O fundador de Facebook, acurralado no Senado dos Estados Unidos polas preguntas dos congresistas e o escándalo da fuga masiva de datos, pide perdón e alerta sobre os ciberguerrilleros rusos

César Rodríguez

Foi un dos grolos máis amargos na fulgurante carreira de Mark Zuckerberg. O multimillonario treintañero fundador de Facebook , cuxo uniforme de traballo é unha camiseta, se enfundó un traxe azul mariño e púxose gravata para subir as escaleiras do capitolio e, visiblemente nervioso, render contas ante o Senado dos Estados Unidos polo escándalo de Cambridge Analytica, da fuga masiva de datos persoais que fixo cambalearse á rede social máis utilizada do planeta. 

Zuckerberg non acudía a recibir unha homenaxe. Ninguén lle ía a pór unha medalla. Tampouco querían saber a súa opinión sobre o futuro da sociedade da información. El pediu perdón, prometeu colaboración e sinalou a ameaza crecente para as democracias dos ciberguerrilleros rusos. Eles fritíronlle a preguntas. Hóuboas por centos en máis de interrogatorio, pero foi unha, a que formulou un veterano senador de Illinois, Dick Durbin, a que deu na diana, sorprendeu ao magnate e fíxose viral. 

Durbin espetoulle a Zuckerberg : «Sentiríasche cómodo compartindo connosco o nome do hotel no que che hospedaches onte á noite?». O fundador de Facebook, descolocado, fixo un pausa de oito segundos, sorriu entre dentes, fixo unha mueca e non contestou.

«Um, uh, non», limitouse a dicir.

E «se che enviaches mensaxes con alguén esta semana compartirías connosco o nome dos teus interlocutores?», insistiulle o senador demócrata. De novo, o fundador de Facebook evitou a pregunta.

A táctica de Durbin con Zuckerberg puxo o dedo no ollo do problema que rodea a Facebook para manter o control da información privada de decenas de millóns dos seus usuarios, no medio do escándalo polo uso de datos persoais para dirixir publicidade política e mensaxería durante a carreira presidencial de 2016, a que gañou Trump.

«Creo que diso trata todo isto», espetou Durbin, 40 anos maior que Zuckerberg. «O teu dereito á privacidade, os límites do teu dereito á privacidade, e canto dás nos Estados Unidos modernos en nome de conectar a persoas de todo o mundo», díxolle. 

«Foi o meu erro. Está claro. Síntoo»

Zuckerberg cumpriu co avanzado o día antes e asumiu en primeira persoa a culpabilidade pola fuga de datos de polo menos 87 millóns de usuarios mercé ás prácticas ilexítimas da empresa Cambridge Analytica, vinculada ao millonario Robert Mercer, un dos grandes doantes republicanos, e a Steve Bannon, o ultra que foi asesor principal de Donald Trump ata que o ego de ambos chocou nas entrañas da Casa Blanca.

 «Foi o meu erro. Está claro. Síntoo», dixo apenas tomar a palabra Zuckerberg. O senador Chuck Grassley apuntou que este escándalo mostrou que os usuarios «non entenderon por completo a cantidade dos seus datos que son colleitados, protexidos, transferidos, usados e abusados».

Na súa declaración de apertura, Zuckerberg dixo que «está claro agora» que a empresa non fixo «o suficiente» para previr que as ferramentas ligadas a Facebook sexan utilizadas para obxectivos daniños. «Iso aplícase para a divulgación de noticias falsas, interferencia estranxeira en eleccións, e uso de discurso de odio», sinalou. O magnate tamén avanzou que entre as medidas correctoras, «para protexer as nosas democracias», Facebook estuda fórmulas para restrinxir a publicidade de carácter político, aínda que non avanzou nin como nin a partir de cando.

WIN MCNAMEE | AFP

A ameaza rusa

Con todo, os lexisladores buscan saber por que Facebook tardou tanto en adoptar medidas para controlar o uso indebido de datos dos seus usuarios, dado que as primeiras denuncias sobre estes problemas coñecéronse hai xa anos.

Zuckerberg dixo que Facebook desenvolveu ferramentas baseadas en intelixencia artificial para interceptar expresións de odio ou apoio ao terrorismo. Tamén afirmou que a empresa ten case 20.000 persoas que traballan exclusivamente en iso e que se investigan miles de perfís interconectados. E sinalou a Rusia: «Hai xente alí cuxo traballo é tratar de explotar os nosos sistemas, e outros sistemas cibernéticos», dixo. «Entón, é como unha carreira armamentística. Eles melloran e nós temos que evolucionar tamén». 

Ao fundador de Facebook agárdalle outra dura xornada. Ten que afrontar a súa segunda comparecencia no Capitolio. Primeiro deu a cara ante o Senado. E agora tócalle a quenda á Cámara de Representantes. 

O segredo de Zuckerberg estaba baixo o seu traseiro

O que non se vió da comparecencia do fundador de Facebook ante o Congreso dos Estados Unidos

Ou.R.

Sabía que todas as miradas ían estar postas nel, que cada palabra e cada xesto ían ser analizados con lupa... E así foi.

A comparecencia do fundador de Facebook na Cámara de representantes do Congreso nos Estados Unidos deixou grandes titulares como o momento incómodo no que lle preguntaron a Zuckerberg onde durmira esa noite.

Pero, lonxe do contido en si desa declaración pola filtración masiva de datos persoais de millóns de usuarios, a análise da trastienda tivo como escenario, precisamente, a principal competencia de Facebook: a os usuarios de Twitter non se lles escapou ningún detalle.

Desde o traxe azul mariño con camisa branca e cor dun ton máis claro (cor «azul Facebook» para algúns) ata os papeis que Zuckerberg tiña sobre a mesa.

Un dos principais detalles estaba oculto (aínda que en plena era dixital é imposible esconder nada): o fundador de Facebook sentouse sobre un aparatoso coxín colocado na cadeira.

CHIP SOMODEVILLA

Os internautas non tardaron en darse conta e, entón, comezaron as bromas sobre a utilización desa antiga tecnoloxía para facer que Zuckerberg parecese máis alto.

Máis de catro horas de comparecencia nas que Mark Zuckerberg non quixo parar para facer un descanso como lle propuxeron en máis dunha ocasión. Un xesto que tampouco pasou desapercibido e volveu resucitar unha vella teroría: Zuckerberg non é humano, é un robot. «Non esquezas de beber auga, aos humanos gústalles a auga».