Sensacións atopadas deixounos o partido do Nou Camp. Por unha banda, o Celta aos poucos mostra formas de equipo traballado, con acenos de identidade evidentes tanto a nivel defensivo como ofensivo, algo que ata a chegada de Cardoso parecía unha entelequia. Doutra banda, os vigueses cumpriron o rol inicialmente asignado a calquera visitante do feudo azulgrana, saíndo cunha derrota digna, pero coa sensación de que faltou convicción e verticalidade para pór en risco a vitoria dun Barcelona que pareceu non sentirse esixido en ningunha fase do partido. A peor noticia, sin duda, a lesión do Iago e as súas futuras consecuencias. Todo un reto para un equipo que terá que descifrar o seu ataque sen a súa xogador referencia.
1 - A clave
O minuto 52
Condicionado pola inmediatez da lesión de Aspas, Cardoso tivo que decidir en moi pouco tempo que solución íalle dar a unha situación imprevista, agravada ademais pola falta dun substituto natural do xogador de Moaña. Moitos factores que valorar nun tempo moi limitado e con varias opcións, unha decisión sin duda difícil e que fose a que fose sería auditada a touro pasado. Cardoso optou pola inclusión de Beltrán substituíndo un xogador ofensivo e que mantiña en alerta á defensa azulgrana por un tipo de futbolista que reforzaba a posesión do balón, pero na zona de confort do rival.
2 - O dilema
A cuestión do centro do campo
Catro medios centros e catro achegas distintas. Cardoso cando chegou non tivo a necesidade de elixir, ata o punto de ter que reconverter a un inédito Jozabed, máis acostumado xogar preto da área rival que da propia. Pero agora expónselle a cuestión de elixir. Se decantarse polo dinamismo e a achega de Beltrán «varrendo» por diante da defensa, polo posicionamento táctico e dominio do xogo aéreo de Okay, pola seguridade no pase de Jozabed, ou pola capacidade de transformar en doado o que é difícil nos pés dun Lobotka omnipresente en todos os sectores do campo. Aí está a cuestión…
3 - O futuro
E sen Aspas, que?
E agora, que?, preguntámonos. Indubidable é a achega de Aspas ao equipo, pero a procura de alternativas faise indispensable. Sen Iago, que exercía máis de segunda punta que de media punta, Cardoso poderá perfilar doutro xeito ese 4-2-3-1 que trouxo debaixo do brazo a Vigo. A aposta natural podería ser centrar a Brais, un dos xogadores que máis en forma está neste momento. O de Mos e Jozabed parecen as opcións que polas súas condicións mellor adaptaríanse, aínda que tampouco se podería descartar a Pione, xogador que ultimamente tende a caer por dentro, ou mesmo a Boufal, ao que Mohamed xa situou nalgún partido por diante do dobre pivote.
4 - Os erros
Concentración defensiva
Que os goles habitualmente chegan como consecuencia dos erros parece unha obviedad. Con todo, se algo non parece conseguir Cardoso é frear esa sensación que desde o principio de liga transmite o equipo en canto á cantidade de erros defensivos labores que poderían parecer evitables e que rematan acabando en gol. Erros que se produciron por un problema na toma de decisión e que parecen máis un problema de concentración que de saber facer.