As expectativas que espertou a tempada no celtismo convértense agora en preocupación co equipo a dous puntos do descenso e con Mohamed afrontando unha semana decisiva
22 oct 2018 . Actualizado ás 05:00 h.O celtismo arrincou a tempada ilusionado. Nin os malos resultados do verán nin a falta de concreción dun plan de xogo invitábanlle a arriar a bandeira dun optimismo que penetrara en todas as estruturas do club. O técnico falaba de Europa e a cúpula da Sede asentía. Con todo, dous meses despois o proxecto que prometía pasou a coleccionar ameazas desalentadoras. Na clasificación porque o equipo está agora a dous puntos do descenso e porque con 10 a estas alturas de curso a historia di que Europa non é un quimera, pero case. Eses números, unidos á falta dunha idea de xogo sinalan á figura do adestrador como primeiro culpable.
Por iso Antonio Mohamed comeza esta mañá na Madroa unha semana que se antolla decisiva para o seu futuro no Celta . De entrada non parece garantido ao 100 % a súa presenza ante o Eibar tendo en conta que está pendente unha reunión de Mouriño co seu consello de administración e que os contactos para tentear a un novo adestrador pódense acelerar en calquera momento. Neste sentido hai que lembrar que Óscar García Junyent, o desexado desde hai tempo, está sen equipo e exerce de comentarista na televisión que ten os dereitos da liga.
E en caso de chegar ao sábado, tampouco unha vitoria parece o salvoconducto definitivo para ampliar a súa estadía en Vigo, porque a estas alturas xa son moitos os que pensan que o problema vai moito máis alá dun simple resultado. Que se gañou ao celtismo co seu discurso despois do discurso baleiro de Unzué, pero que as palabras non teñen correspondencia cos feitos e que a súa idea de fútbol, un punto arcaica, non vai cambiar. A aposta por Dennis en ausencia de Maxi Gómez é un claro exemplo.
Porque o Celta necesita un cambio de tendencia para que o seu proxecto non se cambalee no presente nin no futuro. De entrada, necesita un punto de inflexión para tomar distancia con respecto ao descenso e non verse a un só partido do precipicio -é décimo terceiro a dous puntos do Leganés-. Porque ninguén dubida da calidade dun persoal que se viu reforzada por un investimento de 26 millóns de euros, pero o elenco celeste está repleto de mocidade (é o terceiro máis novo da liga con 25,4 anos de media), algo que podería pasar factura de persistir a costa abaixo.
Repuntar, ademais, permitiríalle recuperar o tempo perdido na loita por Europa para non correr o risco de facer a goma durante gran parte do curso, como sucedeu na campaña pasada e a anterior, cando o equipo estaba centrado na Europa League.
Ademais, verse apeado do tren da ambición tamén podería ter danos colaterais para o futuro. O Celta é visto ata o momento como un club apetecible, en constante crecemento ao que chegar e no que botar raíces, pero dificilmente podería reter aos seus principais futbolistas se o equipo se instala ano tras ano en terra de ninguén.
Neste escenario o celtismo xa emitiu o seu veredicto tras os dous últimos partidos en casa e agora tócalle a Mouriño, o seu principal valedor, tomar a decisión definitiva. Desde os tempos de Stoichkov ninguén cae no Celta no arranque de tempada, pero agora calquera opción é posible. O único certo é que Mohamed adestrará esta mañá a un persoal que de momento lle defende en público.