O céltico fala do seu regreso ao club e do que significa a entidade para el
14 oct 2019 . Actualizado ás 14:14 h.O céltico Rafinha concedeu unha entrevista ao club na que comenta que cada vez se ten mellor, «con máis ritmo de partidos» e adaptándose aos compañeiros e á nova formación do equipo. «Aos poucos voume sentindo con confianza», afirma.
Rafinha lembra que na súa primeira experiencia no Celta era «un neno» e que sente que creceu moito desde entón. «Esta vez veño coa mesma ilusión que fai cinco ou seis anos, pero madurei moito, sobre todo polas lesións e tamén polo conseguido a nivel de xogar nun club tan grande como o Barcelona e os títulos que gañei», analiza. Pero fíxase nos problemas físicos que tivo: «Non me fixeron ser outra persoa, pero si madurar máis rápido», sinala.
Os días previos á súa chegada ao Celta este verán non foron doados, admite. «Sempre é complicado non saber que vai pasar. En horas estás á expectativa do que vai suceder», conta. Viviuno con ilusión por vir e nervios agardando a que pasase. «Grazas a deus, no último momento púidose realizar e agradezo aos dous clubs poder estar aquí».
Lembra Rafinha que creceu indo a Balaídos. «Primeiro vendo ao meu pai, e logo como afeccionados acompañados por el», indica en referencia a Mazinho. Por iso tanto como para el como para a súa familia, destaca, foi «unha felicidade poder estar de novo en casa».
O hispanobrasileiro comparte por completo o lema Isto vai de corazón da campaña de abonados. «Resume de verdade o que os xogadores que viñeron sentimos por este club. Se non fose o Celta non tería vindo, seguiría no Barcelona», confesa. «É algo que mamas desde pequeno, que sentes, non se pode explicar. Defender un escudo que gozaches desde pequeno é algo grande».
Refírese tamén a como viviu ela na distancia a complexa tempada pasada. «Mal, nervioso, como todos os afeccionados. A metade de tempada víase moi negro, as cousas estaban moi mal», rememora. Pero comenta que nas últimas xornadas aumentou a confianza de que o equipo se ía a salvar. «Pásase mal como afeccionado e para nós non é só fútbol, non vimos aquí e ímonos a casa, é todo, a nosa vida. No caso de Iago, por exemplo, é case imposible separar o sentimento de afeccionado e espectador. Ao xuntalo todo é moita emoción pera controlalo».
Volver xogar en Balaídos tamén foi para Rafinha «unha emoción grande». «Volver sentirme ao 100 % coa celeste foi especial. Para calquera xogador o é, pero sinto ese carió especial e esas ganas que ten a afección de que poida ensinar o meu máximo nivel». Partindo da base de que ten cousas que mellorar, di, non ten dúbidas de que o conseguirá. «Con este equipo e as ganas que teño de aprender e ser mellor xogador, seguro que vai ocorrer».