O consumo de produtos enriquecidos artificialmente, coñecidos como alimentos hiperpalatables, altera o sentido do gusto e impídenos gozar do sabor de produtos naturais como a froita e a verdura
01 jun 2022 . Actualizado ás 11:24 h.Primeiro a mala noticia: non hai escusas; o ser humano non necesita para o correcto funcionamento do seu organismo máis azucre que o que conteñen as froitas e os hidratos de carbono. Agora, a boa nova: da adicción ao doce sáese. Si. Adicción. Sen entrar en ningún tipo de comparación co consumo de drogas e os seus devastadores efectos, dietistas e nutricionistas alertan de que abusar do azucre pode provocar, ademais de enfermidades como diabetes ou obesidade, unha inquedanza por consumir produtos como bollería ou chocolatinas que non fai máis que incrementarse ao comprobar o descontrol que xera o non poder parar para comer, ben sexa un donuts, ben os restos da torta de aniversario da túa nai. Un círculo vicioso se se atende a que, en moitos casos, é por estrés e tristeza que decidimos zambullirnos nun mar de chocolate ata nova orde.
Chocolate? Si, pero seguro que non do que recomendan os teus amigos máis fitness, o 82 % cacao do que che din tómanse dous oncitas antes de deitarse. Porque o que engancha, claro, é o que che gusta a ti, e que nada ten que ver con ese sabor amargo e forte do negro tizón. «Os doces liberan serotonina e dopamina, sustancias responsables do pracer, por iso as persoas que están acostumadas tomar habitualmente chocolatinas ou bollería cando non o toman notan a súa ausencia e élles realmente complicado cambiar os seus hábitos, o cal é un problema se temos en conta que non se recomenda consumir máis de 35 gramos de azucre ao día, e unha cucharadita de café xa ten 9 gramos», apunta a nutricionista Fátima Branco.
O consumo frecuente
Segundo esta experta, aqueles que se recoñecen adictos ao doce teñen que cargar cun enorme mea culpa, xa que neste tema é o hábito o que fai ao monxe. É dicir, a predisposición daqueles que sempre deixan oco para a sobremesa, a máis goloso mellor, non é outra que a derivada dun consumo frecuente. «Por iso é importante non premiar aos nenos con doces, xa que os pequenos o asocian con algo positivo e reforzan a súa conduta de consumo». Por se isto fose pouco, como explica a tamén nutricionista Victoria Lorenzo, o feito de que os bombones ou as galletas «sexan especialmente palatables pola súa combinación de azucre, sal e graxas, fai que se perda o interese polos alimentos reais porque acostumamos ao noso padal a sabores moi intensos e, despois, a verdura, por exemplo, non nos sabe a nada». De feito, engade: «A froita tería que sabernos doce pola súa fructosa e non adoita pasar».
De os adictivos alimentos hiperpalatables aprovéitase, e moito, a industria alimentaria. «Máis aló de en bollería ou xeados, en produtos que nos venden como sans porque no envoltorio pon que teñen 99 calorías, como as barritas de cereais, dásche conta de que che comes unha e non podes parar e é pola combinación de aditivos, que inhibe a nosa sensación de saciedade. Se a isto lle sumamos que moitas veces comemos por emocións e non por fame...É complicado pasarche a un alimento que non che vai achegar satisfacción porque non gozas xa do seu sabor».
Para saír do agravio, Lorenzo recomenda ir reducindo aos poucos (para que a inquedanza non faga estragos) a inxesta de produtos hiperpalatables. «Empezar a substituír os ultraprocesados por ingredientes de verdade. Cando as persoas cambian os seus hábitos notan o incremento de enerxía. Se che fixas son as persoas que comen peor aquelas que neecsitan facer un tentempié con chocolatina e Coca Cola porque aínda que o azucre no momento dáche un pico de enerxía, o bajón chega inmediatamente. Quen se alimenta ben non sofre estas alteracións». E como alternativa saudable ao azucre? «A estevia é unha boa opción como adozante», comenta.
tamén en sabe ben
