A introdución deste complemento en Europa non foi precisamente un éxito. Durante séculos foi considerado un obxecto feminino e usábase para protexerse do sol, non da choiva
23 mares 2018 . Actualizado ás 16:35 h.Unha cita meteorolóxica di: «non se queixe vostede da choiva, recoñeza que se lle esqueceu o paraugas en casa». A previsión para os próximos días non permite despistarse. O novo tren de borrascas que está a cruzar o Atlántico asegura precipitacións en Galicia cada día. Hoxe e mañá serán intensas e caerán acompañadas de saraiba e aparello eléctrico.
A orixe do paraugas pouco ten que ver coa aplicación que lle damos actualmente en Europa. A historia deste complemento remóntase a China hai 2.400 anos. Debido á custosa elaboración, considerábase un obxecto de luxo e o seu uso estaba reducido unicamente á xente máis rica e poderosa, que o utilizaban ademais para protexerse do sol e non tanto da choiva.
O paraugas chegou ao vello continente a través da ruta da seda, aínda que a súa introdución non foi precisamente exitosa. Os europeos habían interiorizado desde a época da antiga Grecia que se trataba dun obxecto feminino e que se usaba só en días solleiros. A palabra inglesa umbrella provén do latín e significa antuca. É dicir, estaba asociado á protección solar, a mulleres e tamén a persoas moi importantes, como o papa. O umbracullum, que servía para protexer ao pontífice, aínda segue lucindo no escudo do Vaticano que se mostra durante a sede vacante, o período no que se elixe un novo papa.
Na Inglaterra do século XVIII a historia deste accesorio cambia da man dun famoso empresario londiniense, Jonas Hanway, que entendeu a utilidade que tiña o paraugas nun clima tan húmido como o inglés. Claro que a súa revolución lle custou moi cara. Ata ese momento o método máis habitual entre os ingleses para non mollarse consistía basicamente nun chubasquero e un chapeu. Así que Hanway sufriu un auténtico calvario polas burlas dos veciños cada vez que o sacaba á rúa. Ademais os seus colegas empresarios consideraban ese invento unha ameaza, porque o seu uso podería provocar un descenso da clientela nos días de choiva, xusto cando máis vendían moitos negocios. Con todo, co tempo, a utilidade impúxose á mala fama e acabaría converténdose no que hoxe é, un obxecto de uso común e cotián.
O peor inimigo dun paraugas en realidade non vén das nubes, senón do vento. Estes días os galegos deberán armarse cun bo porque vai soprar con moita forza. Hoxe xa hai activado un aviso en toda a comunidade por refachos que poderían superar con facilidade os oitenta quilómetros por hora. Serán moi intensos esta tarde e especialmente nas provincias atlánticas.