Parecía que a oportunidade nunca chegaría. Pasaban os anos, ata sete, e Kevin continuaba no filial, cun pé máis fose que dentro e con equipos de Segunda chamando á súa porta desde hai tempo.
Pero el sempre o tivo claro. Estirou a súa etapa no Celta B máis aló do habitual, non se desesperou cando o infortunio lle deixou sen a oportunidade do debut, nin cando pasaban os veráns e desde Paco Herrera no 2011 ninguén se acordaba dela para as pretemporadas. Aos 25 anos, por fin, o Celta recoñécelle os seus méritos dándolle unha oportunidade no primeiro equipo e ampliándolle o contrato.
Nada que non merecese o cidadán de Nigrán, un dos máis comprometidos co club desde sempre (podería dicirse que é un Sergio en potencia) e con sobrada valía no terreo balompédico, unha competencia para Hugo Mallo, a quen sempre tivo como referente. Está ante o ano da súa vida.