Os cociñeiros Xoan Crujeiras, Tito Fernández, Iván Domínguez e Álvaro Victoriano xunto coa xerente de Turismo da Coruña lograron liderar este proxecto apoiado pola oenegué World Central Kitchen e onde xa cociñan máis de 500 menús ao día para aqueles que o necesitan
10 may 2020 . Actualizado ás 05:00 h.Hai apenas unhas semanas que o propio expresidente dos Estados Unidos, Barack Obama, encomiou o gran traballo que o famoso chef asturiano José Andrés está a realizar nos Estados Unidos a través da súa oenegué World Central Kitchen onde reparte menús ás persoas máis vulnerables e golpeadas polo coronavirus. Pero o traballo desta oenegué tamén chegou a España. Son xa 13 as cociñas repartidas en distintas cidades do noso país, que están a traballar a pleno rendemento para cociñar polos que máis o necesitan. A Coruña tamén está nesta lista destas urbes solidarias. Desde o NH Collection A Coruña Finisterre, os chefs Xoan Crujeiras (do restaurante Bido), Iván Domínguez (Nado), Tito Fernández (xefe de cociña do Finisterre) e Álvaro Victoriano (Peculiar), reparten máis de 500 menús ao día, aínda que as previsión é de chegar ata mil.
Foi, precisamente, Xoan Crujeiras uno dos precursores desta idea. Levaba días dándolle voltas á cabeza sobre o feito de que se podía facer algo pola xente que non tiña para comer e comentoullo a un colega e compañeiro: «Estiven días preocupado e consternado por non saber que ía ser da miña empresa, por axustar todo, os Ertes e demais. E sen saber un pouco onde estás. As dúas primeiras semanas foron así. Entón, comenteille este tema ao meu compañeiro de que había que facer algo. E esa mesma noite escribiume unha clienta preguntándome se iamos facer algo porque igual era o momento. E entón foi como que me faltaba ese empuxón. E ao día seguinte mandeille o wasap ao meu compañeiro e díxome que xusto acababan de contactar con el a axencia que leva World Central Kitchen de España para preguntarlle se aquí en Galicia había necesidade disto», explica Juan Crujeiras, ao que lle faltou tempo para pórse mans á masa. «Púxenme facer chamadas. E foi case imposible e, nun principio, pensei que non debía de haber necesidade. Pero logo xa falei coa asociación de Renacer e dixéronme que si, que facía falta e logo implicouse Lanzada Calatayud, que é a xerente de Turismo na Coruña, pero en plan persoal, por botarnos unha man porque ela podía coñecer a máis xente. E logo falei con Álvaro Victoriano, se se animaba, con Iván. Os dous dixeron que adiante e tamén con Tito Fernández, que é o xefe de cociña do NH».
«Hai unha chea de rapaces cociñeiros que están súper ilusionados»
Paralelamente, a Tito Fernández tamén lle roldaba a idea de «facer algo de todos e para todos». Así que o vento soprou a favor para que o proxecto tomase forma: «Eles, os do World Central Kitchen, dicíannos que tiñamos que buscar unhas cociñas grandes onde puidese haber separación entre os cociñeiros para traballar con seguridade». E que mellor que a do Finisterre que ademais tiña convenio con esta oenegué?: «Iniciamos isto, Juan por unha banda, eu por outro, deuse a casualidade de que en Madrid xa o levaban facendo fai unhas semanas noutro NH. Eu estaba a buscar con quen colaborar na Coruña e Juan estaba a buscar tamén polo seu lado e xurdiu isto. Lanzada Calatayud xuntounos e a partir de aí falamos. Eu conteillo a NH, aceptaron case ao momento e aquí estamos», explica Tito Fernández.
Aluvión de voluntarios
Xa tiñan a cociña, a oenegué que lles apoiaba e os xefes de equipo, pero necesitaban a voluntarios: «Xuntámonos os catro, xunto con World Central Kitchen, e Tito publicou a través dunha aplicación de Google nosa idea e que se había xente que quería botar unha man que se puxesen en contacto connosco. Escribiu aí unha chea de xente e agora mesmo hai un equipo de 45 persoas xa implicadas», indica Crujeiras. Mesmo se ofreceron máis xente da que necesitaban nun primeiro momento: «Se houbese que montar outro punto de cociña, teriámolo en nada. Hai moitísima xente que está interesada en axudar e en apoiar a iniciativa. A min gustaríame meter a todo o mundo que hai en lista, pero todo ten un proceso. Agora somos dous equipos diarios. Un de mañá e outro de segunda quenda. Dez persoas por quenda. Cada persoa vén dous días á semana para que non sexa como un traballo, senón unha colaboración na que participa moitísima xente. Non podo abarcar moito máis porque senón váillenos un pouco das mans», aclara o xefe de cociña do Finisterre que tamén explica que todos os menús son moi completos.
«Facemos un menú potente para que os que comen unha vez ao día»
«A idea é facer un menú moi potente para que á xente que só pode comer unha vez ao día teña proteínas, hidratos e fibra necesarios». Trátase de non facer pratos de tres estrelas, senón unha cociña básica e rica: «Pode ser un coello ao ajillo con arroz e verduras, por exemplo. Eles, a oenegué, pídeche que haxa hidratos de carbono, en forma de pataca, de pasta de arroz ou de cus cus. Daquela un guiso de carne ou peixe e que sexa unha boa cantidade. E despois verduras. Iso sería o menú. Por exemplo esta semana fixemos distintos pratos e todos levan ademais unha boa ensalada. E despois froita ou iogur», explica o chef de Bido.
QUENDAS DE CATRO HORAS
As comidas elabóranse todos os días de 11 a 15 horas, pero repártense ao día seguinte. A primeira quenda que entra no Finisterre e que está de 7 a 11 da mañá encárgase de envasarlo para que o veñan buscar ás distintas asociacións: «Tanto o banco de alimentos, como voluntarios do Concello, as propias asociacións que teñen algunha furgoneta, pero a referencia sempre é Conchi Rey , do Banco de Alimentos».
Estes catro cociñeiros coruñeses encárganse de elaborar os menús e de facer os pedidos aos provedores, do resto ocúpase a oenegué que dirixe o cociñeiro José Andrés fincado nos Estados Unidos: «Está todo súper controlado e auditado. O seu punto de contacto somos nós. Eles din onde se distribúe. É o banco de alimentos o que informa á oenegué dos pedidos que necesitan e logo World Central Kitchen envíanos as ordes de cociña. Nós, facemos o labor de cociñeiros. Deseñamos os pratos e facemos os pedidos a Makro que é o provedor que teñen eles e é así o procedemento», aclara Crujeiras, que recoñece que existe un gran ambiente no equipo: «Tamén colaboran outros moitos cociñeiros coñecidos da cidade e logo hai unha chea de rapaces que tamén son cociñeiros e que están super ilusionados e con moi bo rolo. Estamos a coñecer a un montonazo de xente. E a verdade que hai moita ilusión e moitas ganas de facer isto».
Porque o que fixeron estes cociñeiros e voluntarios da Coruña non foi achegar o seu granito de area. Eles metéronse en fariña e decidiron plantarlle cara a esta crise. Un xesto que ben merece tamén os aplausos das oito da tarde.