Branca García-Orea, nutricionista: «É máis san comer un plátano verde que maduro»

SABE BEN

cedida

Esta nutricionista, que conta con miles de seguidores nas redes sociais, lanzouse á literatura co fin de desterrar un dos principais mitos da alimentación. «Vai máis aló de engordar ou adelgazar, trátase para comer san para sentirse ben física e mentalmente», sinala Branca, que recomenda consumir fibra para mellorar o noso estado de ánimo

28 jun 2021 . Actualizado ás 16:44 h.

Apenas uns meses despois do éxito editorial, Dime que comes e direiche que bacterias tes, Branca García-Orea, máis coñecida como \blancanutri en Instagram, publica Sanotes, sanitos, unha adaptación infantil do bestseller. «Quería transmitir o mesmo, pero contado superfácil para que os nenos coñezan o seu corpo, que hai dentro deles, que fan as bacterias e como de importante son os alimentos».

—Isto que ti lles ensinas no libro, deberíanllo ensinar no cole?

—Si, totalmente. Como non hai ningún ensino nos coles, polo menos que o aprendan a través dos libros.

—Os nenos comen mal ou regular?

—Algúns comen mal e outros regular, pero realmente o gran erro que cometen os pais son as présas. A gran pregunta sempre é: que lle dou ao meu fillo de almorzar? Que lle dou de merendar? Non teñen ideas. Todo o mundo sabe o que hai que merendar e almorzar, pero se lles preguntas seguramente che din: «Froita, pero aburrímonos de tomala como tal, queremos algo máis». Hai miles de cousas que se poden almorzar, non só se pode tomar leite con galletas. A partir dun ano, os nenos teñen que comer igual que os adultos, e tamén poden almorzar unha torrada con aguacate e ovo... Hai millóns de ideas doados, rápidas e ricas. Tennos que entrar polos ollos o que comemos.

—Só hai que ver o teu Instagram para darse conta de que comer san non significa renunciar ao doce.

—Claro, pódense cousas doces sen azucre. Podemos cambialo por froitas doces, que dan ese dulzor. No libro inclúo a receita dun batido de chocolate. No canto de pór o típico cacao azucarado, poño plátano un pouquiño maduro e cacao. Se o neno non está adaptado aínda, pódese empezar por cacao do 70 % e ir subindo. Ao final, o padal adáptase a todo.

—Os pais saben o que deben comer, pero pódenos a chantaxe emocional?

—Eu non diría que o temos tan claro, polo menos non é o que percibo eu na consulta. Todo o mundo sabe que hai que comer froita e verdura, pero daquela as ideas non son tan doados. É certo que igual lle levas unha mandarina ao cole e di: «Eu quero o que come leste». Ou quere outra cousa porque se cadra nin sequera lle gusta. Pero todo leva un proceso e unha educación. Ademais de que non tes que levarlle só unha mandarina, podes levarlle máis cousas. Sempre dicimos: «Os pratos hai que pólos divertidos». Por exemplo, podemos cortar a froita cun cortador de corazón. Tamén hai que adaptarlles ao sabor. Igual non lles gusta a mandarina, pero si un donut que saiba a ela. Obviamente non é o é mesmo, porque sempre se recomenda a froita enteira, e non se contaría como unha peza, pero polo menos vaise adaptando, e pronto, cando lle deas mandarina, gustaralle.

—Tanto inflúe o que comemos no noso estado de ánimo?

—Si. No libro explico esa conexión intestino-cerebro, porque nós temos un nervio, o nervio vago, que conecta ambos os extremos. Temos neuronas no intestino, que parece que non, pero si que as hai, loxicamente hai máis no cerebro, e é unha comunicación bidireccional entre ambos os extremos. Así se sabe que está a pasar neses dous sitios. Vémolo cando alguén ten unha reunión, unha festa, algo importante, e os nervios xóganlle unha mala pasada que lle provocan diarrea ou náuseas. É por esa conexión.

—Que deberiamos comer para estar felices e contentos?

—O que lles gusta aos nosos bichitos. A nosa microbiota é o conxunto de bacterias, parásitos, virus, fungos... todos os microorganismos que temos no corpo. Proporcionámoslles casa e comida, que é a que nós comemos. Hai unha parte das verduras, legumes ou froitas que nós non podemos dixerir, que é fibra, pero non pasa nada porque o fan as nosas bacterias. A cambio, fan funcións por nós. Sintetizan vitaminas, a B ou a K, por exemplo. Isto fainos estar de mellor humor, con máis enerxía, porque tamén sintetizan acedos grasos de cadea curta e isto dános enerxía gratis. Se non sintetizamos estes ácidos a través da alimentación, teriamos que recorrer a fontes de carbohidratos simples, como fariñas refinadas e azucres, que che fan ter esa enerxía momentánea, pero logo dáche un bajón. Funcionan tamén como defensa, inmunidade, son os que nos van axudar a diferenciar entre o que é propio e alleo ao corpo, axúdannos a loitar contra os patógenos.

—Que dous ou tres cosas poderiamos comer para estar co ánimo subido?

—En xeral, fibra. Froitas, verduras, legumes, froitos secos... todos os produtos fermentados, os famosos probióticos, como o iogur, o kéfir, a kombucha, o cacao puro...

—Abusamos dos envasados?

—Si, para comer ben o máis doado é recorrer aos produtos que non están envasados, que normalmente son os mellores. Tampouco se pode levar ao extremo, porque hai xente que confunde procesado con ultraprocesado. Procesado pode ser unha lata de atún, e loxicamente ti non vas ir a pescalo. O procesado non é malo, o son os ultraprocesados, que son aqueles produtos cun alimento bo de base, como pode ser o queixo, pero ao que se lle engadiron moitísimos ingredientes que fan que ese produto non sexa tan bo.

—Dis que non se deben comparar as calorías dos alimentos reais cos industriais.

—Sempre digo non hai que estar a pensar todo o intre nas calorías, comín 20 máis ou 20 menos... porque se vas ao súper e miras as que ten un queixo en crema normal e outro light, xa che dás conta de que non serven de moito. Ao light quitáronlle graxas, que non son malas, e baixan as calorías, pero engadíronlle azucres, que teñen menos calorías pero se metabolizan de forma diferente, e fannos máis dano. É preferible a graxa propia do queixo, que non é moita e que nos vai saciar, a quitala, xa que engadir azucre é outro procesado máis.

—É o mesmo exemplo do iogur: mellor natural e enteiro.

—O mesmo. Un iogur zero pode ter menos calorías, pero non estás a inxerir un bo alimento. Ademais, as calorías dependen do tipo de microbiota que teñas. Hai estudos que din que dúas persoas poden comer leituga, e que a un lle engorde máis e a outro menos.

—A microbiota pódese modificar?

—Cada un ten a súa, pero varía en función do que comemos, do que durmimos, do exercicio que facemos, da hixiene que levamos, do estrés, en caso de adultos, do tabaco, do alcol...

—Que é máis san un plátano maduro ou un verde?

—Verde, porque ten máis fibra, máis probiótico que o maduro, e é alimento bo para as nosas bacterias, o que chamamos almidón resistente. Tampouco ten que crujir o plátano, con que estea un pouco verde chega.

—Cal é o principal mito sobre a alimentación?

—Entender a alimentación soamente para engordar ou adelgazar. Xusto por iso fixen estes dous libros, porque quero que a xente entenda que vai moito máis alá de ter un corpo perfecto. Ao comer ben, estarás máis desinflamado, e é posible que perdas peso, pero de aí a ter un corpo perfecto... Non se come ben para iso, senón porque che atopas ben física e mentalmente.