desde a banca á industria embotelladora, aos medios de comunicación, pasando polos hoteis.
A Horacio gustoulle seguir na presidencia, pero a constitución paraguaia impide as reeleccións. O ano pasado intentou cambiala coa presentación pola porta de atrás dunha emenda que provocou unha forte reacción popular, con vítimas mortais nunhas protestas que incluíron o incendio do Parlamento. Terase que conformar co escano de senador, posto para o que pode ser o candidato máis votado, segundo as enquisas.
A pesar de ser o representante dos colorados máis conservadores, Abdo Benítez promete reformas radicais da xustiza para reducir a corrupción, un mal endémico do país.«En Paraguai débese rematar coa impunidade, a corrupción que está destruíndo o futuro da nosa xeración. Lograrase unha xustiza independente e non ríxida como o aceiro para os humildes e flexible para o poderoso», dixo recentemente en declaracións a ABC cor.
A súa proposta en materia económica é claramente continuista. O Paraguai vén crecendo ininterrompidamente ao 4,5% desde hai 15 anos, grazas aos negocios fabulosos da soia -o sexto produtor mundial- e as maquilas para fabricar os produtos que consome o Brasil cun crecemento do 50 % anual, cuxo tratamento fiscal -o 1 %- fai que lle resulte máis vantaxoso para producir ao lado de casa que en China .
A iso sumar a súa condición de paraíso financeiro, refuxio de capitais para investimentos de arxentinos e brasileiros que se senten seguros nun dos países máis estables de América, sen altibaixos de inflación , con impostos bajísimos e traballadores baratos sen conflitos.
O seu referente, tanto no plano financeiro como o inmobiliario e o comercial, é Panamá.
Este é o principal caldo de cultivo dunha clase media puxante que elección tras elección apoia de forma incondicional ao Partido Colorado . Un partido que só deixou de ostentar o poder durante o accidentado mandato do bispo Fernando Lugo entre os anos 2008 e 2012.
Co programa económico dos conservadores teñen escasas ou nulas probabilidades de saír da pobreza ese 27 % das paraguaios, a maioría deles campesiños expulsados pola robotización das novas plantacións sojeras, que apenas necesitan man de obra, ou a deforestación que provoca a soia. Tampouco vai mellorar o panorama para os 100.000 indíxenas totalmente abandonados polas actuais políticas públicas. Este pequeno país fronteirizo con Bolivia , Brasil e Arxentina, os dous grandes do cono sur tampouco deixará de ser o primeiro produtor e principal exportador de Marihuana ao mercado americano. Con este panorama, tras o 22 de abril, máis do mesmo.