Dous futbolistas no mesmo corpo

Xosé Ramón Castro
x. r. Castro VIGO / LA VOZ

BANCADA DE RÍO

Óscar Vázquez

Ían Salvador, máximo goleador do Celta B con oito dianas, fai estragos nos rivais desde a media punta

23 abr 2019 . Actualizado ás 05:00 h.

Oito goles, once amarelas, unha vermella e unha influencia total no xogo nos 28 partidos que disputou. Ían Salvador, nacido en L'Hospitalet hai 23 anos e internacional con Guinea Ecuatorial converteuse no xogador máis determinante do Celta B, especialmente na segunda volta. De feito todos os seus goles foron marcados nesta segunda rolda do campionato e todos eles serviron para sumar puntos: dous empates e catro vitorias levan o seu selo nun esprint final onde o conxunto vigués xa divisa de lonxe da liña de meta, que aínda ten que cruzar.

«Gustoume manter esta liña de goles desde o principio, pero custábame bastante e non me entraban. Non se cantas vaselinas antes desta intentara e se me habían ir todas ata que entrou a do domingo. Por fin estanme saíndo mellor as cousas que ao principio», comentou o media punta despois de marcar un dos goles da xornada o pasado domingo ao Adarve.

Goles e combatividade á marxe, Salvador é sobre todo un futbolista difícil de detectar e deter para os rivais. Porque aúna no mesmo corpo dous tipos de xogador. «Achega capacidade para ser un segundo punta que é capaz de ameazar o espazo, pero tamén é capaz de xogar entre liñas. Non é moi sinxelo de atopar ese tipo de xogadores, porque nalgúns casos tópaste con medias puntas que teñen dificultade para ir ao espazo e noutras con puntas con dificultades para recibir entre liñas. Iban ten a combinación de ambas e cando ten a ambición por facer as dúas cousas dá un nivel alto», di do seu futbolista Rubén Albés, o técnico do filial.

Aínda que nacido en 1995, Ían Salvador xa percorreu o seu desde que saíu de L'Hospitalet. O Valencia tocou á súa porta cando tiña 17 anos e levoullo ao Mestalla e do filial che deu o salto ao fútbol profesional co Valladolid en Segunda División (29 partidos en dúas tempadas). Desde Valladolid foi cedido ao a UCAM Murcia e á Leonesa e o pasado verán recalou en Vigo, onde se sente a gusto e con vocación de continuidade. «O Celta é o meu segundo filial, son un dos maiores do persoal, pero con ganas de estar no primeiro equipo como chegaron Kevin, Brais, Iago e outros que pasaron polo B. Todos nos queremos enganchar aí arriba, temos contrato profesional, se fose co Celta moitísimo mellor e oxalá se dea o ano que vén», comenta sobre o seu futuro e deixando claro o seu desexo de cumprir o ano de contrato que ten asinado como celeste.

A súa calidade balompédica tamén lle serviu para acadar a internacionalidad con Guinea Ecuatorial. É un asiduo desde o 2015 e formou parte do cadro de persoal que finalizou cuarto a Copa África dese ano. En total foi internacional en 18 ocasións, a última o pasado mes de marzo ante Sudán. A nacionalidade ecuatoguineana de Salvador chégalle por vía materna a través do seu avó.

Todo, nun ano que comezou con ramplas empinadas. «O principio de tempada non foi bonito, non só para min, senón para o equipo enteiro e aos poucos creo que habemos ir mellorando e saíndo de aí e agora estannos saíndo as cousas e é unha mágoa que queden catro xornadas. Pensabamos que podía dar tempo a cousas pero nun mes collemos vacacións e oxalá deixemos o equipo en Segunda B», comenta mentres advirte que «con 45 puntos xa non se salva ninguén (os que ten o Celta B na actualidade)» e asegura que a estas alturas «prefiro enfrontarme aos de arriba». O domingo tócalle un deles, o líder Fuenlabrada.