Cando correr é un recurso

x.r.c. VIGO

BANCADA DE RÍO

Ramón Leiro

A velocidade con Santi Mina e Aspas no ataque, o novo recurso do Celta que está en camiño

22 jul 2019 . Actualizado ás 05:00 h.

O primeiro amigable do Celta 2019/2020 ensinou unha cualidade que necesitaba e que lle pode dar bos réditos: a velocidade. Despois dun ano onde imperaba o balón ao pé, a chegada de Santi Mina e a súa asociación con xogadores como Iago Aspas pódelle permitir ser un equipo máis vertical e veloz como demostrou no segundo tempo ante o Lugo tras facer un exercicio de posesión no primeiro acto cun once moito menos recoñecible que o do tempo complementario. Todo nun 4-4-2 como aposta táctica.

NOVIDADE

O recurso da velocidade e o balón ao espazo

Era un déficit que tiña pendente o persoal a tempada pasada. O perfil da práctica totalidade dos xogadores ofensivos era de recibir ao pé e buscar o un contra un a través da condución e a calidade. Coa chegada de Santi Mina o Celta ten un futbolista para atacar o espazo e para irromper á carreira en ataque, viuse ante o Lugo apoiado por un Iago Aspas que tamén se sente cómodo neste tipo de fútbol.

O BALÓN

A posesión segue presente

O Celta do primeiro tempo ante o Lugo foi un equipo máis estático e sen tanta chegada, pero demostrou que sabe controlar os partidos a través do balón, con posesións longas que case sempre iniciaba o mediocentro defensivo (Fran Beltrán) incrustándose entre centrais para darlle amplitude ao equipo ao abrirse os centrais. No segundo ante os branquivermellos aínda houbo máis control de balón, pero con máis profundidade.

LOCALIZACIÓN

Primeiras pinceladas na colocación

O primeiro birlo estival serviu para ver a colocación de pezas que ten na súa cabeza Escribá. De entrada colocou a Denis Suárez en banda esquerda, a súa posición máis habitual no 4-4-2, e no segundo tempo entregou ese carril a Pione Sisto. A Santi Minas, outro dos novos, colocouno o punta ao lado de Iago Aspas apostando por unha dianteira moito máis movible que a do primeiro tempo co Toro Fernández e o seu compatriota Lauti, un dianteiro que o curso pasado xogaba no División de Honra de xuvenís. Jozabed, un dos moitos sobreviventes da campaña anterior, actuou de mediocentro no dobre pivote.

SISTEMA

O 4-4-2 como idea primaria

O preparador do Celta deixou aberta a porta na súa primeira comparecencia á posibilidade dun cambio de sistema citando expresamente o 4-3-3, pero para comezar mantén a súa aposta habitual do 4-4-2. Fíxoo cos dous equipos que puxo en liza ante os de Eloy Jiménez.

Os NOVOS

O gol e a mobilidade de Mina e as ganas de Denis

Había especial curiosidade por ver de celeste a dous fillos pródigos como Santi Mina e Denis Suárez. O dianteiro foi un dos homes do partido por marcar na súa primeira acción e pola mobilidade que lle deu ao equipo ao poder encarar á carreira aos defensores lucenses. Denis Suárez púxolle moitas ganas e regalou un par de eslálones pero faltoulle acabar algunha das xogadas. O Toro asinou un tiro cruzado e Sáenz estivo correcto no centro da defensa.

ESTADOS DE FORMA

Beltrán, como unha moto

Fran Beltrán talvez sexa a estas alturas (con dúas semanas de pretemporada) o xogador máis en forma do Celta . O toledano non parou de correr en todo o primeiro tempo que disputou, aparecendo para o corte e tamén para a saída de balón e deixándose ver mesmo nalgunha opción ofensiva. Ao seu favor xoga a súa anatomía para coller pronto a forma pero tamén as ganas de demostrarlle a Escribá que merece máis protagonismo. Parece disposto a aproveitar a ausencia de Okay Yokuslu para gañar terreo.

As PROMESAS

O descaro de Lauti e de Sergio Carreira

Por casualidade ou non, Escribá falara deles antes de marcharse á Toxa e tanto Lauti como Sergio Carreira foron os dous xogadores do Celta B que máis méritos fixeron sobre o céspede de Baltar. O dianteiro xogou o primeiro tempo e deixou detalles técnicos a ter en conta e mesmo tivo unha boa ocasión a centro de Kevin que non aproveitou cun remate de cabeza demasiado cruzado. O lateral fixo o mesmo de sempre sen importarlle o escenario: percutir pola banda unha e outra vez buscando o centro e mostrarse expeditivo en defensa. Co mesmo descaro que exhibiu cando subiu do xuvenil para apropiarse da banda dereita do filial.

DEFENSA

Portería a cero, aínda que con algún susto no acto inicial

Un dos grandes obxectivos para a nova tempada é rebaixar dun modo sensible o número de goles encaixados, pero ese anhelo non é novo, senón que se repite verán tras verán. Nesta ocasión a pretemporada comezou coa portería a cero, pero tamén con algún erro de consideración no primeiro tempo onde Tete, o interior esquerdo do Lugo, creou máis dun problema e mesmo enviou un balón ao pau. Tamén faltou contundencia nalgún despexe no primeiro acto. Todo subsanable con case un mes por diante.