Unha reconversión para xogalo todo

MÍRIAM V.F. VIGO / LA VOZ

BANCADA DE RÍO

M.MORALEJO

Juan Ros chegou ao Celta B como centrocampista e leva 33 partidos seguidos xogando os 90 minutos como defensa

08 dic 2018 . Actualizado ás 12:24 h.

Juan Ros (Cartaxena, 1992) aterrou no Celta B no verán do 2016 como un mediocentro procedente do Barcelona B que chegaba para reforzar a medular do equipo que entón dirixía Alejandro Menéndez. Pasou aquela tempada case en branco -cesión ao equipo da súa cidade incluída- e foi fai agora un ano cando da man de Rubén Albés a súa situación deu un envorco. O técnico vigués convenceulle para probar sorte como defensa e agora suma 33 partidos consecutivos entre a pasada campaña e esta que xogou completos. É, ademais, o único xogador do equipo que non se perdeu un só minuto no que vai do actual campionato.

«Ao principio da tempada pasada non tiñamos lateral -Kevin estaba lesionado- e Rubén animoume a probar aí», lembra Ros. Ante a posibilidade de volver ter minutos e poder achegar, non dubidou. «¡E vese que tan mal non o fixen!», di divertido. Con todo, non era esa a posición que o corpo técnico lle tiña reservada de xeito permanente, senón a de central. «Probei e sentinme cómodo enseguida. Axudáronme moitísimo e, sobre todo, déronme confianza», indica sobre un apoio que segue gozando a día de hoxe.

Para el o reto era volver ser protagonista despois de que no seu primeiro ano como céltico as súas expectativas non se cumprisen. «Non tiña practicamente minutos cando cheguei, non me sentían parte do equipo porque apenas participaba», rememora. Pensou que co préstamo ao Cartaxena, un dos equipos máis destacados nese momento do grupo cuarto, podía atopar a continuidade que se lle estaba resistindo en Vigo, pero atopouse con que non foi así. «Crin que era unha boa opción, pero tampouco saíu ben. Foi unha decepción porque non dei o mellor de min e pechei o ano practicamente en branco», resume.

Tras aquelas vivencias, volver sentirse importante o ano pasado foi clave para el. «Agora atópome ben no vestiario, coa cidade e co equipo. Estou moi contento. No Barça B xogara bastantes partidos, pero non lembro outro refacho como esta», admite o cartagenero. E engade que está no seu «mellor momento» desde que chegou a Vigo. «Por números e sensacións, está claro que o é e traballarei para que dure», conta. A día de hoxe, xa se sente defensa. «Ao final xa é o que fas cada día, non só nos partidos, senón en cada adestramento, e asúmelo dun xeito natural».

Un refacho que romper

O bo momento que vive Ros contrasta coa crise de resultados do equipo, que acumula dez xornadas sen sumar de tres. El relativiza esta circunstancia e, aínda que non busca escusas, considera que han intercalado bos encontros con outros nos que non responderon como se agardaba. «En partidos como ante o Castela ou a Cultural fixemos as cousas ben e faltounos talvez un chisco de sorte. Se ao principio de tempada necesitabamos media ocasión para marcar, agora temos tres claras e non o conseguimos», analiza. Algo que se soluciona, apunta, con confianza. «Estamos convencidos de que lle podemos dar a volta e gañar esta xornada, aínda que sexa ante o Fuenlabrada», advirte.

Ese «aínda que» responde a que mañá (12.00 horas) reciben en Barreiro ao líder, un equipo que pode presumir dun refacho completamente oposto á celeste que lles permitiu acadar a cifra de oito xornadas sen perder. «Veñen nunha dinámica que a todos nos gustaría ter, pero iso non vale para gañar o partido, non significa nada a priori. Claro que nos fixamos nos seus números e sabemos os que son e que non vai ser un partido doado para nós, pero traballamos para conseguir a vitoria», subliña.

Admite Ros que dez xornadas sen gañar engaden «unha presión extra» aos futbolistas, que con todo teñen un precedente vivido nas súas propias carnes ao que agarrarse. «Comentamos o tema do ano pasado, que tamén estivemos moitas xornadas sen gañar e logo conseguidos levarnos partidos nos que ninguén contaba con que sumásemos os tres puntos e acabamos disputando o play-off», lembra sobre unha fochanca que chegou nesta mesma época do ano. Entende que ese exemplo lles axuda a transformar a presión en ganas de afrontar canto antes este novo partido e pasar páxina destas xornadas para esquecer.