Nestlé recupera unha das súas libras de chocolate máis icónicas. Moitos dos que a estrañaban pensan agora en produtos que é imposible atopar no mercado, desde os cigarros de chocolate aos Fistros de Chiquito da Calzada ou os míticos xeados de Miko
21 ene 2021 . Actualizado ás 17:49 h.Primeiro acabou coa estampa clásica dun verán en España. Sol, praia e na area... un xeado de Camy ou de Miko. Nestlé absorbeu estas dúas marcas dando por finalizada tamén unha batalla que dividía ao noso país case máis que a tortilla sen cebola. Aínda por riba isto de dar ao traste cuns carteis que eran a viva imaxe da España do desenvolvismo, anos despois Nestlé decidiu enterrar un dos emblemas da casa: o seu comprimido Nestlé Jungly. Pero como non podía ir todo mal nestes tempos de pandemia, a multinacional de orixe suíza anunciaba esta semana que devolverá aos supermercados esta chocolatina con galleta. Era tal o interese xerado que Nestlé aproveitou a conxuntura poxando o primeiro comprimido; o prezo actual na poxa supera os 12.000 euros. Estarrecedora cifra, sobre todo, para o lobby healthy, que desde que se decatou do retorno do Nestlé Jungly non cesou no seu intento de facer reflexionar aos consumidores: cada comprimido contén máis de 16 terrones de azucre. Realmente alguén quere desempoalo?
Pois o certo é que nos últimos anos, e con plataformas como Change.org convertidas en caixón de xastre de rogos e desexos, acumúlanse as peticións de consumidores que claman pola volta de produtos que facilmente poden ser tachados de insalubres. É o caso da hamburguesa McRib, un dos clásicos de McDonald's co que a compaña de comida rápida xoga ao descoido. Retirada do mercado no 2005 aparece e desaparece do mercado gañándose o sobrenome de Guadiana. Con costelas, salsa grellada e cebola, debido ás escasas ocasións nas que se pode consumir converteuse case nun produto de culto.
Algo parecido ocórrelles ao Frigurón, o Frigodedo ou o Mikobruja. Os xeados industriais empezaron a vivir o seu mellor momento a finais dos setenta, precisamente cando os españois empezaban a olisquear a Península en busca de sol e calor. A infancia dos boomers está inevitablemente ligada a un Drácula, un Calippo, e a unha Copa Brasil. Naqueles tempos poucos pais tiñan na cabeza o xute de azucres, colorantes e centos de compoñentes impronunciables que lles estaban metendo entre peito e costas ás súas retoños. Que podía ter de nocivo un xeado azul que imita a unha quenlla e sabe a piña? Os que gozan tirando de recordos se resarcen dándose un capricho de cando en vez cos xeados que se mantiveron perennes, por exemplo o Twister ou o sándwich de nata.
Que os consumidores volvan ter a oportunidade de engrosar as súas arterias con estes xeados é hoxe un interrogante. Pero o que parece bastante claro é que, tal e como está a lexislación sobre o tabaco en España, os que nada teñen que facer son os que estrañan os cigarros de chocolate. Precisamente retiráronse do mercado cando se aprobou a Lei Antitabaco no 2005, que especifica: «(...) En particular, prohíbese a venda de doces, refrixerios, xoguetes e outros obxectos que teñan forma de produtos do tabaco e poidan resultar atractivos para os menores.(…)». Para quen non coñeza estas chocolatinas será todo un ver para crer, pois literalmente se trataba dunha réplica case exacta dun paquete de tabaco que facía as delicias dos nenos.
E entre cigarro e cigarro unha partidita aos chiquitazos. Porque os moi, moi cafeteros lembrarán unha das estampas que mellor reflicte a estética e gustos dos noventa: as bolsas dos Fistros de Matutano. En 1995 Chiquito da Calzada era un ídolo de masas, así que a Matutano pareceulle en grao sumo oportuno lanzar unha liña de snacks en tamaño mini e por un prezo módico coa cara do humorista e os míticos Chiquitazos. Ademais, cada bolsa incorporaba na parte de atrás un chiste e unha explicación de como xogar cos tazos, que non era tarefa tan sinxela. Tamén ten a súa propia páxina en Change.org. «Por Chiquito, polos nosos fillos, o seu futuro e a nosa infancia, necesitamos que volvan os Chiquitazos. Dásche cueeen?». Así remata a petición.
